ناتوانی امریکا در گرفتن تضمین افزایش تولید نفت از عربستان
جو بایدن، رئیس جمهور امریکا، در روزهای اخیر با امید به متقاعد کردن سران عربستان سعودی برای افزایش بیشتر تولید نفت به این کشور سفر کرد. با این حال، مقامات عربستان سعودی ضمانت قطعی درباره افزایش تولید ندادند. شاهزاده فیصل بن فرحان، وزیر خارجه عربستان سعودی تأکید کرد تصمیمات نفتی مطابق با شرایط بازار در اوپک پلاس گرفته میشود. روزنامه گاردین در گزارشی از افزایش قیمت نفت بعد از سفر بایدن به عربستان نوشت و عنوان کرد: «پس از اینکه جو بایدن نتوانست افزایش تولید نفت عربستان را تضمین کند، قیمتها افزایش یافت. این موضوع قیمت سوخت و فشارها را بیشتر کرد.»
روز دوشنبه، قیمت نفت خام بیش از 5 دلار در بشکه افزایش داشت و از مرز 105 دلار در بشکه عبور کرد. البته روز گذشته شاخص برنت با اندکی کاهش به 104.55 دلار در بشکه (در زمان تنظیم این گزارش) رسید. قیمت نفت خام تحت تأثیر نگرانیها نسبت به آسیب دیدن تقاضا از گرانی نفت، از صعود بازماند. اما روزنامه گاردین مینویسد: «نعیم اسلم، تحلیلگر ارشد بازار میگوید که پیام این قیمتها و سفری که بایدن به عربستان داشت، این است که اوپک پلاس در مورد عرضه نفت تصمیم میگیرد و کنترل عرضه نفت در دست یک کشور به تنهایی نیست. حداقل این پیامی است که بازار از سفر بایدن به عربستان سعودی دریافت کرده است.»
اما در همین حال، سخنگوی کاخ سفید روز گذشته از احتمال افزایش تولید نفت از سوی تولیدکنندگان بزرگ ائتلاف اوپکپلاس خبر داد. کارین ژان پیر در یک نشست خبری پیشبینی کرد که بهدنبال سفر جو بایدن، رئیسجمهور امریکا به خاورمیانه، تولید نفت تولیدکنندگان بزرگ ائتلاف اعضای سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) و کشورهای غیرعضو، موسوم به اوپکپلاس، افزایش مییابد.
به گزارش رویترز، دولت بایدن زیر فشار است تا پیش از انتخابات میاندورهای، قیمتهای بنزین و دیگر هزینههای مصرفی را کاهش دهد. انتخابات میاندورهای در تاریخ هشتم ماه نوامبر برگزار میشود و حزب دموکرات وی بهدنبال حفظ کرسیهای کنگره است.
پس از اعمال تحریمهای امریکا و اروپا علیه روسیه بهدلیل درگیریهای نظامی این کشور و اوکراین که مسکو آن را «عملیات نظامی ویژه» مینامد، قیمت نفت به بالاترین سطح خود از سال ۲۰۰۸ میلادی تاکنون رسید و در ماه مارس به بالای ۱۳۹ دلار به ازای هر بشکه افزایش یافت. قیمتهای نفت از آن زمان تاکنون کاهش یافته است.
بر اساس این گزارش، نشست آینده وزیران نفت و انرژی ائتلاف اوپکپلاس روز سوم ماه اوت (۱۲ مردادماه) برگزار خواهد شد.
بزرگترین تفاهمنامه اقتصادی تاریخ ایران روز گذشته به امضا رسید
40 میلیارد دلارِ روس ها برای توسعه صنعت نفت ایران
70 میلیارد دلار تفاهمنامه و قرارداد با شرکتهای داخلی و خارجی در 10 ماه اخیر منعقد شده است
گروه اقتصادی/ روز گذشته بزرگترین سند سرمایهگذاری خارجی کشور به امضا رسید. یک تفاهمنامه 40 میلیارد دلاری بین شرکت ملی نفت ایران و شرکت گازپروم روسیه منعقد شد که تاکنون در تاریخ صنعت نفت و حتی فراتر از آن، در تاریخ اقتصاد کشور بی سابقه بوده است؛ آن هم این حجم سرمایهگذاری توسط یک شرکت خارجی در یک صنعت کشور. با امضای این سند، حجم تفاهمنامهها و قراردادهای داخلی و خارجی صنعت نفت در 10 ماه اخیر از مرز 70 میلیارد دلار عبور کرد؛ 70 میلیارد دلاری که حدود نیمی از نیاز صنعت نفت در زمینه سرمایهگذاری را تأمین خواهد کرد و آثار آن در کمتر از 10 سال آینده نمایان خواهد شد.
