میترا جلیلی
خبرنگار
دنیای امروز با مهارت‌های دیجیتال گره خورده و همه مردم جهان مجبورند برای ارتباط گرفتن با دیگران از حداقل این مهارت‌ها برخوردار باشند. این موضوع در حوزه اشتغال نمود بیشتری دارد چراکه در سال‌های آینده که بحث حضور روبات‌ها و... در دنیای شغلی انسان‌ها به طور جدی مطرح است، تنها کارگرانی می‌توانند اشتغال مناسبی داشته باشند که مهارت‌های دیجیتال خود را تا سطح قابل قبولی ارتقا دهند. این موضوع در آسیا – اقیانوسیه که کشورهایی همچون سنگاپور و کره جنوبی را با ظرفیت بالای فناوری‌های هوشمند و روبه رشد در خود جای داده، از اهمیت بیشتری برخوردار است به گونه‌ای که تخمین زده می‌شود تا سال 2025 حدود 819 میلیون نفر در این منطقه در شغل‌هایی مرتبط با مهارت‌های دیجیتال فعالیت خواهند داشت درحالی که این رقم اکنون 149میلیون نفر است.
یک گزارش تحقیقی جامع
در دنیای دیجیتال امروز دسترسی به آموزش مهارت‌های تکنیکی به منظور حمایت از توسعه اقتصادی کشورهای مختلف جهان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است که این موضوع در تازه‌ترین گزارش تحقیقی درباره منطقه آسیا اقیانوسیه به وضوح دیده می‌شود.
سرویس وب آمازون(AWS) درتازه‌ترین گزارش خود با عنوان «پتانسیل دیجیتال آسیا- اقیانوسیه: نیازهای دیجیتالی مهارت و رویکردهای سیاست» که با همکاری کمپانی مشاوره و استراتژی‌های اقتصادی AlphaBeta ارائه داده، به آنالیز و تحلیل میزان مهارت‌های دیجیتالی امروز کارگران این منطقه و همچنین مهارت‌های دیجیتالی که این افراد باید در 5 سال آینده به آن مجهز باشند تا با کمترین میزان مشکل مواجه شوند، پرداخته است.
در این گزارش، شش کشور آسیا- اقیانوسیه(APAC) ازجمله سنگاپور، استرالیا، هند، اندونزی، ژاپن و کره جنوبی مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. همچنین باید گفت که در این گزارش، آنالیزها در سه بخش انجام شده است که نخستین مورد آن، ارزیابی میزان استفاده از مهارت‌های دیجیتالی مختلف در حوزه اشتغال در سال 2020 برای کشورهای مورد بررسی است. شناسایی نیازهای احتمالی مهارت دیجیتال طی پنج سال آینده نیز بخشی دیگر از این تحقیق را شامل می‌شود و سومین بخش این گزارش نیز بر ارائه توصیه‌های توسعه مهارت‌های نیروی کار به سیاستگذاران در این منطقه اختصاص دارد تا بتوانند مهارت‌های مورد نیاز نیروی کار در 5 سال آینده را تأمین کنند.این گزارش همچنین سطح مهارت‌ها و شکاف‌های موجود در هر یک از شش کشور را از نظر میزان مهارت دیجیتال کارگران امروزی مشخص می‌کند.
این گزارش چهار نوع کارگر را مشخص می‌کند که تا سال 2025 نیاز به کسب مهارت‌های دیجیتالی جدید دارند: کارگران ماهر دیجیتالی، کارگران غیردیجیتالی فعلی، نیروی کار آینده (دانشجویان امروز) و افرادی که بیکار هستند یا به طور غیرارادی از نیروی کار کنار گذاشته می‌شوند.
