مترجم: لاله مهرزاد
نقش عمان که به دلیل موقعیت جغرافیایی خود یکی از مهم‌ترین کشورهای خاورمیانه به شمار می‌رود، اغلب کمتر به‌طور برجسته دیده می‌شود، اما حقیقت آن است، این کشور یکی از بازیگران مهم منطقه به شمار می‌رود و نقشی تعیین‌کننده در سیاست منطقه‌ای دارد. دلیل اصلی اینکه نقش عمان کمتر توسط جهانیان دیده می‌شود، این است که اغلب رویدادهایی که در منطقه منجر به تغییرات مهمی در تعیین موازنه قدرت می‌شود، در خارج از مرزهای این کشور رخ می‌دهد. اما در همه این اتفاقات می‌توان رد پای عمان را به عنوان یک میانجی مشاهده کرد. عمان در طول سال‌هایی که سلطان قابوس بر آن حکم راند، از یک قانون ثابت پیروی کرد و این قانون پس از او هم توسط «هیثم بن طارق آل سعید» پادشاه جدید این کشور در حال اجرا است. اساس این قانون بر ایجاد تعادل بین قدرت‌های جهانی و منطقه‌ای نهاده شده است. برای درک این نوع سیاست خارجی و اهمیت آن در رویدادهای منطقه‌ای که تأکیدی بر نقش مهم عمان در منطقه است، باید تاریخ این کشور و آنچه به‌طور مشخص از سال 1970 که سلطان قابوس بر تخت نشست و این نوع سیاست خارجی را آغاز کرد، نگاهی داشت.
عمان در 50 سال حاکمیت سلطان قابوس تغییرات گسترده‌ای داشت که باید آن را رنسانس عمان نامید. او در کنار توسعه اقتصادی کشورش به توسعه فرهنگی و همچنین دیپلماسی آن نیز اقدام کرد. اگر نتیجه نخستین اقدامات او ساخته شدن مدارس، بیمارستان‌ها و جاده‌ها در این کشور بود، عمان سال 1975 با سر و شکلی مدرن خودنمایی می‌کرد، در همین مدت شاهد تلاش‌های دیپلماتیک این کشور نیز بودیم. تلاش‌هایی که سه ویژگی مشخص داشت و هنوز هم سیاست خارجی عمان از این سه ویژگی شامل استقلال، میانه‌روی و عملگرایی بهره‌مند است. این سه ویژگی که به معنای انفعال عمان نیست، باعث شده است این کشور از معدود کشورهای عربی باشد که در تمامی دهه‌های گذشته تلاش کرده، بی‌طرفی خود را به‌طور کامل بین بازیگران منطقه‌ای حفظ کرده و علاوه بر آن در مناقشات منطقه‌ای و گاه فرامنطقه‌ای تبدیل به یک میانجی تمام‌عیار شود.
در طول تاریخ 53 سال اخیر عمان نمونه‌های اتخاذ این سیاست میانه‌روی در عین استقلال را می‌توان بسیار مشاهده کرد. در خلال جنگ ایران و عراق که بسیاری از کشورهای عربی به حمایت از عراق تحت رهبری صدام برخاسته بودند، عمان روابط خوب خود با تهران و بغداد را حفظ کرد و بعد از شکل‌گیری شورای همکاری خلیج فارس نیز تلاش کرد، برخلاف جو حاکم بر این نهاد، نه تنها روابط خوب خود با ایران را حفظ کند که معتقد بود، شورای همکاری خلیج فارس نباید آشکارا با ایران دشمنی کنند، زیرا این کار امنیت منطقه و آینده کشورهای حوزه خلیج فارس را به خطر می‌اندازد. با همین دیدگاه بود که عمان سال 1987میانجی پایان دادن به جنگ ایران و عراق شد.
در دوران پس از جنگ سرد نیز عمان به استراتژی معمول خود ادامه داد و روابطش را با بازیگران فرامنطقه‌ای حفظ کرد. تنها زمانی که عمان از این سیاست فاصله گرفت، سال 1990 و 1991 بود که در خلال جنگ عراق علیه کویت، از بغداد فاصله گرفت.
حضور صلح‌آمیز در جنگ‌های خاورمیانه
