افروزی: می‌توانستم چوب لای چرخ دوستان بگذارم

مهری رنجبر/انتقادات تند سیدمحمد موسوی به نبود فیزیوتراپ در تیم ملی، باعث شد بعضی‌ها سیامک افروزی، فیزیوتراپ سابق را اسم رمز طغیان کاپیتان تیم ملی در آخرین جلسه تمرینی بدانند. گرچه یکی از سایت‌ها، افروزی را به عنوان پزشک اخراجی تیم ملی معرفی کرده اما او مثل بقیه همکارانش با تغییر کادرفنی بعد از المپیک توکیو، با کادرجدید همکاری نکرد. البته افروزی تنها متهم اتفاقات اخیر نیست و پای سرپرست سابق تیم ملی هم به میان آمده است. سیامک افروزی درباره این موضوع به خبرنگار«ایران» می‌گوید: «من نمی‌دانم واژه اخراج را از کجا آورده‌اند؟ من از دوره دبستان تا به حال اصلاً اخراج نشده‌ام (باخنده). هرجا بوده‌ام همه از کارم راضی بوده‌اند. من هم بعد از المپیک توکیو و حتی قبل از معرفی کادر جدید گفتم از والیبال می‌روم و دیگر در ورزش نمی‌مانم چرا که خط زندگی‌ام را تغییر داده‌ام. حتی وقتی دکتر فرهادی که حالا تنها اسمش در لیست کادر وجود دارد، به دلایلی از همکاری با تیم عذر خواست با واسطه برای برگشتم به تیم ملی پیغام دادند که من گفتم نمی‌آیم و به والیبال فکر نمی‌کنم. اگر اخراجی بودم، چرا دوباره خواستند تا به تیم برگردم؟ من 13 سال بدون قرارداد با فدراسیون والیبال کار کردم که ۱۱ سال آن با تیم ملی بود. من حتی به عشق بچه‌ها از درآمد هنگفت مطب گذشتم، بدون چشمداشت، در حالی که خیلی از همکارانم حتی یک سال هم حاضر به همکاری نشدند و بعضی از همکارانم فقط برای همراهی تیم در مسابقات مبالغ هنگفتی از فدراسیون خواستند که حقشان هست، شاید هم اشتباه من بوده که چنین درخواست‌هایی نداشتم و حالا متهم به رمز شورش شده‌ام. من حتی موقع فوت پدرم و پدرهمسرم هم کنارشان نبودم و همراه تیم ملی بودم.»
او که حسابی از انتشار برخی مطالب خلاف واقع شاکی است، افزود: «خبرنگاری که چند سالی است در ترکیه زندگی می‌کند، نمی‌گویم کسی به او خط داده یا نه، ولی نوشته کسی که سال ۲۰۱۲ با تیم کاله به مسابقات باشگاه‌های آسیا رفته خیلی آشناست.مطالبی که مرا یاد حرف های سال 2015 بهروز عطایی در برنامه‌ای رادیویی می‌اندازد که به کل کادر تیم ملی با سرمربیگری کواچ در لیگ ملت‌ها تاخته بود. او درباره من گفته بود افروزی گزارش دروغ به کواچ می‌دهد و همان موقع من به او پیام دادم که تو طی الارض می‌کنی و می‌بینی من در اتاقم به کواچ چه می‌گویم؟ البته بعد از آن او در فدراسیون از من عذرخواهی کرد. قصه هم سر مصدومیت کتف امیرغفور از انتخابی المپیک 2012 بود که بعد هم کشیدگی همسترینگ پایش هم به آن اضافه شد، وقتی من گفتم همسترینگ پای غفور کشیده شده، گفت دروغ گفته‌ام. در حالی که جایی ننوشته وقتی یک نفر مصدومیت دارد نباید دوباره مصدوم شود. اگر قرار به اعلام خلاف واقع باشد کلی تناقض در اعلام مصدومیت‌های اخیر یا عدم اعلامش هست که به سیستم جدید ربط دارد، ولی دوستانی که قبلاً به ناحق و با اطلاعات نادرست انتقاد می‌کردند، نباید حالا هم حرفی از آن بزنند؟ هرچند خبرنگار مدنظر در ایران نیست اما رسانه‌اش که هست و حق شکایت برای من محفوظ است.» به گفته سیامک افروزی، وقتی خبر مصدومیت بازیکنان را فدراسیون یا سرمربی می‌دهد، یعنی یک جای کار مشکل دارد: «مربیان ایرانی و خارجی که مرا می‌شناسند می‌دانند من در کارم چقدر صداقت دارم. خوشبختانه یا متأسفانه من با عطایی یا همکارانش کار نکرده‌ام. من در آن 13 سال صادقانه گزارش مصدومیت‌ها را می‌دادم اما حالا تیم که پزشک ندارد و فدراسیون یا سرمربی درباره مصدومیت‌ها صحبت می‌کنند، در حالی که دوره پوپولیستی گذشته و مردم باشعور هستند.»
