ایرانیترین نوروز
غلامحسین محمدی
رئیس مرکز ارتباطات و بین الملل شهرداری تهران
فکر میکنم در حالت معمولی برای شناخت فرهنگ ایران و ایرانی، هیچ موقعی بهتر از حد فاصل نیمههای اسفندماه تا پایان تعطیلات نوروز نیست. یک ماه زیبا و غنی از نشانههای اصالت اعتقادی و سنتی که هر کدامشان، دفتری پربار از آیههای سلامت زندگی اجتماعی است. از تعهد به سنت زیبای درختکاری گرفته تا جشن عاطفههایی که به بخشی از عادات سالانه ما ایرانیها بدل شده؛ از برگزاری جشن باشکوه نوروز گرفته تا صلهارحام و دیدوبازدیدهایی که باززندهسازی مستمر ارتباطات کهن خانوادگی و اجتماعی است؛ یک ماه زیبا و غنی از نشانههای شایسته یک ملت مبنی بر انطباق درست با تمدن، که در انتها به روز طبیعت و سیزدهبهدر میانجامد.
دقیق که نگاه میکنیم، میبینیم از میانه اسفند تا میانه فروردین، باید یک ۳۰روزه جدید به تقویم اضافه کنیم با عنوان «ماه فرهنگ»؛ بازه زمانیای که با پاسداشت طبیعت آغاز میشود، در نوعدوستی و تقویت ارتباطات ادامه مییابد و باز درنهایت با پاسداشت طبیعت پایان میرسد. امسال هم البته با آنکه در ظاهر جز این بهنظر میرسد اما در واقع چیزی به طور بنیادین تغییر نکرده است. خانه و شهر و کشور همان است، طبیعت و نوروز نیز همان است که همیشه بوده؛ حال فقط تعریف ما از پیوندها و اتصالات اجتماعی میبایست با دقت در آنچه بر تمام جهان میگذرد، دستخوش بهبود و بازخوانی شود. امسال ما در ایران با شیوع یک بیماری مواجهیم که ازطرف سازمان جهانی بهداشت نیز رسماً «پاندمیک» خوانده شده؛ یک بیماری با شیوع و فراگیری جهانی که روبهرویی با آن مستلزم رعایت مجموعهای از ملاحظات ضروریست؛ از سوی دیگر پویایی در برابر رخدادهای جهان و نشان دادن واکنش درخور به آنها نیز از ویژگیهای انکارناپذیر یک جامعه زنده و سالم است که تابهحال نشان دادهایم، بهشایستگی واجد آن هستیم.
آنچه سالهای گذشته تحت عناوینی چون جشن عاطفهها رخ میداد، امسال خود را در مقیاسی با چندین برابر بزرگی در مهربانیهای بیکران شهروندان به یکدیگر در موضوع کرونا نشان میدهد؛ کفاشهای ساده ماسک و دستکش رایگان به مردم میدهند، کاسبان ساده برای رهگذران شیر آب و صابون میگذارند تا دستانشان را بشویند، دانشجویان با پساندازهایشان وسایل ضدعفونی میخرند و خودجوش به پاکسازی شهر میپردازند، پزشکها و پرستاران تمام وجود خود را در طبق اخلاص گذاشتهاند، مردم بهترین بُعد خود را نشان دادهاند، این روزها مردم دارند با همان ضلعی از روح و روان و جسمشان زندگی میکنند که خدا خود در آن دمیده است.
امسال قرار است همان نیکی و مهربانی را تنها در قالبی دیگر به نمایش بگذاریم. همیشه به دیدار یکدیگر میرفتیم تا ارتباطات و پیوندهامان را تقویت کنیم. نوروز ۱۳۹۹ نیز در واقع قرار است از خود، عزیزان و پیوندهای تنیدهمان حراست کنیم. امسال میخواهیم نشان دهیم که برای دوستداشتنهامان حاضر به بهای چه هزینهای هستیم.
فکر میکنم در زندگی اغلب ما نوروز ۱۳۹۹ به کمیت و کیفیتی کاملاً متفاوت ماندگار خواهد شد؛ تعطیلات کشدار و طولانی و ناگزیر در آخرین سال از قرنی که هزار هزار هزار ماجرایش را با هم از سر گذراندیم و حالا نیز، نوروزش را بهشکلی دیگر «با هم» و «برای هم» برگزار میکنیم. این بدون تردید ایرانیترین نوروز نسل ما خواهد بود.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه