تغذیه می‌تواند مراقبه باشد

شیرین شاه‌نظری
نویسنده
Shahnazari1966@gmail.com
مادرجون سال‌های آخر زندگی‌اش دچار آلزایمر شده بود.هر رنگ، عطر و طعمی او را به گذشته‌ای متصل می‌کرد که فقط خودش به‌خاطر داشت. رنگ لباسی او را به وجد می‌آورد و طعم غذایی او را غمگین می‌کرد. مرتب از من می‌پرسید «آنا کجاست؟» مادرش را می‌گفت و من مستأصل می‌گفتم رفته سفر؛ دلخور می‌شد که چرا بدون خداحافظی رفته.
خاطراتی که به یاد داشت از زمان فوت پدرش بود و اینکه مجبور شده بود از مادرش هم جدا شود و در خانه مادربزرگ پدریش زندگی کند و زیاد دلش برای مادرش تنگ می‌شد، مثل همان کودکی‌اش که به دلتنگی برای مادر گذشته بود.
مادرجون خاطرات زیادی را بارها و بارها برای‌مان تعریف می‌کرد، هر روز چشم‌هاش را می‌بست و با شوق از خاطره خوردن ساندویچ کوکوسبزی می‌‌گفت یا هروقت با هم بستنی می‌خوردیم از رفتن به لاله‌زار و اینکه بهترین خیاط تهران که ارمنی بود در لاله‌زار مغازه داشت می‌گفت.
با اینکه خاطرات مادرجون بارها و بارها تکرار می‌شد ولی غم و شادی که در کلامش بود مجبورم می‌کرد با دقت به حرف‌هاش گوش کنم.
در خاطراتش من را نمی‌دید و مریم صدایم می‌کرد و گاهی دستم را می‌گرفت می‌آمد تا آشپزخانه که برایم خورش سیب آلو بپزد. دست پخت فوق‌العاده‌ای داشت مادرجونم ولی از آن همه حتی روشن کردن اجاق را هم فراموش کرده بود، چه رسد به پختن غذا.
این روزها خیلی هوس خورش سیب آلو می‌کنم.

خورش سیب آلو مادرجون

مواد لازم برای ۴ نفر:
مرغ تکه شده    ۳۰۰ گرم
پیاز نگینی خرد شده    2عدد بزرگ
آلو    ۱۶ عدد (هر نفر ۴ عدد)
سیب زرد سفت    یک کیلو (هر نفر یک عدد)
زعفران دم کشیده    2 تا 3 قاشق
چوب دارچین    2 تا 3عدد
نمک، فلفل و زردچوبه     به مقدار لازم

مثل اغلب غذاهای ایرانی اول پیازداغ را درست می‌کنیم و کنار می‌گذاریم.
سیب‌ها را پوست کنده و هر سیب را از طول به هشت قسمت تقسیم می‌کنیم. بعد با کره و مقداری دارچین تفت می‌دهیم. یک قاشق زعفران به آن اضافه می‌کنیم و کنار می‌گذاریم.
مرغ‌ها را سرخ کرده، به آن نمک، زرد چوبه و چوب‌های دارچین را اضافه می‌کنیم و با سه لیوان آب به همراه پیازهای سرخ شده اجازه می‌دهیم بپزد. مرغ‌ها که نیم پز شد آلو خورشی و در آخر زعفران و سیب‌ها را اضافه می‌کنیم. ده دقیقه اجازه می‌دهیم مواد همراه مرغ بپزد و طعم بگیرد. حالا بچشید و اگر دوست داشتید یک قاشق آب لیمو اضافه کنید. این خورش خیلی نباید آبدار باشد و طعم ملس دارد.
نوش جان گوارای وجود