قوانین فیزیک همانند تاریخ، معادله قدس را ترسیم می‌کنند. این زمانی اتفاق می‌افتد که یک کنش باعث کنشی دیگر، اما در جهت مخالف شود. شهر قدس در طول تاریخ  در برابر مهاجمان مقاومت کرده  و انفجارهای روز چهارشنبه این مسأله را ثابت کرد. قدس با قدرت آهنین خود در طول تاریخ  از پل زمان عبور کرد تا در روزهای ورود ایتامار بن‌گویر که به عنوان وزارت «امنیت داخلی» مسئول مستقیم قدس است، معادله جدیدی را ایجاد کند.
«صهیونیسم مذهبی» می‌خواست علناً قدس را طبق دکترین وحشیانه تلمود پیگیری کند؛ زمانی که حزب پیروز بن‌گویر در ائتلافی با نتانیاهو به‌عنوان وزیر امنیت داخلی، معرفی شد. واکنش به این تصمیم، انفجار دوگانه‌ای بود که اتوبوس‌ها را با مواد منفجره‌ای که از راه دور یا شاید از طریق تلفن فعال می‌شد، ده‌ها تلفات از جمله یک کشته یا زخمی به دنبال داشت. این شوک شدیدی به ریشه‌های بی‌بنیاد اسرائیل وارد کرد. خیابان‌های قدس مملو از هزاران پلیس بود که اتوبوس‌ها را در سردرگمی بی‌سابقه جست‌و‌جو می‌کردند؛ در پرتو شایعاتی مبنی بر بمبگذاری سوم در اینجا و بمب گذاری چهارم، پلیس و ارتش به طور بی سابقه ای قدس را بازرسی می کردند. صهیونیست‌ها بشدت وحشت‌زده شده بودند، وحشتی که سال‌های سال آن را تجربه نکرده بودند.
رسانه‌های عبری به اتفاق آرا این دو بمبگذاری را بدترین بمبگذاری پس از انتفاضه الاقصی می‌دانند، نه به خاطر تعداد کشته‌ها و مجروحان و نه به خاطر آنچه «اسرائیل هیوم» به دلیل گسترش وحشت در شهر ارزیابی می‌کند بلکه دلیل اصلی را می‌توان به توانایی ساخت مواد منفجره قوی، چگونگی وارد کردن آن به مناطق اسرائیلی‌نشین و کنترل کردن آن از راه دور در مکان‌های پر از جمعیت اسرائیلی، تحلیل کرد. چگونه این اتفاق افتاد؟
وزیر فعلی امنیت داخلی اسرائیل، عمر بارلو، تأکید کرد این حمله نتیجه کار یک زیرساخت سازمان یافته بود و نه فقط تیم یک نفره شخصی.  صهیونیست ها به شدت سرگردان در پیدا کردن عوامل این انفجار هستند. از نظر آن ها سازمانی که موفق شد سیستم امنیتی اسرائیل را دور بزند، حتما توانایی کارکردهای دیگر هم خواهد داشت. از امیر بخبوت یکی از استراتژیست‌های صهیونیست ها که در زمینه های امنیتی تحلیل می نویسد، می گوید: خطر این سازمان در این واقعیت نهفته است که می‌تواند اطلاعات جمع‌آوری کند، مواد منفجره در اختیار بگیرد و توانایی کارگذاری آنها را داشته باشد. به گفته هاآرتص: یک تیم ماهر است که شکست اطلاعات اسرائیل را ثابت کرده است، همان‌طور که شبکه کان عملیات روز چهارشنبه را فراتر از تصور توصیف می‌کند.
موفاز شارون و نتانیاهو قبلاً معتقد بودند با ایجاد یک نسل فلسطینی که از تحولات میدانی پس از انتفاضه الاقصی و پیامدهای روانی آن از دستیابی به موازنه وحشت منصرف شده است، اما دیگر این نسلی که صهونیست ها به دنبال آن بودند، وجود ندارد.  هرچند دولت صهیونیست سعی کرده بود با افزایش تعداد مجوزهای کار در تل‌آویو و حیفا، یا با رقابت شغلی بر سر ساختارهای باقیمانده تشکیلات خودگردان فلسطین، فلسطینی‌ها را از انتفاضه دیگر دور سازد، اما در ظاهر به موفقیتی دست نیافته است.
جامعه اسرائیل رهبران منتخب خود را انتخاب کرد، به‌طوری که اخراج‌شدگان از ارتش در سال 1994 (ایتامار بن‌گویر) به یک بلوک پارلمانی دست یافته است که فراتر از چیزی بود که بنی گانتز به عنوان وزیر جنگ اسرائیل فکر می کرد (آراء بنی گانتز کمتر از آراء  بن‌گویربوده است) بن گویر که اول از ارتش اخراج شد، اکنون چشمان او در برابر قانون اساسی اسرائیل است و وی می خواهد که قوانین پلیس را تغییر دهد. در آراء بن گویر  مشخص شد که 30 درصد از سربازان «ارتش» و حدود 50 درصد از پلیس به او رأی داده‌اند.
