یک دولت ناراستین دیگر در لندن

پیتر اوبورن، تحلیلگر سیاسی - اجتماعی
مترجم: وصال روحانی

وقتی ریشی سوناک به پست نخست‌وزیری انگلیس رسید، خیلی‌ها امیدوار بودند که او حکومت مبتنی بر دروغ این کشور را که در دوران زمامداری‌های بلند و کوتاه بوریس جانسون و لیز تراس طراحی و اجرایی شد، از میان بردارد و دولت صادق‌تری را سر کار بیاورد.
زمانی که سوناک در اولین سخنرانی‌های خود بر همین مسأله تأکید ورزید و گفت کابینه‌ای می‌سازد که از هر جهت حرفه‌ای‌گری داشته و پاک دست باشد، امیدها فزونی گرفت اما طول مدت این امیدها بسیار کوتاه بود. با اولین انتصاب داخلی سوناک مشخص شد او واقعاً به‌دنبال چنان فرایندی نیست زیرا« سوئلا بریورمن» را در شرایطی به پست وزیرکشور انگلیس برگزید که فقط شش روز پیشتر و در واپسین ساعات دوره کوتاه‌مدت و اسفبار نخست‌وزیری لیز تراس مجبور به استعفا از دولت شده بود. آنچه بریورمن را رسوا و وادار به گریز از صحنه کرد، این بود که در تضاد آشکار با قوانین موجود شماری از محرمانه‌ترین و مهم‌ترین اسرار و احکام کشوری را از طریق «ای‌میل» به دست یک نماینده پارلمان بریتانیا رسانده بود.
 هر چه می‌خواهید، بگویید
کار سوناک زمانی خراب‌تر شد که در اولین سخنرانی‌اش در مجلس عوام انگلیس مدعی شد آمار خانه‌سازی‌های جدید در سال گذشته در سطح این کشور به حدی بالا بوده که یک رکورد تازه را بر جای نهاده است. این ادعا در حالی مطرح شد که میزان ساخت مسکن در سال گذشته حتی به رکوردهای قبلی موجود در این زمینه نزدیک هم نشده بود و سوناک قاعدتاً فراموش کرده است که طبق قوانین قضایی این کشور هر وزیر که اطلاعاتی غیر واقعی به مجالس انگلیس بدهد، موظف است که بلافاصله با حضور در صحن مجلس عذرخواهی و آمار صحیح را اعلام کند. به واقع سوناک با دروغ بزرگش به اعضای کابینه خود این نکته را انتقال داد که می‌توانند هر نکته نادرستی را در ارتباط با سازندگی در سطح کشور به خورد نمایندگان مجلس و مردم بدهند و هیچ پیگرد قضایی هم شامل حال‌شان نشود.
ارتش برای «او» اهمیتی ندارد؟
شاید دروغ‌های مهم‌تر سوناک و وابستگان او چیزهایی باشد که درباره جرمی کوربین رهبر سابق حزب مخالف خویش (حزب کارگر) بر زبان آورده‌اند. سوناک در یکی از نطق‌هایش ادعا کرد اگر قرار است امنیتی واقعی در لندن و بر کل گستره بریتانیا حاکم شود، برقراری آن را باید از حزب وی (محافظه‌کار) طلب کرد ، نه از حزب کارگر که ضد آرمان‌های نظامی است و نه از کوربین که در دوره ریاست‌اش در این حزب هر ابزار و ساز کار دفاعی – نظامی را لغو و نفی کرد. سوناک افزود: «بهتر است به یاد آورید که شعارهای کوربین و حزبش در انتخابات سراسری سال 2019 کشورمان چه بود. او به‌وضوح گفت که ارتش برایش اهمیت و ارزشی ندارد و تسلیحات اتمی نیز فقط جهان را به آشوب می‌کشد و رفتن در پی تروریست‌ها هم به‌مثابه اتلاف وقت است. او به وضوح متذکر شد که جدایی از ناتو بهترین وسیله برای رسیدن به آرامش است.
شاید کی‌یر استارمر (رهبر فعلی حزب کارگر) ترجیح بدهد که این اراجیف را لاپوشانی کند ولی حالا که من آمده‌ام، این حقیقت تلخ را هر هفته به وی گوشزد می‌کنم.»
ثبت در دفتر تاریخ
سوناک بهتر از هر کسی می‌داند که مسائل فوق دروغین و متفاوت با چیزی است که کوربین بر زبان راند. در اساسنامه حزب کارگر انگلیس ،فقط افراط در نظامی‌گرایی نفی شده است و نه لزوم داشتن ارتش و پلیس و برقراری امنیت توسط آنها. سوناک در زمان مورد بحث (سال 2019) وزیر خزانه‌داری دولت بوریس جانسون و از معتمدین وی بود و همه تحولات انتخابات آن سال در حضور وی شکل گرفت و هر حرف و ادعایی در آن زمان در دفاتر تاریخ ثبت شده است. به همین خاطر در فردای روزی که اظهارات فوق از سوی سونام مطرح شد، کوربین در مجلس عوام پشت تریبون رفت و از سوناک خواست که هر چه سریعتر حرف‌های دروغین‌اش را پس بگیرد و مدعی نشود که حزب کارگر ضد مسائل نظامی و بی‌تفاوت به برقراری امنیت است. او گفت: «یک سری اطلاعات دروغین درباره مانیفست کاری ما و سقوط سوناک مطرح شده که باید هرچه سریع‌تر تصحیح شود و در غیر این صورت پیگرد قضایی لازم را صورت داده و پرونده‌ای را در بالاترین مراجع قضایی کشور مفتوح خواهیم کرد.»
 طعنه نشریات مهم به کوربین
حتی انعکاس دفاعیات کوربین در صحن مجلس در نشریات مطرح انگلیس هم به شکلی منفی و با هدف تضعیف و تمسخر وی صورت پذیرفته است. دیلی‌تلگراف نوشت: «سوناک هنوز نیامده تحت حمله بیرحمانه کوربین قرار گرفته است» و دیلی‌اکسپرس پا را از این فراتر نهاد و در دفاع از سوناک مدعی شد که کوربین در زمان سخنرانی‌اش در مجلس مورد تمسخر شدید نمایندگان قرار گرفته است. حتی دیلی میرر هم که معمولاً سمت و سویی ضد محافظه‌کاران داشته و مدافع حزب کارگر بوده است، از عبارت «کوربین در اتهام‌زنی‌هایش زیاده‌روی کرد» سود جست.
یک مشکل مشترک
مشکل هر دوسوی ماجرا این است که با تخطی از قواعد موجود فقط در پی سست کردن مواضع یکدیگر و رسیدن به پست نخست‌وزیری هستند و در این راه از هیچ ادعای دروغین و تحریف تاریخ ابا ندارند. شرایط فعلی پس از استعفای لیز تراس (که فقط به مدت یک ماه و نیم نخست‌وزیر بود) و روی کارآمدن سوناک نشانگر این است که دولت ناراستین دیگری در لندن زمام امور را در دست گرفته و چون همهمه فراوان و گرانی‌ها در سطح اعلا و تضاد ایده‌ها در حد وفور است، بعید می‌نماید که عمر دولت ریشی سوناک هم زیاد باشد و شاید او در سال 2024 و حتی زودتر از آن در جایی بجز دفتر نخست‌وزیری واقع در داونینگ استریت شهر لندن مستقر باشد.
منبع: Middle East Eye