یافته‌ها نشان داد که کارگران ماهر دیجیتالی به افزایش مهارت‌های خود طی 5 سال آینده نیاز دارند، کارگران ماهر غیردیجیتالی هم برای یادگیری در نقش خود یا دستیابی به مشاغل بهتر باید مهارت‌های دیجیتال و دانش‌آموزان برای بهبود اشتغال خود باید مهارت‌های مورد نیاز را بیاموزند و افراد بیکار نیز برای دستیابی به مشاغل، مجبور به یادگیری مهارت‌های دیجیتالی هستند.
819 میلیون کارگر دارای مهارت دیجیتال در 2025
نتایج گزارش AWS نشان می‌دهد برای همگام شدن با تغییرات تکنولوژیکی، تعداد کارگرانی که مهارت‌های دیجیتالی در این کشورها دارند بیش از 5 برابر افزایش می‌یابد و از 149 میلیون کارگر امروز به 819 میلیون کارگر در سال 2025 افزایش می‌یابد (البته برخی هم این رقم را بین 666 تا 819میلیون کارگر عنوان کرده‌اند). برای دستیابی به این سطح مهارت، به طور متوسط هر کارگر در شش کشور بررسی شده، باید تا سال 2025 هفت مهارت دیجیتال جدید کسب کند تا بتواند خود را با تکنولوژی‌های نوظهور تطابق دهد و در بازار کار آینده جایی برای خود دست و پا کند. به این ترتیب در مجموع می‌توان گفت کارگران این منطقه طی 5 سال آینده به 5.7 میلیارد آموزش مهارت دیجیتال نیاز دارند.
همچنین باید گفت طبق این گزارش، استرالیا امروزه از بالاترین نسبت کارگرانی برخوردار است که به مهارت‌های دیجیتالی مجهز هستند و این رقم به 64 درصد می‌رسد. پس از آن، سنگاپور با 63 درصد و کره جنوبی با 62 درصد قرار دارند. ژاپن هم با 58 درصد در جایگاه بعدی قرار گرفته است درحالی که این رقم برای اندونزی 19 درصد و برای هند هم تنها 12 درصد است.
تقاضاهای متفاوت در بازار آسیا -اقیانوسیه
این گزارش نشان می‌دهد که امروزه بیشتر سازمان‌ها با کمبود شدید مهارت در علم داده‌ها(DATA)، فضاهای ابری و امنیت سایبری مواجه هستند و این موارد، چالش‌های اصلی آنها محسوب می‌شود و باید برای بهبود این موضوع‌های اساسی تلاش کرد.
همچنین این گزارش حاکی است که وضعیت هر یک از کشورهای منطقه از نظر سطح و میزان مهارت متفاوت است اما مهارت محاسبات ابری را می‌توان از جمله مهارت‌های دیجیتال رایج در هر کشوری عنوان کرد. این مطالعه همچنین نشان داد که 48 درصد از کارگران دیجیتال در این شش کشور که امروزه از مهارت‌های ابری استفاده نمی‌کنند، معتقدند یادگیری مهارت‌های ابری برای انجام مشاغل خود تا سال 2025 الزامی است.
این گزارش بر لزوم پذیرش فزاینده مهارت‌های مربوط به دیتا و فضاهای ابری در منطقه تأکید کرده و یادآور شده است که میزان تقاضا برای مهارت‌های دیجیتال در بازارهای مختلف با یکدیگر متفاوت خواهد بود به‌عنوان مثال در کره جنوبی و اندونزی بیشترین تقاضا برای مهارت‌های تولید محتوای دیجیتالی پیشرفته همچون ایجاد محتواهای دیجیتال شخصی‌سازی شده از جمله اپلیکیشن‌های وب ست.
 در مقابل، در ژاپن انتظار می‌رود بیشترین رشد به مهارت‌های ابری پیشرفته مربوط باشد و طبق نتایج این گزارش، شاهد مهاجرت اطلاعات و دیتای تعداد زیادی از سازمان‌ها به فضاهای ابری هستیم به همین دلیل هم طراحی و معماری ابری بسیار در این کشور مورد توجه قرار گرفته است.
