این مرد پیر و فراموشکار

متیو کان تینتی،  تحقیقگر ارشد انستیتوی مطالعاتی واشینگتن
مترجم: وصال روحانی

در واپسین روزهای ماه سپتامبر (دهه اول مهر ماه) جو بایدن کنفرانسی را درباره گرسنگی و قحطی در سطح جهان و راه‌های موجود برای مبارزه با آن در محل کاخ سفید برگزار کرد. او ضمن تشکر از حاضران که بیشتر آنها محقق و حقوقدان بودند، از مدعوین پرسید که «جکی» کجاست. منظور او جکی والورسکی یک سناتور زن جمهوری‌خواه از ایالت ایندیانای امریکا بود که از سال 2012 به کنگره این کشور راه یافته بود. بایدن به کلی فراموش کرده بود که والورسکی دو ماه پیشتر در یک سانحه رانندگی جان باخته بود! نمی‌توان بهانه عدم مطلع بودن رئیس‌جمهور امریکا از مرگ این نماینده مجلس را دلیل جست‌و‌جوی او برای یافتن‌اش در محل کنفرانس عنوان کرد زیرا بایدن در همان زمان وقوع حادثه از مرگ والورسکی مطلع شده و حتی دستور داده بود که پرچم کشورش در آن روز خاص به احترام آن زن به حالت نیمه افراشته درآید. توضیحات کارکنان ارشد کاخ سفید برای جمع کردن این ماجرای اسفبار توجیه و گاف بزرگ بایدن اوضاع را بدتر و وخامت وضع فیزیکی و زوال تدریجی عقل در وجود وی را آشکارتر ساخت. کارین ژان پی‌یر، مسئول امور رسانه‌ای کاخ سفید گفت: «بایدن مرگ والورسکی را کاملاً به یاد داشت و اگر با‌وجود این آگاهی باز بر یافتن وی در محل کنفرانس پافشاری می‌کرد، هدفش احترام گذاشتن به ذات و روح این زن بود! او می‌خواست بگوید چقدر برای این زن احترام قائل است.» این توضیح طبعاً نمایندگان نشریات را قانع نکرد و آنها پرسیدند اگر بایدن واقعاً مرگ این زن را به یاد داشت، پس چرا با نگاه‌هایش به‌طور جدی به‌دنبال وی در محل کنفرانس می‌گشت و به چه سبب از غیبت وی در این محل متعجب شده بود. بهترین جواب و بواقع بجاترین متلک را خبرنگاری به نام جیمز روزن در همان محل نثار ژان پی‌یر کرد. او گفت: «خانم ژان پی یر، من هم هر روز راجع به متوفی‌های خانواده‌مان که طی دهه‌های اخیر مرا ترک کردند، فکر می‌کنم اما در این دنیا و این جلسه و آن جلسه به‌دنبال‌شان نمی‌گردم!»
یک اشتباه عمدی برای نجات بایدن
شانسی که بایدن آورد، این بود که به سبب درهم‌ریختگی اوضاع جهانی و شرایط ناگوار داخلی امریکا (از تبعات جنگ اوکراین گرفته تا ستیز اقتصادی بی‌نتیجه با «غول چین» و اوجگیری دوباره کرونا در امریکا و اعلام وضع اضطراری در چند ایالت این کشور) اکثر رسانه‌های مهم امریکا از رسیدگی وسیع به «سوتی» بزرگ و جدید بایدن صرفنظر کردند. حواس آنها بیشتر معطوف به جبهه‌های اوکراین بود و مانند معمول می‌خواستند که با داغ کردن هر چه بیشتر حملات نظامی ولادیمیر پوتین به اهداف مختلف در اوکراین رئیس‌جمهور روسیه را در اذهان جهانیان از اعتبار ساقط سازند. «کاملا هریس» معاون اول رئیس‌جمهور امریکا هم فردای آن روز با گافی که در یکی از سخنرانی‌هایش داد، این باور را ایجاد کرد که لغزش‌های فکری و لحظه‌ای مختص بایدن نیست و این خطا ممکن است از هر فرد سالمی همچون او هم برخیزد. او به جای الفاظ کره شمالی که همان کره کمونیستی است، از عبارت کوتاه «جمهوری کره» برای نام بردن از کره شمالی بهره گرفت که بواقع لفظ مورد استفاده برای نام بردن از کره جنوبی (غیر کمونیستی) است. این تصور که هریس واقعاً اشتباه انجام داده و کارش سهوی بوده، قدری دور از ذهن است و او این کار را عمداً  انجام داده تا بایدن را از زیر فشار در آورد و حواس‌ها را متوجه خود کند.