در زمانی که نتانیاهو تحت فشار امریکا از تصدی وزارت جنگ از رافیک بن‌گویر و رهبر بلوک او،  اسموتریچ امتناع کرد، تصدی وزارت «امنیت داخلی» برای بن‌گویر چه معنایی دارد؟  معنای آن این است که خشونت‌ها در سرزمین های اشغالی افزایش خواهد یافت.  آنچه مسلم است بن‌گویر «امنیت داخلی» را دریافت خواهد کرد. بنابراین او به محل دو انفجار شتافت و قول داد که بازدارندگی را با تشکیل سریع یک دولت راست‌گرا بازگرداند و بازگشت به ترورهای هدفمند، توقف رفتارهای انسانی در زندان‌ها، اعمال محدودیت‌ها برای بازداشت‌شدگان در آنها و توقف پرداخت‌های یارانه به تشکیلات خودگردان فلسطینی آغاز خواهد شد. بن‌گویر می‌گوید: از خشونت یهودیان علیه فلسطینیان حمایت می‌کند.
آویو کوچاوی، سفر خود به امریکا را که همراه با ترکیه این بمباران را محکوم کرده بودند، نیمه‌تمام گذاشت و بیان کرد جنگ آغاز شده است. کوچاری چند روز پیش عملیات «آریل» را محکوم کرده بود که در آن 7 شهرک‌نشین مسلح در قلب کرانه باختری هدف قرار داده‌اند. بعد از آن، بایدن، اردوغان و دیگر رهبران جهان با نتانیاهو تماس گرفتند. آنها به خوبی می‌دانستند بازگشت نتانیاهو و راست مذهبی یعنی آغاز جنگ داخلی در سرزمین‌های اشغالی.
سال‌ها پس از انتقال سفارت امریکا از تل‌آویو به بیت‌المقدس، جهان تمایل داشت بن‌گویر را هرچند به طور ضمنی، به‌عنوان رهبر «امنیتی» در قدس اشغالی بپذیرد، بنابراین بمباران مضاعف پیش از آتش‌سوزی رخ داد و چوب‌کبریت  بعد از این انفجارها روشن شد و  همه جا را آتش زد. لحظه‌ای که بن‌گویر روی صندلی کابینه خود نشست و دستورات جدیدی به رؤسای پلیس داد تا قوانین تیراندازی در میدان‌های الاقصی و کوچه‌های بیت‌المقدس را جایگزین کنند، مشخص شد جنگ داخلی در سرزمین‌های اشغالی آغاز شده است. به جای وحشی‌گری خُلقی، همان‌طور که رایج است، بن‌گویر خواهان وحشی‌گری قانونی الزام‌آور است که در آن پلیس اگر در تیراندازی به پسر معترض به ظلم تردید کند یا به دلیل نداشتن مجوز قانونی علیه تخریب خانه‌اش سنگ پرتاب کند یا مشت را برای دفاع از خود بلند نکند، باید مجازات شود.
نتانیاهو با انتخاب بن‌گویر در حال مبارزه علیه پلیس‌هایی است که به وی اعتراض داشتند و وی را متهم به فساد کردند. انتخاب بن‌گویر یک پیام بسیار مهم، هم برای فلسطینیان و هم برای شهرک‌نشینان دارد.
بن‌گویر با نتانیاهو توافق کرده بود که وقتی بر کرسی امنیت داخلی بنشیند، تغییرات افراطی در قوانین پلیس صورت می‌دهد و پلیس خشونت خود را افزایش خواهد داد به‌گونه‌ای که باید منتظر حمام خون در شهرهای مختلف فلسطین اشغالی باشیم.
انتصاب بن‌گویر در رأس «امنیت» بیت‌المقدس پس از انفجار‌های روز چهارشنبه، رویداد محوری است که ممکن است قدس و کل منطقه را به سمت یک رویارویی اجتناب‌ناپذیر سوق دهد که بسیاری ممکن است مجبور شوند برخلاف میل خود از آن عبور کنند. آتشی که به نظر می‌رسد بسیار فراگیر خواهد بود و باید منتظر نبردهای سخت بین فلسطینیان از یک‌سو و شهرک‌نشینان‌ صهیونیست از سوی دیگر باشیم. بن‌گویر ثابت کرده است از راه انداختن حمام خون ابایی نخواهد داشت و فلسطینیان هم دیگر مسأله دو دولتی و دو کشوری را قبول ندارند و به دنبال اخراج شهرک‌نشینان هستند.