از سوی دیگر کارگران دیجیتال فعلی باید بر آموزش مهارت‌های پیشرفته رایانش ابری و همچنین مهارت‌های داده پیشرفته تمرکز کنند. این مهارت‌ها شامل امنیت سایبری، هوش مصنوعی(AI) و یادگیری ماشینی (ML) است و انتظار می‌رود تعداد کارگرانی که به این مهارت‌ها نیاز دارند سه برابر شود.
برنامه‌های آموزشی AWS
AWS همچنین در این گزارش یادآور شده است که تلاش دارد تا با آموزش‌های رایگان و آنلاین به بهبود و افزایش مهارت‌های دیجیتال کارگران در منطقه آسیا –اقیانوسیه و سایر نقاط جهان کمک کند. در واقع آمازون می‌خواهد شکاف مهارت‌های دیجیتال با برنامه‌های آموزشی برای بیشترین تقاضای مهارت‌های رایانش ابری پر شود. طبق این گزارش، سرویس ابری آمازون تا به امروز بیش از 500 دوره آنلاین رایگان و درخواستی را به زبان‌های مختلف انگلیسی، اندونزیایی، ژاپنی و کره‌ای ارائه داده و طی کارگاه‌های آموزشی تعاملی و جلسات آموزش روزانه مجازی، گواهینامهAWS  برای کارگران شرکت کننده در این کلاس‌های آموزشی صادر کرده است.
AWS همچنین دوره‌های آموزشی حضوری را توسط مربیان معتبر این سرویس برگزار کرده تا برای کارگران علاقه‌مند به افزایش سطح مهارت‌های دیجیتال یا سازمان هایی که مایل به افزایش تعداد کارکنان توانمند در زمینه مهارت‌های دیجیتال هستند، کمک کند. این دوره‌های بنیادی، متوسط و پیشرفته یک تا پنج روزه طیف وسیعی از موضوعات مانند معماری ابر، امنیت سایبری و تجزیه و تحلیل داده‌ها را پوشش می‌دهد. علاوه بر این، شرکت کنندگان در این کلاس‌ها می‌توانند از این طریق به مسیرهای شغلی مورد تقاضای خود ازجمله مهندسی سیستم‌های ابری، متخصص امنیت سایبری، دانشمند یادگیری ماشینی و دانشمند داده و... دسترسی پیدا کنند.

در جلسه علنی بعدازظهر روز شنبه، نمایندگان مجلس بند «ی» تبصره ۶ لایحه بودجه 1400 را به تصویب رساندند که براساس آن، حق‌السهم دولت از اپراتورهای مخابراتی افزایش10درصدی می‌یابد اما این اپراتورها اجازه افزایش تعرفه اینترنت را در سال ۱۴۰۰ ندارند.وزیر ارتباطات که بارها نسبت به تصویب چنین موضوعی هشدار داده بود در قالب توئیتی به یک لینک اشاره کرد و نوشت: واقعیت آنچه  را در مجلس شورای اسلامی، درباره اینترنت تصویب شد در لینک زیر بخوانید. اما این لینک حاوی چه مطلبی است؟
محمد کشوری کارشناس ارتباطات و فناوری اطلاعات نوشته است: 1- دولت با اپراتورهای مخابراتی از جمله شرکت ایرانسل قرارداد معتبری دارد و تغییر حق‌السهم بدون موافقت طرف دوم (شرکت ایرانسل) ممکن نخواهد بود. همچنین رقم 28.1 درصد سهم دولت در قرارداد ایرانسل، سهم دولت از «درآمد» است نه از سود. هر سال با افزایش درآمد اپراتور، رقم ریالی سهم دولت هم به شکل تصاعدی افزایش می‌یابد؛ نباید تصور کرد چون قرارداد 15 سال قبل منعقد شده الان به دلیل تورم نیازمند بازنگری است. قطعاً اپراتورها بابت این عهدشکنی از دولت و وزارت ارتباطات شکایت خواهند کرد و احتمالاً منجر به اخلال در ارائه خدمات می‌شود.