فصل مهم بعدی که در خاورمیانه رخ داد، جنگ سوریه در سال 2011 بود که تبعات زیادی برای منطقه داشت و تبدیل به نبرد نیابتی برخی کشورها در سوریه شد. عمان در این زمان تلاش کرد، به نفع خاورمیانه عمل کرده و از هرج و مرج جلوگیری کند. بر همین اساس نیز سال 2012 وزیر خارجه این کشور تلاش کرد بین سوریه و کشورهای عربی میانجیگری کند و به همین منظور از کشورهای عضو اتحادیه عرب خواست، راه‌حلی مسالمت‌آمیز را انتخاب کنند و زمانی که متوجه شد، این تلاش‌ها بیهوده است، تلاش کرد، با تمرکز روی کمک‌های بشردوستانه به سوریه کمک کند و به عبارتی حاضر نشد به درخواست برخی همسایگان خود برای حمایت تسلیحاتی از گروه‌های تحت حمایت آنها در سوریه پاسخ مثبت بدهد. عمان هرچند به تعلیق عضویت سوریه از اتحادیه عرب رأی داد، اما در تمامی یک دهه گذشته روابط خود با سوریه را حفظ کرده است. با این حال در سال 2015 دیگر بار تلاش کرد، دیپلماسی فعال خود را برای حل بحران سوریه به کار اندازد و در نخستین گام «ولید معلم»، وزیر خارجه وقت سوریه را به مسقط دعوت کرد.
فصل مهم دیگری که اکنون 7 سال است، خاورمیانه را درگیر خود کرده است، جنگ یمن است. عمان که حاضر نشد، به ائتلاف تحت رهبری عربستان سعودی علیه مردم یمن بپیوندد، در این سال‌ها از معدود کشورهایی بوده است که تلاش کرده تا روند مذاکرات صلح یمن را تسهیل کند و در کنار آن سیاست عملگرایانه خود را طوری دنبال کرده است که بتواند با حفظ وضعیت موجود منافع ملی خود را نیز تأمین کند. بر همین اساس بود که عمان سال 2015 از طرفین یمنی و عربستانی دعوت کرد تا سر میز مذاکره بنشینند و با ارائه طرحی 7 ماده‌ای به نام «اصول مسقط» مسیر مذاکرات دو کشور را هموار و تأکید کرد، با پایان جنگ عربستان علیه مردم یمن و خروج نیروهای ائتلاف و سایر گروه‌های نظامی فعال در این کشور جنگ زده، می‌تواند آرامش را به منطقه بازگرداند. سیاستی که مورد رضایت عربستان و امارات واقع نشد و عربستان در واکنش‌هایی رو در روی همسایه خود قرار گرفت. حتی در یکی از این تنش‌ها که سال 2015 رخ داد، ساختمان سفارت عمان در صنعا هدف حمله هوایی قرارگرفت. البته عربستان بعد از این رویداد، تأکید کرد، این رخداد از طرف عربستان سازماندهی نشده بوده با این حال عمان سفیر عربستان را برای ادای توضیحات فراخواند و نامه اعتراضی خود را تسلیم وی کرد.
نمونه دیگری از سیاست مستقل، میانه‌رو و عملگرای عمان در منطقه را می‌توان در محاصره قطر مشاهده کرد. عمان به همان نسبت که در قبال سوریه و یمن تلاش کرد میانه‌روی خود را حفظ کند، زمانی که عربستان سایر کشورهای عربی را بسیج کرد تا قطر را محاصره کنند، حاضر نشد، وارد چنین جمعی شود و حتی بنادرش را به روی کشتی‌های قطری گشود و خطوط هوایی قطر را در کشورش آزاد گذاشت. این عملکرد باعث اعتماد قطر به عمان شده است و به نظر نمی‌رسد، این اعتماد به‌راحتی از بین برود، زیرا عمان در شرایطی به روابط با قطر ادامه داد که قطر به‌خاطر محاصره‌ای که در آن قرار گرفته بود، درآمدهای نفتی‌اش را از دست داده بود و وضعیت اقتصادی آن نابسامان شده بود.
تداوم سیاست‌های قدیمی در عصر جدید عمان
بعد از درگذشت سلطان قابوس، سلطان جدید عمان «هیثم بن طارق» نیز سیاست خارجی 5 دهه‌ای این کشور را ادامه داد و در فضای سیاسی خلیج فارس که مسائل و مشکلات آن در حال عمیق‌تر شدن است، همان سیاست خارجی مستقل و میانه‌رو را برگزید. طوری که اکنون نیز می‌بینیم عمان همچنان جایگاه خود را به عنوان یک قدرت استثنایی که از توان میانجیگری بالایی برخوردار است، حفظ کرده است.
«سلطان میثم بن طارق»، همزمان با اینکه وفاداری خود را به سیاست خارجی 5 دهه‌ای کشورش به اثبات رسانده، در طرحی که چشم‌انداز 2040 نامیده شده است، در تلاش است کشورش را به توسعه‌ای بزرگ برساند. در این طرح «هیثم بن طارق» بر آن است با رفع چالش‌های شدید اقتصادی کشورش بر توسعه اقتصادی و اجتماعی تمرکز کند و در کنار آن روابط دیپلماتیک خود با بازیگران منطقه‌ای را به‌طور کامل حفظ کند.

