لیز تراس؛ بی‌ثبات اما هدفمند

لوک مک گی /تحلیلگر سیاسی 
مترجم: وصال روحانی
​​​​​​​

لیز تراس، زن سیاستمداری است که به احتمال قریب به یقین جای بوریس جانسون را به عنوان رهبر حزب محافظه‌کار و به‌تبع آن نخست‌وزیر انگلیس می‌گیرد، «سیاست پیشه»ای که دائماً در حال تغییر است که گاه یک فرد رادیکال سنتی توصیف شده و اندک زمانی بعد، از او به عنوان یک اروپایی خواستار اصلاحات و مدرنیسم یاد می‌شود. تراس هر چه باشد، اینک در یک‌قدمی دفتر نخست‌وزیری انگلیس یا به عبارتی خانه شماره 10 داونینگ استریت شهر لندن ایستاده است و همگان از خود می‌پرسند از وی چه توقعی باید داشت.

فقط گوشه‌ای کوچک از ماجرا
این که گفته شود تراس یک سفر مکاشفه‌ای طولانی در دنیای تو در توی سیاست داشته، فقط گوشه‌ای کوچک از ماجرا است. او در سال 1975 در خانواده‌ای چشم به جهان گشود که اعضایش نه‌تنها حامی سیاست‌های حزب محافظه‌کار نبودند بلکه به حزب کارگر و چپ‌گراهای رادیکال گرایش داشتند. وقتی هم لیز تراس به دانشگاه رفت، عضو حزبی شد که آن را لیبرال دموکرات می‌نامیدند که البته اینک رونق گذشته را ندارد اما مشخصه مهم آن مخالفت سرسختانه‌اش با محافظه‌کاران بوده است. تراس سال 1996 دو سال بعد از اینکه در یک میتینگ سیاسی خواستار پایان حکومت سلطنتی در انگلیس و روی کار آمدن نهادهای تواناتر و غیرتشریفاتی شد، به محافظه‌کاران پیوست. نیل ناوست از اعضای حزب لیبرال دموکرات که از دهه 1990 با تراس همکار و نزدیک بوده است، در دل تابستان 2022 می‌گوید: «تراس بسیار زرنگ است و در هر یک از سخنرانی‌هایش روی مواردی مانور می‌دهد که بخشی از وسایل رسیدن او به اهداف بعدی‌اش هستند.»

راهکارهای متفاوت تراس
حتی اگر توصیف فوق را قبول نداشته باشیم، باید تذکر بدهیم او استاد جلب توجه مخاطبانش و قشرهایی است که در مسیر وی قرار می‌گیرند و می‌توانند سنگ بنای زندگی سیاسی او باشند. در سال 2016 که بحث جدایی انگلیس از اتحادیه اروپا به اوج رسیده بود و سرانجام هم به حرکت موسوم به «برگزیت» منجر شد، تراس راهکاری متفاوت را پیشنهاد کرد و با زرنگی هر چه بیشتر گفت: «چرا در اتحادیه اروپا نمانیم؟ این نهاد یک پشتوانه قوی به ما می‌بخشد. همسو با آن و در یک حرکت جنبی می‌توانیم به رفرم‌های داخلی مورد نظرمان در زمینه‌های اجتماعی و اقتصادی هم دست بزنیم.»

او همگان را گیج کرده است
ولی حالا تراس از هواداران سرسخت برگزیت است که ترزا می‌ در راه اعمال آن قربانی شد و جانسون بعد از اجرایی کردن آن چنان مورد نفرت قرار گرفت که مجبور به استعفا از نخست‌وزیری شد. تراس می‌گوید: «می‌توان برگزیت را حفظ کرد و از موانع برخاسته از آن هم عبور کرد. اینکه امثال فرانسه محدودیت‌هایی برای اتباع ما در مرزها ایجاد کرده و اتحادیه هم چوب لای چرخ ما می‌گذارد، با بعضی مذاکرات قابل رفع است.»آنا سوربی یک عضو پیشین هیأت دولت انگلیس که جزو حزب محافظه‌کار است می‌گوید: «تراس با حرف‌های بسیار متغیرش درباره برگزیت همه ما را گیج کرده است. او ماه‌ها برای ما درباره معنای جدایی از اتحادیه اروپا سخن گفت و در نتیجه حالا که می‌شنوم چطور از مزایای آن می‌گوید، غرق در حیرت می‌شوم. با این حال باید اعتراف کنم تراس هر چه می‌گوید و هر چه می‌کند، در راستای یک برنامه وسیع و در نهایت هدفمندی است. او امروز هم از دیدگاهی برگزیت را برای ما ترسیم می‌کند که در نهایت وی را به نخست‌وزیری بریتانیا خواهد رساند.»

بلندپرواز و زرنگ
جولین گلاور هم که چند سال متن سخنرانی‌های دیوید کامرون نخست‌وزیر پیشین انگلیس را می‌نوشت می‌گوید: «می توانید به هر چیز مرتبط با لیز تراس شک کنید و از او بد بگویید اما به هوش سرشار او شک نکنید. او دقیقاً می‌داند چه چیزهایی باید گفت و چه مواردی را باید نادیده گرفت. وقتی در دانشگاه هم‌دوره بودیم بارها با او صحبت کردم و حرکاتش را زیر نظر گرفتم و از همان موقع متوجه شدم که چقدر بلندپرواز و زرنگ است. او هر لحظه به رنگی در می‌آید اما همان رنگی که امروز آینده وی را می‌سازد.»

یک موج سوار حرفه‌ای
این تنوع طلبی افراطی قطعاً خیلی‌ها را از تراس فراری خواهد داد. اما اگر قرار باشد در زمانه‌ای که بریتانیا با یکی از بزرگ‌ترین بحران‌های سیاسی و اجتماعی یکصد سال اخیر خود مواجه است، یک نفر بتواند این کشور را از شدیدترین امواج جاری رهایی بخشد، آن یک نفر، همین زن است. او به معنای واقعی کلمه هنر موج‌سواری را می‌شناسد و بهتر از هر کس می‌تواند با تمامی طیف‌های پر تعداد حاضر در کشور کار کند، حتی با آنها که چشم دیدن وی را ندارند.
منبع: CNN