در آستانه عصر نوین ایرانیان

ادامه از صفحه اول
اکنون یک مبارزه کاملاً نوین در حال تبدیل شدن به یک الگوی برتر و قابل تعمیم به حوزه‌های جدید است: مبارزه ضد کرونایی از آنجا که یک مبارزه و یک مقاومت بزرگ علیه فرآیندهای مرگبار است می‌تواند یک الگوی موفق برای مبارزه ضد تحریمی باشد. هرچه تحریم‌های ظالمانه و کرونا چنگال‌های مرگبار خود را در ریزبدنه‌های جامعه می‌گسترانند باید راهبرد مقاومت زندگی‌بنیاد را تقویت کرد. مشروعیتی جعلی که امریکا برای تحریم‌های ظالمانه دست‌وپا کرده بود اکنون در فضای کرونایی رخنه‌ها و شکاف‌های خود را آشکار می‌کند. در خود کنگره امریکا پمپئو با این پرسش مواجه شد که چگونه می‌توان در چنین شرایطی استمرار تحریم‌ها را توجیه کرد؟ روشنفکران وآزادیخواهان جوامع غربی اکنون با صدای بلند‌تری مشروعیت تحریم‌ها را به پرسش گرفته‌اند. در جانب مقابل شاهد آن هستیم که رسانه‌های پترودلاری، مزدبگیران اتاق فکرهای تحریم و دیگر کاسبان برون‌مرزی تحریم، به تکاپو افتاده و به ابداع تزهایی از قبیل «سپر انسانی مرگ کرونایی» حتی علیه منتقدین جوامع غربی تحریم‌ها مشغول شده‌اند. آنها با مشاهده شکاف معینی که در دیوار تحریم‌ها در حال ‌پدیداری است و برای رخنه‌پوشی آن دیوار ضد بشری، به تکاپو افتاده و به تئوری توطئه متوسل شده‌اند.
اگر سال قبل گفتم ۹۸ یک سال نیست امروز هم می‌گویم ۹۹ با پشت سر گذاشتن رنج‌ها و گذر به عصر زندگی می‌تواند یک سال نباشد. در مورد تحریم‌ها اجماع خوبی در داخل کشور به دست آمده است. همگان بر آثار زیانبار تحریم بر زندگی اقتصادی و سلامت جامعه پی برده‌‌اند و یک همبستگی ملی برای مقاومت در برابر تحریم و به عقب راندن آن به وجود آمده است و باید این انرژی داخلی را به فضای بین‌الملل ضد تحریم هم‌افزا کنیم. امروز تعداد زیادی از نهادهای مدنی که در میانه میدان به کمک جامعه در مقابله با کرونا مشغولند با نامه‌نگاری‌های متعدد به مجامع بین‌المللی کار ستودنی انجام داده‌اند.
برخلاف برخی معتقدم کرونا جامعه را از فردگرایی منفی و خودخواهی به فردگرایی مثبت در درون منفعت جمعی و عمومی سوق خواهد داد. این خرد جمعی در حل مسائل اجتماعی و به نوعی قاعده‌پذیری از نفع جمعی در صورتی که روشنفکران و نخبگان ایرانی در ایجاد آن، گفتمان عمومی را تقویت کنند می‌تواند نویدبخشی‌های خوبی در سال ۹۹ داشته باشد. علاوه بر این‌ها تغییرات لازم در شیوه‌های حکمرانی مبتنی بر افکار عمومی می‌تواند در دوران پساکرونا و سال ۹۹ الگوی بهتری از رابطه دولت ملت را به ارمغان بیاورد. متشکل شدن گروه‌های اجتماعی در دل نهادهای مدنی برای خیر جمعی و کنش فردی در خیر جمعی دستاوردهای خوبی برای سال ۹۹ ما خواهد داشت. اگر سیاسی‌های به دنبال کسب قدرت در سال ۱۴۰۰، جامعه را با مجادله‌های بیهوده مشوش نکنند اگر فروکش تخریب دولت با هدف‌های سیاسی مثل این روزها استمرار یابد، ما سال ۹۹ و پساکرونا را می‌توانیم سالی بهتر در آستانه عصر نوین ایرانیان رقم بزنیم.