آوا فوشریان/ روزنامه نگار
او هر بار  در این صفحه پیشنهاد‌هایی برای  خواندن وتماشا ارائه می‌کند

   ‌در این دنیای شلوغ که هر روز یک فیلم، یک نمایش، یک آلبوم و یک اثر هنری خلق و جلوی چشمان‌مان به نمایش گذاشته می‌شود، انتخاب کار سختی است. انتخاب اینکه برای تماشای کدام اثر وقت بگذاریم و به آن دل بدهیم. قرار است در این صفحه هنرمندان و منتقدان مختلف دست‌مان را بگیرند و راهنمایی‌مان کنند تا برای آخر هفته‌ها یک انتخاب خوب داشته باشیم. انتخابی که پشیمان‌مان نکند.

فیلم / بوگی
عشق تیزترین شمشیرها را هم ذوب می‌کند

نیک شیجر / منقد ورایتی: اولین کارگردانی ادی هوانگ، فیلمی در مورد بسکتبالیست امریکایی- چینی است که سعی می‌کند بین دو و میدانی، عشق و انتظارات والدین تعادل ایجاد کند. با اینکه این فیلم نقص‌هایی در روایت دارد، اما کارگردان نقایص روایی آن را با انتقال حس قوی از فرهنگ و آداب و رسوم محیط خود جبران می‌کند. داستان درباره نوجوانی به‌نام بوگی است که یک چینی_امریکایی است. بوگی در سن بلوغ خود به سر می‌برد و رویای بازی در NBA را دارد. مادرش از او می‌خواهد روی به‌دست آوردن کمک هزینه تحصیلی یک دانشگاه خوب تمرکز کند. بوگی سعی می‌کند راهی برای مدیرت کردن این مسائل و مسائل دیگر زندگی خود پیدا کند. این نوجوان در کنار فشار برای خودنمایی به‌عنوان یک ستاره در حال ظهور (و بهتر از رقیب خود)، احساس مسئولیت در احترام به والدینش را دارد، که ظاهراً فداکاری‌های زیادی را انجام داده‌اند تا به او فرصت زندگی در ایالات متحده را بدهند. «بوگی» هنگامی که بر رویه‌ها، آیین‌ها و طرز فکرهای خاص امریکایی‌های چینی تمرکز می‌کند، جسارت بیشتری دارد، اما هنگام طراحی پرتره بزرگتری از مخمصه نقش اول، دچار نقصان می‌شود. البته نکته مهم و مثبت در زمینه به تصویر کشیدن رابطه عاشقانه بوگی، پرهیز کارگردان از به تصویر کشیدن صحنه‌های به‌شدت احساسی و سانتی مانتال است که هوشمندی کارگردان را نشان می‌دهد. چرا که در این فیلم طولانی به همه ابعاد زندگی بوگی پرداخته اما وارد عمق هیچ‌کدام نشده، در عین حال با به تصویر کشیدن و یادآوری برخی صحنه‌ها، مدام دیالوگ ابتدایی فیلم را تکرار می‌کند که: «عشق، تیزترین شمشیرها را هم ذوب می‌کند».

بوگی
کارگردان: ادی هوانگ
سال ساخت:  2019
سال اکران: 2021
بازیگران: تیلور تاکاهاشی، پاپ اسموک، پاملین چی

فیلم تئاتر/  افسانه سیزیف
انسان در جست‌و‌جوی معنای زندگی

هومن نجفیان/ منتقد: «سیزیف» داستان یک بازیگرِ تئاتر است که مدتی است که در یکی از نقش‌هایش مانده و نمی‌تواند خودش را از این نقش جدا کند. زندگی حرفه‌ای و خصوصی این بازیگر تحتِ تأثیر این نقش قرار می‌گیرد و نمی‌تواند بین خود و نقشی که بازی می‌کند تفاوتی قائل شود. او چاره بیرون آمدن از این بحران را در حذف خود می‌بیند. محمد برهمنی از یک الگوی واحد برای تجسد درام سیزیف استفاده می‌کند. نمایش یک زندگی بازیگرانه تم نمایش «سیزیف» است. نمایش «سیزیف» با مرزبندی جنون‌وار تماشاگر را بازی می‌دهد و تماشاگر ناگهان هنگام اجرا برمی‌خیزد و نمایشگران را تشویق می‌کند، سپس در می‌یابد بلوف خورده است و بازیگران همچنان درحال اجرای نمایش هستند. تماشاگر گیج و گمواره است، نمی‌داند زن و مرد بازی می‌کنند یا زندگی می‌کنند. البته این فرم هنرمندانه کارگردان است. محمد برهمنی زندگی بازیگرانه شخصیت‌های بازی را در یک اتاقک نمایشی به تماشا می‌گذارد ساختمانی با دیواره‌های کوتاه که بازیگران می‌توانند برفراز آن بایستند و عروسک‌وار از بالا به پایین بجهند و هر آن از یک سوی این خیمه نمایشی بیرون بیایند. این اتاقک نمایشی با دستان هنرمندانه محمد موسوی طراح صحنه آفریده شده؛ یک صحنه مجازی که می‌تواند واقعیت‌ها را به نمایش بگذارد. به گمانم محمد برهمنی درباره نمایش «سیزیف» به جهان‌بینی خاصی رسیده است. زن و مرد نمایش خود را می‌شناسد. از این‌رو ما با تماشای تابلوهای سیزیف در صحنه، به فهم کارگردان دست می‌یابیم و می‌توانیم به فهم شخصی خود دست یابیم.

