مادر یک خانواده و مادربزرگ انقلاب

عبدالحسین خسروپناه
استاد تمام حکمت اسلامی در پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و مدرس خارج فقه نظام ولایی و سیاسی در حوزه علمی قم

بانو دباغ در مقابل آن زن متحجّرگونه‌ای است که کاری به مسائل اجتماعی نداشت و همچنین در مقابل آن زن غربی است که فعالیت اجتماعی‌اش در فرهنگ برهنگی تعریف می‌شود و ابزاری در دست سینمای امروز است.
مرحومه بانو مرضیه حدیدچی که با نام طاهره دباغ معروف بودند یک بانویی است که هم کاملاً مقید به احکام شرعی و محجبه بود، هم به خانواده اهمیت می‌داد و هم چند فرزند را تربیت کرد، هم در مسأله امرار معاش تلاش می‌کرد تا جایی که برای گرداندن اقتصاد چند خانواده مسافرکشی می‌کرد، هم مسئولیت‌هایی همچون نمایندگی سه دوره مردم تهران و همدان و فرماندهی سپاه همدان در همان ابتدای تأسیس سپاه را داشت.
او به همراه آیت‌الله جوادی آملی پیام امام به گورباچف را رساند؛ باید به این نکته توجه داشت که دولت گورباچف، یک دولت کمونیستی بود که اعتقاد به خدا و مذهب نداشت و زن را در فرهنگ برهنگی و حیات اجتماعی او را در فرهنگ غیردینی می‌دید. وقتی آنها با خانم دباغ مواجه شدند که زنی چادری است که از قبل انقلاب فعالیت داشته، نشان ایثار دریافت کرده و... بسیار برایشان تعجب‌آور بود. مرحومه دباغ رضوان‌الله تعالی علیه با سبک زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی خود نشان داد که:
هم می‌توان زن مسلمان بود و هم فعالیت اجتماعی داشت، هم می‌توان محجبه بود و هم فرماندهی نظامی کرد، هم می‌توان زن بود و هم با ضد انقلاب، کومله، دموکرات و... مقابله کرد، هم می‌توان مادر یک خانواده بود و هم مادربزرگ انقلاب بود.
او در مقابل آن زن متحجرگونه‌ای است که کاری به مسائل اجتماعی نداشت و همچنین در مقابل آن زن غربی است که فعالیت اجتماعی‌اش در فرهنگ برهنگی تعریف می‌شود و ابزاری در دست سینمای امروز است.
در مجموع او نشان داد که می‌توان هم تشرّع و تدین داشت و هم فعال اجتماعی بود؛ این الگو در مقابل جریان‌های انحرافی در مورد زنان است و یک الگوی کاربردی برای زن قرن بیستم و بیست و یکم‌ محسوب می‌شود.