یو‌اس تودی (امریکا)
تیراندازی نژادپرستانه در منطقه سیاهپوستان نیویورک که به کشتار 10 شهروند امریکایی منجر شد، بسیاری از محافل سیاسی را در داخل ایالات متحده از تقویت «تئوری جایگزینی» سفیدهای افراطی و تبعات آن بر جامعه سیاهپوستان نگران کرده است. این دغدغه زمانی جدی‌تر نشان می‌دهد که حضور غیرسفیدها در رده‌های بالای دولتی نیز افزایش یافته است.

ایندیپندنت(بریتانیا)
مشاور ارشد دولت «بوریس جانسون» اعلام کرد برای مقابله با شرایط افزایش سرسام‌آور قیمت غذا و همچنین کمبود اقلام ضروری که بحران اوکراین به اروپا تحمیل کرده، دولت آمادگی لازم را ندارد و خطاب به مقامات کشورش نسبت به آینده‌ای هول انگیز هشدار داد و گفت: «این معضل فراتر از بحران انرژی است و دولت برای آن آماده نیست.»

کامرسانت(روسیه)
«ولودیمیر زلنسکی»، رئیس جمهوری اوکراین در روزهای اوج بحران کشورش با میزبانی از همتای لهستانی‌اش، توافقاتی در حوزه تجاری به امضا رساند که می‌تواند در مذاکرات صلح خلل ایجاد کند. دو کشور همچنین بر کنترل گمرگی دوجانبه و همکاری برای یک کمپانی مشترک خط‌ آهن به منظور تسهیل عبور و مرور مردم و افزایش صادرات بالقوه اوکراین توافق کرده‌اند.
​​​​​​​