انسان در جست‌و‌جوی معنای زندگی
کارگردان: محمد برهمنی
نویسنده: محمد صادق گلچین عارفی
بازیگران: مهدخت مولایی، اسماعیل گرجی
تهیه کننده:نوید محمدزاده

کتاب / اصلاحات
ما ستاره فیلم‌های خودمان هستیم

پیمان خاکسار / مترجم: «اصلاحات» سومین رمان جاناتان فرنزن، رمان‌نویس و جستارنویس بزرگ امریکایی است. اصلاحات را یکی از مهم‌ترین رمان‌های قرن بیست‌ویکم می‌دانند. کتاب، برنده «جایزه ملی کتاب» و «جایزه یادبود جیمز تیت بلک» و نامزد «جایزه ملی حلقه منتقدین کتاب»، «جایزه پن‌فاکنر»، «جایزه ایمپک دوبلین» و «جایزه پولیتزر» بوده است. مجله تایم، اصلاحات را در فهرست صد رمان برتر انگلیسی‌زبان منتشرشده بین سال‌های ۱۹۲۳ تا ۲۰۰۵ آورده. در فهرست ۱۰۰۱ کتابی که باید پیش از مرگ خواند به انتخاب گاردین هم آمده، از معدود کتاب‌های منتشرشده در قرن بیست و یکم که در این فهرست حضور دارد. ترجمه این کتاب و آماده‌سازی‌اش سه سال طول کشیده است. سه سال با «آلفرد» و «اینید» و «گری» و «چیپ» و «دنیس» گذشت. سفری بود به دل زندگی‌های تباه و آرزوهای بربادرفته و امیال سرکوفته و روابط شکل‌نیافته. رمان درباره تنهایی، افسردگی، بی‌هدفی، مرگ، سرمایه‌داری بی‌مهار، اضمحلال اصالت و ناممکن بودن ارتباط است. این رمان بسیار پرفروش بود و بسرعت به فهرست بهترین‌های سال و بهترین‌های قرن راه پیدا کرد. داستان درباره یک خانواده شامل مادر، پدر و سه فرزندشان است و نویسنده با بررسی این شخصیت‌ها، بخشی از تاریخ امریکا و‌گذاری که از یک نسل به نسل دیگر اتفاق افتاده را مرور می‌کند و روایتگر درگیری‌های اعضای این خانواده است. نویسنده کتاب یعنی جاناتان فرنزن، به جمله‌های طولانی‌اش معروف است. او نه در تمام کتابش، بلکه در بخش‌هایی از آن ممکن است از جمله‌ای طولانی استفاده کند که یک صفحه و نیم طول بکشد. رمان‌هایش اصطلاحا دانشنامه‌ای است و در آثارش از موضوعات مختلف می‌نویسد، از اقتصاد و ریاضیات گرفته تا موسیقی و شیمی و هر آنچه فکرش را هم بکنید. تمام این موضوعات را در رمان‌های فرنزن می‌توانید پیدا کنید؛ اما به قول معروف این موضوعات از رمان بیرون نمی‌زند و تمام این بحث‌های علمی، در بافت رمان حل می‌شود.مدت‌ها است تصمیم گرفته‌‌ام فقط کتاب‌هایی را ترجمه کنم که خودم به‌عنوان خواننده حس کنم بعد از تمام کردنش، بینشی نو پیدا کرده‌ام. اصلاحات از آن دسته کتاب‌ها است و مطمئنم هر خواننده‌ای تکه‌ای از خود و خانواده‌اش را در آن پیدا خواهد کرد.

اصلاحات
نویسنده: جاناتان فرنزن
مترجم: پیمان خاکسار
نشر: چشمه
سال چاپ: 1400