«او» زمین هم می‌خورد
بایدن به‌تازگی پای به هشتاد و یکمین سال حیاتش گذاشته و با این آمار پیرترین رئیس‌جمهور امریکا در تاریخ حیات این کشور است. دونالد ترامپ و رونالد ریگان در زمان به قدرت رسیدن‌شان در کاخ سفید به ترتیب 70 و 69 سال سن داشتند اما ترامپ که فقط چهار سال جوانتر از بایدن است، در 77 سالگی طوری سرحال و فاقد لغزش در حرف‌ها و تشریح خاطرات خود نشان می‌دهد که وی را با بایدن اصلاً نمی‌توان قیاس کرد. سوتی‌های حافظه‌ای بایدن که البته باید لغزش‌های فیزیک او را هم به آن اضافه کرد از شمارش گذشته و پرونده قطوری را تشکیل می‌دهد. او مثل جرالد فورد (رئیس‌جمهور سال‌های 1974 تا 1976 امریکا) و جیمی کارتر (رئیس‌جمهور سال‌های 1976 تا 1980 امریکا) چند بار در زمان راه‌پیمایی یا بالا رفتن از پله‌ها دچار لرزش شدید شده و حتی در بعضی موارد زمین خورده است. بایدن در ژوئن (خرداد) امسال هم وقتی تلاش کرد با دوچرخه‌سواری در سطح خیابان به مردم و رسانه‌ها بگوید که بر خلاف باورشان پیر و آسیب‌پذیر نشده، از روی زین دوچرخه به زمین افتاد و آبروریزی تازه‌ای را به بار آورد. بایدن در دیگر «سوتی‌های خنده‌دارش مارک وارنر سناتور ایالت وایومینگ را جان وارنر نامید که یک سیاستمدار دیگر امریکایی است ولی مشکل اینجاست که جان وارنر چند سالی است که جان باخته است! بایدن در یکی دو گردهمایی سیاسی هم وقتی از صندلی بلند شد که با سایر حاضران دست بدهد و محل را ترک کند چندبار دستش را به سمت فضاهای خالی و به سوی کسانی گرفت که اصلاً در آن محل نبودند و تو گویی می‌خواست با اشباح تجدید عهد کند. او حتی یک بار «کاملا هریس» را که معاون و زیردست اوست در یک مجمع سیاسی ظاهراً به قصد بالا بردن ارزش‌های او (ولی در واقع به خاطر فراموشکاری‌هایش) «رئیس‌جمهور هریس» نامید.
مردم امریکا: سقف سنی بگذارید
شاهکارهای بایدن پایان‌ناپذیر می‌نماید و به همین سبب است که در نظرخواهی اخیر شبکه تلویزیونی سی بی‌اس امریکا درباره سن مناسب برای مقام‌های ارشد این کشور 73 درصد از پرسش شونده‌ها گفتند که حتماً باید یک محدودیت سنی در این خصوص گذاشته شود و اکثریت روی 70 سال سن اجماع کردند. بایدن هم در مصاحبه‌ای با برنامه تلویزیونی پر بیننده «60 دقیقه» و مجری زرنگ آن که اسکات پلی نام دارد در پاسخ به یکی از سؤال‌های این مجری گاف تازه‌ای را مرتکب شد. پلی پرسید: «آقای بایدن خیلی‌ها می‌گویند شما از عوارض آشکار و وسیع پیری رنج می‌برید و با این وضع آیا بهتر نیست از خیر شرکت در انتخابات سال 2024 امریکا بگذرید؟» بایدن در پاسخ گفت: «من مشکل خاصی ندارم ولی برای تصمیم‌گیری نهایی در این باره بسیار زود است. ببینیم شرایط در آینده چه خواهد شد ولی تحت هر شرایطی مراقب من باشید.»
پلی به جمله آخر بایدن پاسخی نداد اما بسیاری از ناظران سیاسی و مردم عادی اگر تریبونی در اختیار داشته باشند خواهند گفت: «آقای بایدن، ما شما را زیر نظر داریم و مراقب‌تان هستیم اما آنچه می‌بینیم، اسباب خجالت شدید می‌شود.»