زهره صفاری/ ناتوانی دولت «جو بایدن» در اجرای سیاست‌های داخلی و خارجی وعده داده شده و از همه مهم‌تر بحران اقتصادی و تورم صعودی حاکم بر امریکا، زودتر از آنچه تصور می‌‌شد رئیس جمهوری امریکا را به سرنوشت سلفش دچار کرده و حالا پس از حدود یک سال و چند ماه، نزدیک به 70 درصد جمهوری‌خواهان و حدود یک سوم جامعه مدنی ایالات متحده خواهان استیضاح او شده‌اند.
به گـــزارش «اســـپوتنــیـــک»، شائبه استیضاح رئیس جمهوری امریکا در حالی مطرح است که تحلیل‌های سیاسی، احتمال پیروزی جمهوری‌خواهان در انتخابات میاندوره‌ای ماه نوامبر را بسیار قوی می‌‌دانند. اما اگر این پیش‌بینی‌ها درست باشد و جمهوری‌خواهان بتوانند در انتخابات میاندوره‌ای کرسی‌های اکثریت در مجلس نمایندگان امریکا را از آن خود کنند، با توجه به حمایت بیش از دو سوم هم‌حزبی‌های «دونالد ترامپ»، از موضوع استیضاح، رهایی «بایدن» از محاکمه کنگره بسیار بعید خواهد بود.
براساس نظرسنجی‌های اخیر «YouGov» برای دانشگاه ماساچوست، گرچه 68 درصد از جمهوری‌خواهان خواستار محاکمه بایدن در کنگره با اکثریت جمهوری‌خواه هستند اما در عین حال تنها 34 درصد شرکت کنندگان معتقدند جمهوری‌خواهان در صورت تسلط بر کنگره در این مسیر گام برمی‌دارند و همزمان 66 درصد محافظه‌کاران بر این باورند که کنگره باید طبق قانون اساسی با رئیس جمهوری به خاطر اتهامات خیانت، رشوه و... برخورد کند.
«تاتیشه انتتا»، استادیار علوم سیاسی دانشگاه ماساچوست امریکا معتقد است: «تصمیم به استیضاح یک رئیس جمهور، پیش‌تر آخرین راه برای تخریب فردی بود که از مرزهای قانونی عبور کرده است. اما گرچه امروز نمی‌توان استیضاح را به عنوان گزینه آخر یاد کرد اما یکی از سلاح‌های بیشماری است که در عصر دوقطبی حزبی، یک طرف برای برتری بر رقیب از آن بهره می‌‌گیرد. بنابراین با توجه به همسویی شمار زیادی از جمهوری‌خواهان کنگره با این استیضاح، در صورتی که دموکرات‌ها در انتخابات میاندوره‌ای میدان را به رقیب ببازند، این زمزمه‌ها شکل جدی به خود خواهد گرفت.»
آمارها همچنین نشان می‌‌دهد تمایل برای مشارکت در انتخابات میاندوره‌ای بویژه از سوی حامیان جمهوری‌خواه بشدت بالا است. «انتتا» معتقد است: «حضور 120 میلیون امریکایی در انتخابات میاندوره‌ای 2018 بالاترین رکورد مشارکت در این انتخابات را از سال 1914 ثبت کرد و همین امر نشان می‌‌دهد که آمار و ارقام‌ها درباره تمایل به حضور در انتخابات دور از ذهن نیست. از سوی دیگر نتایج انتخابات میاندوره ای 2022 در سرنوشت آینده امریکا نیز بسیار حائز اهمیت است.»
صف‌‌آرایی جمهوری‌خواهان در برابر رئیس جمهوری امریکا در شرایطی است که سلفش؛ «دونالد ترامپ» در دوره چهارساله خود، دو بار و با حمایت اکثریت جامعه امریکا استیضاح شده است.
فرصت رو به پایان «بایدن»
آنچه نظرسنجی‌ها نشان می‌‌دهد اقتصاد مهم‌ترین دغدغه رأی‌دهندگان امریکایی است و بدون شک یکی از مهم‌ترین فاکتورها برای انتخاب نامزدهای انتخابات میاندوره‌ای، برنامه‌های اقتصادی آنها خواهد بود. در این میان 45 درصد از جمهوری‌خواهان و 37 درصد شرکت کنندگان مستقل در نظرسنجی، شرایط اقتصادی و کمبود اقلامی مانند شیرخشک که این روزها به بزرگترین معضل دولت بایدن بدل شده و حتی هواپیماهای وزارت دفاع امریکا را نیز در اتفاقی بی سابقه مأمور انتقال محموله‌ها به داخل این کشور کرده، در کنار کاهش دستمزدها پس از شیوع کرونا و... را شاخصه انتخاب نمایندگان و فاکتور مهم استیضاح رئیس جمهوری قرار داده‌اند. اما این فضا در میان دموکرات‌ها و حامیان رئیس جمهوری کمی متفاوت است و سه موضوع اقتصاد، تغییرات آب و هوایی و سقط جنین تقریباً در یک سطح از سوی آنها مطالبه می‌‌شود.
تحلیلگران «پولتیکو» معتقدند انتخابات میاندوره‌ای که این روزها با شائبه استیضاح به معضلی برای بقای دولت «بایدن» نیز بدل شده است گرچه با نتایج خلاف انتظاری می‌‌تواند ورق را به زیان دموکرات‌ها برگرداند که به باور تحلیلگران تقلای «بایدن» برای تغییر شرایط، بی ثمر به نظر می‌‌رسد و در چند وقت اخیرحتی موضع حمایتی او از اوکراین و معرفی قاضی زن سیاهپوست به دادگاه عالی امریکا نتوانسته محبوبیت از دست رفته او را برگرداند و به نوعی به رغم تلاش‌ها، تاریخ با «جو بایدن» قصد همراهی ندارد. «داگلاس برایان ساسنیک»، مشاور ارشد رئیس جمهوری امریکا در دوران «بیل کلینتون» معتقد است افول «بایدن» و تقویت فرضیه شکست دموکرات‌ها در انتخابات میاندوره‌ای 2022، از جولای تا نوامبر سال گذشته شکل گرفت و شرایط فرصت‌های جبران را نیز نابود کرده است: «از ژانویه تا ژوئن سال گذشته ماه عسل بایدن بود. زمانی که او به عنوان رئیس جمهوری جدید در اوج کرونا و بحران اقتصادی برای تغییر شرایط عملکردی را ارائه کرد که میزان محبوبیتش را در مقایسه با «ترامپ» در زمان مشابه به مراتب بالاتر نشان می‌‌داد. در ماه جولای اما نخستین ضربه بر پیکره دولت جدید وارد شد و دولت او با توهم غلبه بر کرونا آن هم در شرایطی که این ویروس همه دنیا را گرفته بود، اوضاع را برای رئیس جمهور وخیم کرد. یک ماه بعد، خروج شتابزده از افغانستان نه تنها اعتبار بایدن را خدشه‌دار کرد که تلخ‌ترین پایان را برای ماه عسل رئیس جمهور شکل داد. اما این تازه آغاز تنزل بود و تبعات منفی اقتصادی تورم صعودی امریکا، کمبود اقلام ضروری و... مشت آخر را به «بایدن» زد. به طوری که در 6 ماه اخیر بیش از 70 درصد امریکایی‌ها تأکید دارند که کشور در مسیری کاملاً نادرست حرکت می‌‌کند و این بدبینی محبوبیت «بایدن» را حتی به زیر 39 درصد رسانده است. حالا می‌‌توان گفت پنجره تغییر برای رئیس جمهوری در حال بسته شدن است.» موضوعی که به باور ناظران می‌‌تواند حتی طرح استیضاح «بایدن» را با آمار بالاتری از «دونالد ترامپ» به صحنه عمل بکشاند.