2-این مصوبه رقابت سالم را در بازار اینترنت به هم می‌زند؛ در مصوبه عنوان شده بخشی از منابع حاصل مازاد صرف توسعه زیرساخت اینترنت ثابت پرسرعت توسط مخابرات می‌شود مگر مخابرات یک شرکت خصوصی نیست؟چرا به بقیه اپراتورها ندهد؟ مبنای قانونی این تبعیض چیست؟ با گرفتن سهم درآمد از همه اپراتورها و پرداخت آن به مخابرات (و عملاً همراه اول که زیرمجموعه مخابرات است) قطعاً قیمت تمام شده سرویس برای بقیه اپراتورها افزایش می‌یابد و این امر خود رقابت‌پذیری تعرفه‌ها را در بازار به هم می‌زند. 3- حمایت از شرکت مخابرات برای مقابله با اینترنت ماهواره‌ای هم از آن حرف‌های عجیب است؛ بودجه ماهواره مربوط به سازمان فضایی است نه شرکت مخابرات، این بودجه هنگفت تنها انحصار مخابرات را تقویت می‌کند. ازسوی دیگر اگر اینترنت ماهواره ای تهدید است به خاطر سیاست‌های غلط فیلترینگ است، مگر با حمایت‌های یکطرفه و افزایش بودجه صدا و سیما بساط تلویزیون‌های ماهواره ای جمع شد که حالا همان نسخه را برای اینترنت ماهواره ای می‌پیچد.4-ارتباط ساترای صدا و سیما با این بودجه هنگفت 7-8 هزار میلیارد تومانی چیست؟ مگر نظارت بر محتوای VoD و فضای مجازی (که هم اکنون ساترا انجام می‌دهد) نیازمند پول هنگفت است؟ مگر بناست خودش برنامه‌سازی کند؟ چرا سرنا را از سر گشاد می‌نوازید حضرات؟ 5-فرمودید اینترنت گران نشود؛ همانقدر که مرغ و گوشت از شما حرف شنوی داشت اینترنت هم دارد؛ در مقاله قبلی با عدد و رقم نشان دادم که 10درصد افزایش حق السهم معادل 50درصد سود عملیاتی اپراتورهای همراه می‌شود. مگر ممکن است با چرخش قلم حضرات یکدفعه 50درصد سود یک شرکت خصوصی را که بعضاً در بورس هم هستند و سهامداران مردمی هم دارند  از او بگیرید و همزمان او را از افزایش قیمت منع کنید؟ 6-شبکه ملی اطلاعات در مقابل اینترنت نیست، مردم را نترسانید. بند چهارم این مصوبه صراحتاً یعنی اینترنت خارج از شبکه ملی است، یعنی ما یک سرویس شبکه ملی اطلاعات داریم و یک اینترنت که خارج از آن است. اهل فن می‌دانند این تصور غلط در مقام اجرا و حتی فرهنگ‌سازی چقدر غلط و خطرناک است. این همان تصوری است که در نهایت می‌گوید شبکه ملی اطلاعات باید تقویت شود چون جایگزین اینترنت است؛دیدگاهی غلط اندر غلط که متأسفانه نویسندگان این قانون هم خواسته یا ناخواسته گام در همین راه نهاده‌اند. 7- عزیزان، این دولت در سال 1400 می‌رود مبادا حرفتان عوض شود. بسان مقاله قبلی بازهم تأکید می‌کنم که دولت فعلی تنها پنج ماه از سال 1400 مستقر است و اصولاً اجرای بخش عمده مصوبه مذکور در دولت بعد که چه بسا دولت متبوع مجلس محترم باشد خواهد بود؛ لذا مبادا طوری شود که پایبندی به توجیهات امروز خود، مثل عدم افزایش قیمت اینترنت و... را با تغییر دولت در نیمه دوم سال 1400 فراموش کنید. و در آخر: گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من، آنچه البته به جایی نرسد فریاد است. البته ان‌شاءالله که برسد.