تفاهمنامه 40 میلیارد دلاری با شرکت گازپروم روسیه در روزی به امضا رسید که ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه برای نشستی با همتایان ایرانی و ترکیه ای خود وارد تهران میشد. رسانههای بین المللی این موضوع را نقطه عطفی در عرصه نفت و گاز دانستند. رویترز در گزارشی نوشت: «ایران پس از روسیه دومین ذخایر بزرگ گاز جهان را دارد، اما تحریمهای ایالات متحده مانع دسترسی به فناوری و کندی توسعه صادرات گاز آن شده است. جنگ روسیه و اوکراین قیمت انرژی را به سطوح بالایی رسانده که به افزایش هزینههای زندگی و افزایش تورم مصرفکننده انجامیده است. گازپروم به شرکت ملی نفت ایران در توسعه میادین گازی کیش، پارس شمالی و جنوبی و همین طور شش میدان نفتی کمک خواهد کرد. گازپروم همچنین در تکمیل پروژههای گاز طبیعی مایع (LNG) و ساخت خطوط لوله صادرات گاز مشارکت خواهد داشت. از این رو سفر پوتین به تهران از نزدیک زیر نظر گرفته میشود.»
نیاز 160 میلیارد دلاری صنعت نفت
سالهاست که عنوان میشود صنعت نفت برای آنکه سرپا بماند و توسعه را نیز ادامه دهد به 160 میلیارد دلار سرمایه نیاز دارد، اما عملاً در 10 سال اخیر حجم سرمایهگذاریها در این صنعت به 10 میلیارد دلار هم نرسید؛ بویژه هشت سال دولت قبل که کشور در انتظار اجرای برجام و «افایتیاف» ماند.
مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران در مراسم امضای تفاهمنامه با گازپروم، اظهار کرد: «بر اساس برنامههای تولید نفت و گاز، پیشبینی شده است که در افق ۱۴۰۸ با انجام ۱۶۰ میلیارد دلار سرمایهگذاری، ظرفیت تولید روزانه نفت به ۵.۷ میلیون بشکه و ظرفیت تولید گاز به ۱.۵ میلیارد مترمکعب در روز برسد.»
به گزارش شانا، محسن خجستهمهر ادامه داد: «این سرمایهگذاری 40 میلیارد دلاری بخشی از آن 160 میلیارد دلار و برای افزایش تولید نفت و گاز است. همچنین بیانگر آن است که ایران و روسیه متعهد به تأمین پایدار انرژی هستند.»
معاون وزیر نفت با اشاره به سابقه همکاریهای نفتی ایران و روسیه در ماههای اخیر تصریح کرد: «هماکنون ۴ میلیارد دلار قرارداد با شرکتهای مختلف روس برای سرمایهگذاری اجرا شده و سرمایهگذاری خارجی دولت رئیسی از این بابت با جهشی خیرهکننده روبهرو است.»
خجستهمهر عنوان میکند: «امضای تفاهمنامه با گازپروم جزو بزرگترین سرمایهگذاری خارجی در تاریخ صنعت نفت ایران است و شرکت ملی نفت ایران از هیچ فرصت سرمایهگذاری چشمپوشی نمیکند.»
گاز پروم کدام بخشها را توسعه میدهد؟
به گفته معاون وزیر نفت، همسو با دستور ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه، مدیران ارشد گازپروم هفته گذشته در تهران حضور یافتند و مذاکرات سازندهای با شرکت ملی نفت داشتند که نتیجه آن تفاهم در زمان کوتاه و فشرده درخصوص این مذاکرات بود. خجستهمهر میگوید: «این جدیت بیانگر اراده دو طرف برای سرعت بخشیدن به سرمایهگذاری در بخش نفت و گاز و زنجیرههای مرتبط است.»
بر اساس تفاهمنامه، توسعه میدانهای گازی کیش و پارس شمالی، فشارافزایی میدان پارس جنوبی، توسعه شش میدان نفتی، تکمیل طرحهای الانجی، سوآپ گاز و فرآورده نفتی، احداث خطوط لوله صادرات گاز و دیگر همکاریهای علمی و فناورانه از جمله مهمترین محورها هستند.