وصال روحانی/ تنها دوهفته بعد از کناره‌گیری یکی از مشاوران «نفتالی بنت» نخست وزیر رژیم صهیونیستی، رئیس دفتر وی نیز روز گذشته از سمت خود استعفا داد تا مشکلات وی که تصور می‌‌کرد با بازگرداندن «گیدا ریناوی زعبی»، نماینده عرب و معاون رئیس کنست به کابینه و خلاصی از سقوط به پایان رسیده است، دیگربار به وضوح شدت گرفت.
به گزارش «رویترز»، در بیانیه‌ای که دفتر نخست وزیری رژیم صهیونیستی پیرامون استعفای «تال‌گان تزفی»، مشاور «بنت» از پست ریاست این دفتر منتشر کرده، هیچ اشاره‌ای به دلایل این امر نشده است. این در حالی است که «تزفی» در دهه اخیر همراه ثابت‌قدم «بنت» بوده است. دو هفته پیش نیز «شیمریت مه‌یر»، مشاور ارشد «بنت» هم دو هفته پیش به بهانه «فشار بیش از حد کارها» و تأثیر منفی  آن بر زندگی خصوصی‌اش از سمت خود کناره گیری کرده بود. بنا براین گزارش این اتفاقات شرایط نخست وزیر رژیم صهیونیستی را متزلزل‌تر و بحرانی آشکار را در زندگی سیاسی او ایجاد کرده است. در ماه ژوئن (خرداد) سال پیش، «بنت» با تشکیل دولتی ائتلافی، به حکومت خودکامه و 12 ساله «بنیامین نتانیاهو» بر سرزمین‌های اشغالی فلسطین پایان داد ولی بتدریج مشکلات و عدم همسویی بین اعضای کابینه، موقعیت وی را هم ناپایدار کرد و او را به سوی تنش‌های شدید چه در داخل و چه در عرصه‌های بین‌الملل سوق داد. اهمیت این تشنج‌ها زمانی بیشتر می‌شود که در نظر بگیریم جو بایدن رئیس جمهوری امریکا قرار است به دعوت «بنت»، به‌زودی به تل آویو سفر کند و بعید است که رژیم صهیونیستی بتواند در میان انواع التهاب‌های درونی، بایدن را به اطمینان خاطر بیشتری درخصوص شرایط فعلی و آینده خویش برساند.
به گزارش روزنامه «تایمز اسرائیل»، بنت با تجلیل افراطی از «تال‌گان تزفی»، کوشیده است آثار ناگوار استعفای وی را کوچک جلوه بدهد و تل آویو را آماده طی طریق بدون وی توصیف کند. او در سخنرانی روز دوشنبه‌اش «تزفی» را «ستونی قابل تکیه» نامید و گفت: «دولت بارها از بهره‌های فراوان تصمیمات و اقدامات او برخوردار شده بود.» با این حال هم کناره‌گیری «تزفی» و هم خارج شدن «شیمریت مه‌یر» از دایره قدرت در تل‌آویو، حاکی از آن است که درون دولت اختلافات چشمگیری وجود دارد و «بنت» نتوانسته است اعضای پرتعداد کابینه را که از چندین حزب متفاوت می‌آیند، در یک جبهه مشترک قرار بدهد. گفته می‌شود بین «مه‌یر» و «تال‌گان تزفی» نیز بر سر سیاستگذاری‌های داخلی اختلافات زیادی وجود داشته است. نزدیکان به دولت تل‌آویو می‌گویند «مه‌یر» می‌کوشید نقطه نظرات استراتژیک خود را به «بنت» تحمیل و از این طریق یک جبهه جدید قدرت را برای خود باز کند ولی بپاخیزی سایر اعضای کابینه دولت علیه او، باعث استعفای اجباری وی شد. گزارش برخی نشریات انگلیسی به نقل از سایت‌های خبری اسرائیلی نیز حاکی از آن است که «مه‌یر» با مانورهای مختلف سیاسی و فشارهای اجتماعی‌اش سبب شده بود اتحاد شکننده درون کابینه سست‌تر و جدایی یکی از اعضای کابینه (به نام ایدیت سیلمن) تسریع شود. یک فرد نزدیک به دولت «بنت» روز دوشنبه گفت رهاورد مه‌یر برای این دولت فقط اختلاف و اغتشاش بود و از بعضی جهات باید استعفای «تال‌گان تزفی» را هم محصول همین فرایندها دانست. «تزفی» در سال 2013 که عنوان وزیر اقتصاد را در اختیار داشت، به جبهه سیاسی «بنت» پیوست و در سال 2015 وزیر آموزش و پرورش شد و در نهایت در سال 2021 که «بنت» باید بعد از کنار زدن نتانیاهو یک دولت ائتلافی را تشکیل می‌داد، مهم‌ترین نقش را در شکل‌گیری آن ایفا کرد.