او می‌گوید حالا که یک کارشناس ارشد تربیت بدنی، کار فیزیوتراپ را در تیم انجام می‌دهد، چرا کسی انتقاد نمی‌کند: «چرا حالا کسی نبود پزشک و فیزیوتراپ در تیم را نقد نمی‌کند؟ چرا کادر از اسم فیزیوتراپ سوءاستفاده می‌کند؟ اگر به گفته برخی دوستان و آنطور که نوشته‌اند، قرار بود من رمز شورش باشم، همکاران معترضم در نظام پزشکی به استفاده از کارشناس ارشد تربیت بدنی به جای فیزیوتراپیست را آرام نمی‌کردم. آنها در نامه‌ای اعتراض تندی به این مسأله داشتند و از من عضو هیأت مدیره انجمن فیزیوتراپی ورزشی ایران، توقع داشتند به آنها می‌گفتم. این دروغ است که کارشناس ارشد تربیت بدنی، اسم فیزیوتراپ تیم ملی را یدک می‌کشد. اگر قرار به شورش بود، به خاطر اعلام نکردن این قضیه، انتقاد همکارانم در نظام پزشکی را به جان نمی‌خریدم. من می‌توانستم به جای آرام کردن آنها، مثل خیلی از دوستان زمانی که بیرون گود بودند و به ناحق انتقاد می‌کردند، چوب لای چرخ دوستان بگذارم، در حالی که من زندگی خودم را دارم و حتی برای فصل جدید هم با هیچ باشگاهی قرارداد نبسته‌ام  چرا که دیگر در والیبال نیستم.» او امیدوار است خبرنگاران به جای حاشیه‌سازی به فکر آرامش تیم ملی باشند: «ای کاش تعدادی معدود از خبرنگاران به جای حاشیه‌سازی برای تیم ملی، اجازه دهند بازیکنان قبل از مسابقات قهرمانی جهان در آرامش باشند. من سال‌ها با بازیکنان در تمرینات و سفر بوده‌ام و از همه بیشتر سختی‌های بازیکنان برای اعتلای نام ایران را درک می‌کنم، پس لطفاً به احترام آنها و زحماتی که می‌کشند حاشیه‌سازی نکنید.
سید، میلاد، سعید معروف، امیر غفور، عادل غلامی، شهرام محمودی و فرهاد ظریف و هم‌نسل‌هایشان از سرمایه‌های والیبال هستند که والیبال ایران را به دنیا معرفی کردند. واکنش یک‌سری افراد به انتقاد آنها نمک نشناسی است. قرار نیست وقتی دوره قهرمانی ورزشکاری تمام شد یا در تیم ملی نماند، به آنها بتازیم. سید، ستاره والیبال است که 10 سال تمام با مصدومیت مچ پا و غضروف پایش برای بالا بردن پرچم با درد تمرین و بازی می‌کرد. درست نیست حالا درباره آنها لفظ شورش و کودتا را به‌کار ببریم.»