آغاز به کار دولت راست‌های افراطی در رم

گروه جهان/ نامزد زن پیروز انتخابات نخست‌وزیری ایتالیا دیروز در حضور رئیس‌جمهور این کشور، با تشکیل نخستین ائتلاف راست‌های افراطی از زمان پایان جنگ جهانی دوم، حکم ریاست کابینه رم را دریافت کرد.
به گزارش فرانس 24، حزب برادران ایتالیا که در انتخابات زودهنگام 25 سپتامبر اکثریت آرا را به دست آورده، هسته اصلی نخستین دولت ائتلاف راست است که حزب فورزا ایتالیا به رهبری سیلویو برلوسکنی و حزب راست افراطی لیگ به ریاست ماتئو سالوینی را نیز شامل می‌شود.
اما انتخاب ملونی به‌عنوان نخستین نخست‌وزیر آن‌هم راست افراطی، اتفاقی تاریخی برای سومین قدرت اقتصادی حوزه اروپا بود و برای حزب برادران ایتالیا نیز تجربه‌ای بی‌سابقه به شمار می‌رفت. این سیاستمدار زن 45 ساله بلافاصله پس از دریافت حکم نخست‌وزیری، نام جان کارلو جورجتی از اعضای کابینه سلفش ماریو دراگی را به‌عنوان وزیر اقتصاد معرفی کرد. همچنین به نوشته یورونیوز، نام ماتئو سالوینی، وزیر کشور پیشین ایتالیا و آنتونیو تاجانی، رئیس سابق پارلمان اروپا نیز در فهرست کابینه او قرار دارند. حزب برادران ایتالیا در حالی ریاست ائتلاف را برعهده دارد که در انتخابات پارلمانی ماه گذشته موفق به کسب 26 درصد آرا شد و احزاب برلوسکنی و سالوینی به ترتیب 8 و 9 درصد آرا را در اختیار گرفته‌اند.
 نگرانی اروپا
گرایش راست افراطی ملونی و روابط نزدیک دو هم‌پیمانش با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه اتحادیه اروپا را بشدت نگران کرده است. در این میان صدای لو رفته از سیلویو برلوسکنی نخست‌وزیر سابق ایتالیا درباره روابط نزدیکش با مسکو و سرزنش ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین برای شعله‌ور کردن این جنگ از یک‌سو و پیوند دیرینه ماتئو سالوینی با ولادیمیر پوتین و موضع‌گیری‌های سخت او علیه تحریم‌های غرب در قبال روسیه از سوی دیگر بر این دغدغه اروپایی‌ها افزوده است.
این در حالی است که ملونی به‌عنوان مخالف سرسخت اتحادیه اروپا، در بحران اوکراین بشدت حامی کی‌یف است و بارها اعلام کرده موضعی همسو با اتحادیه اروپا و امریکا در این بخش دارد. 
او حتی در سخنرانی خود هشداری نیز به هم‌پیمانانش داد و گفت: «دولتی شفاف با خط سیر سیاست خارجی مشخص تشکیل خواهیم داد که با سری افراشته همسو با شرکای اروپا و آتلانتیک حرکت کند. در این میان هر کس مخالف این اصول است، جایی در دولت نخواهد داشت، حتی اگر این امر سبب به تعویق افتادن روند تشکیل دولت شود.» 
اما او در شرایطی برای هم‌پیمانانش خط و نشان می‌کشد که در نهایت برای تشکیل دولت به حمایت حزب فورزا ایتالیا به رهبری سیلویو برلوسکنی و ماتئو سالوینی نیاز دارد و همین امر شرکای اروپایی‌اش را به استیصال کشانده است.