تا قبل از این التهابات کجا بودید؟

فرهنگی/ «دوران وسط‌بازی گذشته است» این عبارات بخشی از صحبت‌های محمد حمیدی‌مقدم مدیر مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی است که خبرگزاری مهر آن را انتخاب کرده و بر پیشانی گفت‌وگو قرار داده است. حمیدی‌مقدم که به‌تازگی تجربه دبیری شانزدهمین جشنواره سینمایی را پشت‌سر گذاشته و بی‌واسطه در ارتباط با بدنه فعالان سینماست در این گفت‌وگو ضمن تشریح بخشی از عوامل مؤثر در جریان تحریم جشنواره‌های سینمایی به گعده‌هایی اشاره کرده که سینماگران را تهدید به بایکوت می‌کنند.
او در بخشی از این گفت‌وگو با تأکید بر اینکه دیگر نه به‌عنوان مدیر و نه فیلمساز، حق «محافظه‌کاری» نداریم، ادامه داده است: «حتی فیلمسازی که فیلم ندارد و وارد اکت سیاسی می‌شود یا فیلمسازی که نمی‌تواند اکت سیاسی داشته باشد و شجاعت و جربزه ورود به مسائل اجتماعی را ندارد و با قهوه خوردن می‌خواهد افه روشنفکری بگذارد هم دیگر باید با واقعیت‌های موجود در جامعه رو به‌رو شود. دیگر دوران جدید این محافظه‌کاری را برنمی‌تابد. وسط‌بازی چه برای من و چه برای فیلمسازی این‌طرفی و آن طرفی، دورانش گذشته است.»حمید مقدم در بخش دیگر این گفت‌وگو ادامه داده است: «باید بس کنیم این حرف‌ها را که تا یک التهاب اجتماعی پیش می‌آید، عده‌ای مدعی پیشرو بودن می شوند! اگر شما پیشرو بودید، تا قبل از این التهابات کجا بودید؟ کدام اثر را درباره مفاخر این کشور ساخته‌اید؟ درباره التهابات و مسائل جامعه امروز چه ساخته‌اید؟ شما برای بهبود این جامعه چه کرده‌اید؟ کارنامه همه ما معلوم است.»
او در ادامه با اشاره به فشارها و تأثیر گعده‌های روشنفکری در تحریم جشنواره افزوده است: «ما می‌دانستیم که فشار روی افراد به حدی زیاد بوده است که احساس می‌کردند باید برای بایکوت نشدن در فضای روشنفکری که خیلی خیلی عامل مهمی است، تن به این جریانات بدهند. این مسأله «بایکوت نشدن در فضای روشنفکری» بسیار عامل مهمی برای آنها بود. در عین‌حال می‌دانیم که دگماتیسم در جریان روشنفکری صورت فجیع‌تری دارد.»
حمیدی‌مقدم در بخش دیگری از تحلیل خود در ماجرای تحریم جشنواره در توضیحات تکمیلی افزوده است: «اجازه دهید مثالی بزنم، در یکی از این متن‌های مرتبط با تحریم، امضای شخصی بود به اسم خانم فلانی «اورولوژیست و مخاطب جشنواره!» (خنده جمع) این هم برای ما خنده‌دار بود و هم جذاب. منتقد دیگری که تا یک‌سال پیش با ما همکاری داشت و امسال با تمام لابی‌ها و پیگیری‌ها نتوانست در ترکیب انتخاب و داوری قرار بگیرد و تبدیل به تحریم‌کننده جشنواره شده و نام خواهر و بستگانش را هم پای بیانیه تحریم گذاشته است! تا اینجای کار ایرادی نیست، بالاخره می‌خواهند تعداد امضاهای‌شان را بالا ببرند! اما می‌بینیم همین بیانیه توسط محسن تنابنده که تا همین چند ماه پیش با مرکز در حال مذاکره بود تا تعدادی پلان برای مستندش بگیرد، استوری می‌شود و بی‌بی‌سی هم همان را خبر می‌کند! این همان جایی است که باید اذعان کنیم، بله نگاه بیرون هم به اتفاقات داخل هست و نمی‌توان آن را کتمان کرد. حدود ۲۰ تا ۲۵ نفر از اعضای کمپین اصلی تحریم، اساساً خارج از کشور زندگی می‌کنند و ایران نیستند. ما همه این افراد را می‌شناسیم. طرف ۱۵ سال است ایران نیامده و حالا برای ایجاد فشار به جشنواره کمپین تحریم را امضا می‌کند.»
او در عین حال به این سؤال که آیا تحریم‌کنندگان جشنواره چه در عمل و چه در قلم با محدودیت مواجه خواهند شد، پاسخ داده است: «همواره قائل به تفاهم و گفت‌و‌گو هستیم. وضعیت امروز برای همه ما خسران است. از دست دادن هر سرمایه‌ای خسران است و نمی‌توانیم از کنار آن بی‌تفاوت عبور کنیم. ما نیاز به گفت‌و‌گو و جذب داریم، به همان اندازه که نیاز به نقد داریم. هر آنچه ما را از این فضای ملتهب خارج و در عین حال نقدهای‌مان را هم صریح‌تر کند، از آن استقبال می‌کنیم.»
دبیر شانزدهمین جشنواره سینما حقیقت در بخش پایانی صحبت‌هایش تأکید کرده است: «امروز درک متقابل تنها با گفت‌و‌گو حاصل می‌شود. اینجا باید نقش صنوف را هم جدی بگیریم. بحث‌هایی مانند «امنیت ملی» در هیچ کشوری شوخی‌بردار نیست. اگر ما یک صنف قدرتمند داشته باشیم که نسبت خود را با این قبیل مباحث و قواعد روشن کرده باشد، خیلی راحت می‌توانیم در گفت‌و‌گوها به نتیجه برسیم. امروز گرفتار عدم درک متقابل هستیم که معتقدم ان‌شاءالله با گفت‌و‌گو می‌توانیم از این شرایط عبور کنیم و جشنواره فیلم فجر هم به بهترین شکل برگزار می‌شود.»