بازی‌های جا افتاده، استانداردسازی و نقل و انتقالات

مهری رنجبر/ سازمان لیگ فدراسیون والیبال با اعلام نیم فصل، بعد از رقابت‌های هفته دهم دور رفت لیگ برتر، همه را شوکه کرد. آن هم بدون برگزاری 3 بازی. هرچند سازمان لیگ دلیل تعطیلی را به حضور تیم نوجوانان در رقابت‌های آسیای مرکزی و تیم پیکان در قهرمانی باشگاه‌های جهان ربط داد. اما نیم فصل با سه بازی جا افتاده؟! کمی از منطق به دوراست. هرچند خیلی‌ها این قضیه را بهانه می‌دانند. البته قصه وقتی خیلی بغرنج‌تر می‌شود که فصل نقل‌و‌انتقالات لیگ هم از 11 تا 27 ماه تعیین شده و تیم‌ها باید طبق آیین‌نامه لیگ برتر 55 درصد قرارداد بازیکنان را تسویه کنند، وگرنه اجازه بازی در نیم فصل دوم را پیدا نمی‌کنند. اگرچه محسن ترابی سرپرست سازمان لیگ فدراسیون والیبال، در این باره به خبرنگار «ایران» می‌گوید: «چون سه بازیکن  جوان تأثیرگذار تیم‌های لبنیات هراز آمل، سایپا و نیان الکترونیک خراسان یار کمکی تیم نوجوانان می‌‌شوند، بنابراین باید به احترام آنها و برای اینکه متضرر نشوند، ما هم لیگ را تعطیل کردیم.»اما با این تصمیم سازمان لیگ امسال کار کمی سخت‌تر و پیچیده‌تر شد.  آن هم برای فدراسیون والیبالی که  از یک طرف همیشه داعیه آن را داشته که لیگش جزو لیگ‌های برتر دنیاست و حتی با لیگ‌های ایتالیا و لهستان برابری می‌کند، از طرف دیگر سودای سکوی المپیک هم آرمانش است، رقابت با تیم‌های درجه دو آسیا، آن هم در منطقه آسیای میانه خیلی نباید مهم باشد. آن هم تیم نوجوانان که به اسم شمس در لیگ یک بازی می‌کند و اگر قرار به تعطیلی بود، شاید لیگ یک باید تعطیل می‌شد. حتی همراهی سه بازیکن جوان تیم‌های لیگ برتری در تیم نوجوانان، لطمه زیادی به تیم‌هایشان نمی‌زند و بنابراین می‌شد سه بازی بعدی لیگ برتر هم برگزار شود. اما با تاریخی که سازمان لیگ برای فصل نقل و انتقالات تعیین کرده، بعید است بازیکنی بتواند جابه‌جا شود. در حالی که همیشه یک پای جلسات کمیته انضباطی فدراسیون به تسویه قرارداد باشگاه‌ها به بازیکنان برمی‌گردد و تا حالا هم تنها  10 یا نهایت 30 درصد قرارداد بازیکنان‌شان را تسویه کرده‌اند، بعید است تا 27 آذرماه 55 درصد قرارداد را بدهند. آن هم برای 10 بازی. نکته مهم‌تر اینکه بازیکنان  هم نمی‌توانند مدعی گرفتن پول شوند و با این شرایط اصلاً نمی‌توانند جابه‌جا شوند، مگر با رضایتنامه باشگاه. بنابراین  بازیکنی جابه‌جا نمی‌شود ووقتی بازیکنان پولی نگیرند، دیگر انگیزه‌ای برای تمرین ندارند و حتی شاید کار به جایی برسد که که بازیکنان مجبور شوند کل فصل را بدون پول بازی کنند.با این وضعیت حتی تهدید تیم‌ها به انصراف هم کاری از پیش نمی‌برد و عملاً تیم‌ها راهی جز اطاعت ندارند. این قضیه تنها چالش تیم‌ها نیست. سازمان لیگ فدراسیون والیبال دوباره به تیم‌ها برای استانداردسازی سالن‌ها برای دوربرگشت اولتیماتوم داد؛ چالشی که دردسر بزرگ‌تری را برای تیم‌ها به وجود می‌آورد. چرا که بعضی تیم‌ها نمی‌توانند کفپوش فرانسوی  Gerlflor مورد تأیید فدراسیون جهانی را تهیه کنند یا باید سالن شهرمیزبان بازی‌هایشان برای دور برگشت را انتخاب کنند یا اینکه منتظر انتخاب فدراسیون باشند. این تیم‌ها اما از حالا باید هزینه اضافی تمرین، تغذیه، محل اسکان و حتی سالن بازی را هم محاسبه کنند؛ هزینه‌ای که این روزها به دغدغه‌های آنها اضافه شده است. درست مثل تیم راهیاب ملل مریوان که قبل از این قضایا به فدراسیون اعلام کرده بود در تهران بازی می‌کند. اما هورسان رامسر که نیم فصل قبل هم به رغم فرجه‌ای که سازمان لیگ به تیم‌ها داد، به جای رامسر در رشت میزبان بود و بابت آن بالغ بر یک میلیارد هزینه روی دستش ماند، اما ظاهراً برای نیم فصل دوم هم بابت نداشتن کفپوش استاندارد در سالن رشت، می‌خواهد تیمش در تهران بازی کند، پس هزینه‌های جدیدتری را هم باید در نظر بگیرد.بعضی از مربیان با اینکه مخالف این تصمیم سازمان لیگ هستند، اما  مصاحبه نمی‌کنند. آنها معتقدند خسته شده‌اند از اینکه مدام به تصمیمات سازمان لیگ بدون هیچ فکر و مشورتی انتقاد کرده‌اند و نتیجه‌ای هم نداشته است.