کرونا نمی تواند در بخش پاپی سوار« گرگر» شود

زهره افشار
خبرنگار
« گرگر» کابوسی خشن و بیرحم است مثل آهن؛ کافی است بی هوا وقتی سبد آهنی با صدایی که سوهان اعصاب است روی سیم بکسل برنده، با شتاب سر می خورد و همراه با خروش رودخانه   زیر پا ، تو را می ترساند؛ ناخواسته دستت را به سیم بکسل گره کنی و ناگهان زیر قرقره برود و انگشت ها بریده شود، اتفاقی که در اینجا؛ در بخش پاپی لرستان و هنگام عبور از رودخانه «سزار» برای مردم  روستاهای نوده، پشت کره ، دره اشگفت، شبانکش و کولوی عادی است!  پل نیست و مردم در عبور و مرور روزانه مجبورند از گرگر استفاده کنند  و در کنار آنها  بهورزان اداره بهداشت هم چاره ای ندارند تا برای سرکشی به روستاها بویژه در این روزهای کرونایی  تجربه پرهراس عبور از رودخانه با گرگر را به جان بخرند! . «مهری یعقوبی مهر» بهورز روستای  «نوده » در بخش پاپی شهرستان خرم آباد لرستان یکی از بهورزانی  است که برای سرکشی به این روستا و روستاهای دیگر که محل خدمتش هستند و پس از نوده واقع شده اند باید در گرما و سرما سوار بر سبد فلزی شود که با یک سیم بکسل از یک سوی رودخانه به سوی دیگر کشیده شده است و در زبان محلی به آن «گرگر» می گویند.   
او می گوید : من از سال 81 که کارم را شروع کردم این راه را هفته ای یکبار می روم و می آیم تا وضعیت بهداشتی این روستاها را کنترل و اگر بیماری باشد کمک کنم و با وجود اینکه مجبورم از گرگر استفاده کنم گلایه ای نداشته ام،  چون این وظیفه من است که با هرشرایطی خودم را به روستاییان برسانم  ولی از وقتی کرونا آمده بارها آرزو می‌کردم پلی بر روی این رودخانه زده شده بود تا برای رسیدن به این روستاها و کمک به بیماران احتمالی زمان کمتری صرف می کردم . این بهورز برای رسیدن به روستای نوده پس از سوار شدن به گرگر حداقل باید نیم ساعت دیگر پیاده روی کند . او می گوید: شاید برای شما گرگر در حد یک خبر حوادثی باشد که هر از گاهی انگشتان دست یک روستایی را قطع می کند ولی برای من کابوسی است که راه رسیدن به انسان هایی را که به کمک من  نیاز دارند دشوار می سازد. بارها شده مجبور شده ایم زنان بارداری را سوار گرگر کنیم تا بتوانیم در ادامه راه آنها را با آمبولانس به شهر برسانیم. مهری یعقوبی مهر هفته گذشته  زمانی که به همراه همسر بهیارش  راهی یکی از روستاهای دور تر بوده  با آنها تماس می گیرند تا به داد  مرد56 ساله ای برسند که دستش در  سیم های گرگر گیر کرده  و آسیب جدی دیده بود. او می گوید:  تاکنون خوشبختانه موردی از کرونا در نوده نبوده است. نوده روستایی است که آب و برق دارد اما چون تعداد ساکنان آن 77 نفر است دهیار ندارد و ساماندهی امورش با بخشدار پاپی است .
