راه رستگاری یک مشتزن عاصی

وصال روحانی
خبرنگار
 
فیلم جدید «پدر استو» که اولین تجربه بلند سینمایی روزالیند راس هنرمند زن امریکایی است، بر زندگی بوکسوری تمرکز دارد که وقتی ناملایمات پیرامون او فزونی می‌گیرد، می‌کوشد کشیشی کاتولیک شود اما این مسأله هم مانند انتخاب‌های متعدد قبلی او از رنج‌هایش نمی‌کاهد. این فیلم مکاشفه‌ای و روانکاوانه که مارک والبرگ هم بازیگر اصلی آن است و هم یکی از تهیه‌کنندگان عمده آن، واکنش‌های متفاوتی دریافت کرده و از دید برخی منتقدان کاری جذاب و قابل قبول است و دسته‌ای از اهالی سینما نیز آن را فیلمی مبتنی بر تظاهر و شعار و کاری تبلیغاتی دانسته‌اند. در نگاه به گیشه هم فروش آن در امریکای شمالی از 40 میلیون دلار فراتر نرفته و در سایر قاره‌ها هم به رقمی بالاتر از 35 میلیون دلار نرسیده است تا در نهایت این اثر در درجه اول به جوایز احتمالی و انفرادی از جمله بازی چشمگیر بازیگران فیلم چشم داشته باشد. این فرایند افزون بر والبرگ شامل مل گیبسون نیز می‌شود که نقش پدری سختگیر و بداخلاق را دارد.
در جست‌و‌جوی نقطه کمال
بوکسوری که استوارت لانگ نام دارد و نقش او را مارک والبرگ بازی می‌کند در پی یک رستگاری روحی از طریق رویکرد به مذهب و پناه بردن به آیین کاتولیک‌ها است. این مشتزن عاصی پس از گذراندن دوران اوج و افتادن در سراشیبی نزول، دیگر روی خوش نمی‌بیند. از یک سو سرمایه‌گذاران از کمک مالی خودداری می‌کنند و از سوی دیگر خود او در هر مسابقه‌ آنقدر آسیب می‌بیند که انگار قسمتی از وجودش را بی‌رحمانه دور ریخته‌اند. در این مرحله است که استوارت تصمیم می‌گیرد به لس‌آنجلس برود و بازیگر سینما شود و نقطه کمالی را که هرگز در مشتزنی به آن نائل نشده، در عرصه و شغل دیگری به‌دست بیاورد. در ادامه آشنایی او با کارمن (تره‌زا روییز) فرصت تازه‌ای را نصیب او می‌کند تا با ورود به کلیسای کاتولیک هم رضایت کارمن را برای ازدواج بگیرد و هم با کشیش شدن روح خود را از عذاب رهایی بخشد و به نوعی به رستگاری برسد. «پدر استو» به تعبیری تأثیر عمیق عنصر ایمان و نعمات رویکرد به مذهب را بر زندگی انسان به نمایش می‌گذارد.
تفاوت‌های این فیلم با سایر آثار مذهبی
طی 20 سال اخیر در هالیوود فیلم‌های متعددی با مضامین مذهبی و با هدف نشان دادن نقش ایمان و تعهد در ارتقای روحی انسان‌ها و بری شدن آنها از برخی گناهان ساخته شده و استقبال زیادی هم از آنها صورت گرفته است. این فیلم‌ها اغلب با
هنرپیشه‌هایی نه چندان معروف و هزینه‌ای کمتر از 10 میلیون دلار ساخته شده‌اند و در اکثر موارد سه تا چهار برابر بودجه‌شان، فروش داشته‌اند. فرق آشکاری که «پدر استو» با اینگونه آثار دارد، این است که علاوه‌ بر استفاده از هنرپیشه‌های مشهوری مثل والبرگ و گیبسون کاراکتر اصلی نه بر اساس ایمان و عزم واقعی‌اش بلکه به سبب الزام‌های روز و در راستای منافع شخصی‌اش به مسیحیت پناه می‌برد و تلاش او برای کشیش شدن نه چیزی خالص و بدون ریا بلکه پوششی بر هدف اصلی او که همانا ازدواج با زن دلخواهش است، صورت می‌پذیرد. واقعیاتی که مشخص می‌سازد درون و باطن استوارت لانگ همچنان آغشته به شائبه‌ و تخلف است و او نه یک پدر روحانی و به تبع آن نه «پدر استو» بلکه مردی است که می‌خواهد از منافع چنین عنوانی برای ایمن نگه‌داشتن خود سوء‌استفاده کند. فیلم روزالیند راس مدعی است که نوعی رستگاری روحی حتی برای این موجود غیر‌راسخ و فرصت‌طلب مقدور است اما بینندگان با دیدن اتفاقات و مسیرهای متضاد و حرکات دائماً در حال تغییر لانگ به نتیجه‌ای جز این می‌رسند. دیگر ایراد فیلم راس این است که شماری از اطرافیان لانگ هم به شکلی ناقص و محدود توصیف و ترسیم شده‌اند و این مسأله نیز بر ابهام‌های موجود پیرامون این مشتزن چندشخصیتی و سرگردان می‌افزاید و او را به گونه‌ای میان زمین و آسمان رها می‌کند.

​​​​​​​مشخصات فیلم
 عنوان: «پدر استو» (Father Stu)
 فیلمنامه‌نویس و کارگردان: روزالیند راس (Rosalind Ross)
 بازیگران: مارک والبرگ، مل گیبسون، جکی ویور، مالکوم مک داول، تره‌زا روییز، آرون موتن، کودی فرن و نیکو نیکوترا
 محصول: کمپانی‌های کلمبیا و سونی پیکچرز