وزارت خارجه فلسطین از ارجاع پرونده شهادت خبرنگار فلسطینی به دست نیروهای اسرائیلی به دیوان کیفری بین‌المللی خبر داد.
به گزارش ایسنا، به نقل از پایگاه خبری العهد، وزارت خارجه فلسطین با اعلام این خبر تأکید کرد، با این پرونده برگ جدیدی بر جنایات رژیم صهیونیستی در لاهه افزوده شده است. در همین حال خبرها حاکی است، شیخ تمیم بن حمد بن خلیفه آل‌ثانی، امیر قطر با اشاره به حمله نظامیان اسرائیلی به مراسم تشییع پیکر خبرنگار شبکه الجزیره از سوی نظامیان اسرائیلی گفت که شیرین ابوعاقله خبرنگار الجزیره در فلسطین کشته شد، اما از تشییع جنازه که حرمت مردگان را حفظ می‌کند، محروم شد. امیر قطر افزود: نباید با این حجم از تجاوز و معیارهای دوگانه در مورد ارزش یک انسان تسامح کنیم. هولناک بودن قتل شیرین ابوعاقله (از سوی اسرائیل) کمتر از قتل هفت روزنامه نگار در اوکراین و هجده روزنامه‌نگار در فلسطین از سال ۲۰۰۰ تاکنون نیست.