حالا قرار است با امضای این تفاهمنامه، مذاکرات فنی و اقتصادی در کمترین زمان با سازوکاری که در شرکت ملی نفت ایران و گازپروم دیده شده، آغاز شود. اما گازپروم دقیقاً کدام بخشها را توسعه میدهد؟
به گفته خجستهمهر، توسعه میدان گازی کیش و پارس شمالی از جمله محورهای این تفاهمنامه است که با توسعه و سرمایهگذاری حدود ۱۰ میلیارد دلاری در این دو میدان بیش از ۱۰۰ میلیون مترمکعب گاز تولید خواهد شد. فشارافزایی در میدان پارس جنوبی برای نگهداشت و افزایش تولید نیز بسیار مهم و حیاتی است که در بزرگترین میدان گازی دنیا با حدود ۱۵ میلیارد دلار ارزش انجام میشود. سوآپ گاز و فرآورده، تکمیل طرحهای الانجی، تعریف بسته انتقال فناوری با مراکز فناوری و پژوهشی گازپروم از دیگر محورهای این تفاهمنامه است. توسعه شش میدان از جمله منصوری، آب تیمور، کرنج، آذر و چنگوله نیز در این تفاهمنامه آمده است. این میادین به توسعه هفت میدان که پیش از این طرح توسعه آن با روسیه در قالب قرارداد 4 میلیارد دلاری امضا شده بود، اضافه میشوند.
رقابت در جنوب، صفآرایی روسی و اروپایی
با امضای این تفاهمنامه ایران میتواند فشارافزایی در میدان پارس جنوبی، نگهداشت و افزایش تولید در این میدان مهم مشترک را دنبال کند. در همین حال گاز تولیدی را با تکمیل طرحهای الانجی به هر نقطه از جهان صادر کند. تحقق این موضوع، ایران را در برداشت گاز از میدان مشترک با قطر یعنی پارس جنوبی -همگام با رقیب میدان- جلو خواهد برد. اخیراً قطر با پنج شرکت نفتی از جمله شل، توتال انرژی، اِنی، اکسانموبیل و کونوکو فیلیپس قرارداد توسعه ۲۹ میلیارد دلاری افزایش تولید از میدان گنبد شمالی (پارس جنوبی) را امضا کرد.
یک مقام آگاه در وزارت نفت که تمایلی به ذکر نام خود در این گزارش نداشت، به «ایران» میگوید: «حضور گازپروم در جنوب، علاوه بر توسعه و افزایش تولید نفت و گاز کشور، پاسخی راهبردی از سوی روسیه به اروپایی است که دارد قراردادهای راهبردی با قطر میبندد. ما با روسیه هم رقیب هستیم اما به نوعی همکار نیز هستیم. در بخش گاز همکاری غلبه دارد و در نفت رقابت. البته در نفت هم میتوان همکاری کرد که به دنبال الگوهای همکاری در این بخش هستیم.»
ظرفیت توسعه همکاری با روسها به میزان 40 میلیارد دلار دیگر
اگرچه شرکتهای روس در ماههای اخیر نزدیک به 45 میلیارد دلار تفاهمنامه و قرارداد برای حضور در صنعت نفت ایران را امضا کردهاند اما باز هم ظرفیت توسعه همکاریها وجود دارد.
در این باره، احمد اسدزاده، معاون وزیر در امور بینالملل و بازرگانی در گفتوگو با «ایران» بیان میکند: «برآورد میشود که همکاریها میان ایران و روسیه را تا ۴۰ میلیارد دلار دیگر فقط در بخش بالادستی صنعت نفت، فروش کاتالیست و محصولات پتروشیمی میتوان گسترش داد. تجارت گاز در منطقه و انتقال فناوری سرفصل بسیار مهمی در روابط ایران و روسیه است.»
بر این اساس، کارشناسان بر این باورند با تفاهمنامهای که روز گذشته به امضا رسید، از این پس روسیه یکی از شرکای راهبردی صنعت نفت کشور خواهد بود و بخش قابل توجهی از عقبماندگی توسعهای سالهای اخیر را جبران خواهد کرد. اگرچه درهای صنعت نفت به روی تمام کشورها و سرمایهگذاران بینالمللی باز است.