خون سلیمانی ابزار وحدت نه اختلاف

امیر محبیان
تحلیلگر سیاسی
همان طور که در طول تاریخ انقلاب اسلامی دیده‌ایم، خون پاک شهدای بزرگی چون شهید بهشتی، شهید رجایی و شهید باهنر... عملاً تحولات اجتماعی بزرگ و ظرفیت گسترده‌ای را به وجود آورده است که جامعه را چند گام به پیش برده است. امروز هم خون پاک سردار شهید قاسم سلیمانی زمینه ساز چنین تحولی در ایران اسلامی و چه بسا منطقه خواهد بود. اما در این میان چند باید و نباید وجود دارد که باید به آن توجه کرد.
یکی از نبایدهای مهم این است که این خون باید ابزار وحدت باشد، نه وسیله اختلاف. هر کس تصور کند که با مصادره خون شهید سلیمانی خدمتی به او خواهد کرد، حتماً اشتباه می‌کند. چراکه خون شهید سلیمانی به عنوان یک قهرمان ملی و سرباز دین و میهن، امروز وسیله وحدتی شده که عملاً جامعه را گردهم آورده است. این حقیقتی است که باید از سوی همگان مورد توجه قرار بگیرد.
راز محبوبیت عظیم سردار سلیمانی در ایران را باید در نگرش این شهید جست و جو کرد. نه تنها هر کس که با این سردار شهید آشنا بود، بر خلوص و پاکی او صحه می‌گذارد، بلکه واقعیت دیگر این است که نگاه او سیاسی یا سیاست بازانه نبود. اگر اعتقادی داشت، صریحاً آن را بیان می‌کرد. همچنان که در زمینه مسائل اجتماعی نیز جامعه را براساس تقسیم‌بندی‌های مرسوم، مرزبندی نمی‌کرد. وقتی می‌بینیم همه اقشار جامعه به هر نحوی از او حمایت می‌کنند و یاد و نام او را پاس می‌دارند، این امر به این معنی است که هرکس در مقابل خداوند و مردم رفتاری خالصانه داشته باشد و کارهای او براساس نیت و اغراض دنیوی نباشد، خداوند هم به رفتار او برکت می‌دهد.
سردار شهید سلیمانی صرفاً یک چهره ملی نبود، بلکه یک چهره فراملی بود، چهره‌ای که در امت اسلامی به عنوان نماد مقاومت و نماد یک دیدگاه شناخته می‌شد. این نماد امروز هم باید به همین صورت باقی بماند. درست است که مردم ایران باید قدرشناس او باشند و در تاریخ هم ثابت کرده‌اند که قدرشناس هستند، درعین حال همه ملت‌هایی که به نحوی حاصل عملکرد ایشان را دیده اند نیز بر راه این شهید بزرگ صحه گذاشتند. به ویژه وقتی ملت‌های منطقه دیده اند که داعش، خونخوارانه و براساس بربریت مردم را قتل عام می‌کرد، این مرد جلوی آنان ایستاد، قطعاً قدردان او هستند.
ما باید این تصویر و این نماد را حفظ کنیم و مبادا با کوچک کردن این تصویر و این شخصیت، آن را خرد کنیم. خون این شهید که هنوز خلوص و پاکی انقلاب را کاملاً با خود حمل می‌کرد، باید بتواند همان آرمان‌های سال‌های نخست انقلاب را زنده کند. مباحثی چون پاکی، دوری از دنیاگرایی، مبازره با فساد و شفافیت، آرمان‌هایی است که امروز باید به واسطه شهادت این سردار بار دیگر زنده و تازه شود. بویژه اینکه در سال‌های اخیر جامعه ما از این مسائل بسیار صدمه دیده است، به ویژه از این نظر که این آرمان‌ها تاحدی کمرنگ شده است. این خون پاک باید بار دیگر این آرمانگرایی را بازگرداند و ما باید فوراً فضا را به گونه ای پیش ببریم که از این ظرفیت وحدت بخش میان اقشار مختلف، برای پیشبرد این آرمان‌ها استفاده کنیم؛ آرمان‌هایی که هم ملی و هم اعتقادی هستند و ربطی به بحث‌های جناحی و سیاسی ندارند.