کمیته نظامی نظارت بر اجرای آتش‌بس یمن، یکشنبه شب خواستار اجرای کامل مفاد آتش‌بس در این کشور شد.
به گزارش ایرنا از المسیره، این کمیته نظامی که برای بحث در مورد نقض آتش‌بس سازمان ملل متحد و نظارت بر آتش‌بس وارد امان پایتخت اردن شده، اعلام کرد، امیدواریم که گفت‌وگوهای امان راه را برای بازکردن مسیرهای بشردوستانه و توقف نقض آتش‌بس به نحوی که به پایان محاصره، توقف تجاوز و پایان دادن به اشغالگری منجر شود، هموار کند.
کمیته نظامی نظارت بر اجرای آتش‌بس یمن، گفته است: شرکت در گفت‌وگوهای امان به‌رغم شانه خالی کردن طرف مقابل از اجرای بسیاری از مفاد آتش‌بس، دغدغه برای صلح و تعامل مثبت با آتش‌بس سازمان ملل متحد را نشان می‌دهد.
همزمان با این اظهارات، مهدی المشاط رئیس شورای عالی سیاسی یمن اظهار کرد، انصارالله مخالف تمدید آتش‌بس نیست، اما آتش‌بسی را که به رنج مردم یمن پایان ندهد، نخواهیم پذیرفت. وی در سخنرانی تلویزیونی خود درباره سالگرد وحدت یمن اعلام کرد: صنعا از رویکرد ناامیدکننده ائتلاف سعودی در قبال بندهای توافق آتش‌بس و نقض هزاران مورد از زمان اجرای این توافق ابراز تأسف می‌کند.

چین
پس از اظهارات بایدن در توکیو که حمایت علنی خود را از تایوان اعلام کرد و گفت، اگر چین به تایوان حمله کند، امریکا با مداخله نظامی از تایوان حمایت می‌کند، سخنگوی وزارت خارجه چین خطاب به رئیس جمهور امریکا گفت: موضوع تایوان و اوکراین کاملاً متفاوت است و مقایسه آنها پوچ است. ما به هیچ کشوری اجازه دخالت در امور داخلی ما را نمی‌دهیم و از امریکا می‌خواهیم هنگام صحبت در مورد موضوع تایوان مراقب باشد.


ترکیه
دستگاه اطلاعات ملی ترکیه (میت) اعلام کرد «محمد اردوغان»، رئیس گروه پ‌ک‌ک در کرکوک که به اتهام «تلاش برای سرنگون کردن حکومت ترکیه» و «آسیب زدن به وحدت ملی ترکیه» از دهه ۱۹۹۰ تحت تعقیب بود طی عملیات دستگاه اطلاعات ترکیه در موصل کشته شده است.

روسیه
کرملین اعلام کرد غرب با وضع سخت‌ترین تحریم‌های تاریخ مدرن علیه مسکو، موجب ایجاد بحران جهانی غذا شده است و با ارزیابی سازمان ملل متحد مبنی بر اینکه جهان با یک بحران غذایی مواجه بوده و ممکن است دچار قحطی شود، موافق است.


امریکا
دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق امریکا پستی را در صفحه‌ای که در شبکه اجتماعی خودش تحت عنوان «تروث سوشال» (Truth Social) راه‌اندازی کرده با درج عبارت «جنگ داخلی» منتشر کرده که به نظر می‌رسد با آن توصیه به جنگ داخلی در امریکا کرده یا وقوع چنین جنگی را پیش‌بینی می‌کند.

فنلاند
فنلاند پس از درخواست عضویت در ناتو و ترس از اقدام تلافی‌جویانه روسیه، بودجه نظامی خود را افزایش خواهد داد. بر‌اساس اعلام وزارت دفاع فنلاند حدود ۶۶۹.۴ میلیون یورو (۷۰۶.۷ میلیون دلار) به عنوان بودجه اضافی به ارتش فنلاند اختصاص خواهد یافت که از این میزان، ۱۷۶ میلیون یورو برای هزینه‌های عملیاتی و ۴۹۰ میلیون یورو جهت خرید تجهیزات دفاعی در نظر گرفته شده است.

اتریش
الکساندر فان در بلن، رئیس‌جمهوری ۷۸ ساله اتریش و رهبر سابق حزب سبزها اعلام کرد که می‌خواهد مجدداً در رقابت‌های ریاست‌جمهوری کشورش شرکت کرده و شش سال دیگر هم در منصب خود باقی بماند.

سازمان ملل
​​​​​​​آژانس پناهندگان سازمان ملل در گزارشی جدید اعلام کرد که بیش از ۱۰۰ میلیون نفر در جهان به دلایلی از جمله خشونت، مناقشه، نقض حقوق بشر و آزار و شکنجه از خانه‌های خود بیرون رانده شده‌اند.