یعقوبی مهر که خود نیز از اهالی  بخش پاپی لرستان است می گوید: خوشبختانه اهالی روستا با فرهنگ سازی که از طریق تلویزیون، رادیو  وفضای مجازی  صورت گرفته در حال حاضر به خوبی به همه مسائل بهداشتی آشنایی دارند. هفته گذشته که برای بررسی وضعیت این شش روستا رفته بودم، روستاییان بدون تعارف گفتند  ببخشید نمی توانیم پذیرای شما در خانه مان باشیم شما در همه روستاها تردد می کنید ممکن است ناقل باشید بهتر است از فاصله دور با هم صحبت کنیم .   وی می افزاید  : این روزها به هر روستا که برای تب سنجی  و بررسی دیگر علایم کرونا می رویم مورد تشویق مردم قرار می گیریم  و از دور که ما را می بینند برایمان دست می زنند. نمی توانید باور کنید که این قدردانی صمیمانه روستاییان تا چه اندازه به ما دلگرمی می دهد . وی می گوید نداشتن پل نه تنها در این روزهای کرونایی سد راه کمک رسانی به مردم است بلکه همواره مشکلات اجتماعی  را برای اهالی روستا رقم زده است. در این روستا فقط مدرسه ابتدایی وجود دارد که معلمش با گرگر به روستا می آید و می رود.   این روستا اما مدرسه راهنمایی ندارد و گرگر عامل ترک تحصیل  دختران شده چون اگر بخواهند در مقطع بالاتر درس بخوانند باید با گرگر به مناطق دیگر بروند.
درحسرت یک پل
 «امین رشیدی » همسر این خانم بهورز، خود نیز بهورز است. او می گوید: نداشتن پل  روی رودخانه ای که بر سر راه مسیر ما به این شش روستا قرار گرفته است کار را برایمان سخت کرده ولی با همه این سختی ها عاشق کارمان هستیم و با جان و دل کار می کنیم و منتی هم نیست. پیشتر به  داخل تک تک خانه های روستایی می رفتیم و با مردم گپ می زدیم و به مشکلاتشان رسیدگی  می کردیم ولی الان در بیرون خانه ها می مانیم.   خوشبختانه در سال‌های گذشته دفترچه الکترونیکی سلامت روستاییان در سامانه« سیب» راه اندازی شده و حالا به کار ما آمده است .  روستاییان منطقه آگاهی شان نسبت به بیماری کرونا در حد اهالی شهرها است . وی می گوید: با شیوع ویروس کرونا به کمک اهالی بخش پاپی که در مجموع 13 هزار نفر می شوند راه ورود به این روستاها را بسته اند و شاید به همین دلیل تنها سه مورد کرونای مثبت در منطقه بوده است که هرسه مورد بهبود یافته اند . در بخش پاپی  در مجموع 31 بهورز و شش پزشک  به فعالیت مشغول هستند .  یکی از اهالی نوده نیزمی گوید  : این دو جوان نه تنها به عنوان بهورز در ده ما فعالیت دارند بلکه مثل
بچه های ما هستند . اینها می دانند هر کدام ما چه  بیماری داریم بیشتر وقت‌ها داروهایمان را نیز خودشان از شهر برایمان تهیه می کنند و می آورند. خدا خیرشان دهد. باور کنید وقتی در زمستان با وجود  برف یک متری که در روستایمان می بارد اینها سوار گرگر شوند و به روستا می آیند ما  شرمنده شان می شویم.  او می‌افزاید : چندین بار تقاضای ساختن پل را مطرح کرده ایم اما می گویند روستای شما زیر بیست خانوار دارد و ما تعهدی برای تأمین
زیر ساخت در روستاهای زیر بیست خانوار نداریم دیگر امیدمان را از دست داده ایم.  از وقتی کار و بار در شهر کساد شده برخی خانواده ها  به روستا بازگشته اند اگر این پل درست شود شاید تعداد بیشتری هم بیایند.  احمدی یکی دیگر از اهالی روستا هم به شوخی می گوید: به گمانم کرونا هم نتواند با گرگر خودش را به روستای ما برساند.  او می افزاید:
هفته ای یکبار  می آیند و روستا را ضد عفونی می کنند .  همانگونه که پدربزرگ‌هایمان از زمان حصبه و آبله می گویند.  ما هم متوجه شده ایم که بهترین راه مبتلا نشدن به  این بیماری واگیر، ماندن در روستای خودمان است ولی زندگی در روستا با شهر فرق دارد.  بهار شده و زن و مرد روستایی باید در باغ و مزرعه کار کنند . جوانترها باید گله ها را به چرا ببرند. امیدواریم خدا به ما کمک کند .
اینترنت راه ارتباطی روستاهای دور از دسترس
در همین حال «علی اکبر  جاهد» بخشدار پاپی در گفت و گو با ما می گوید :  بخش پاپی لرستان حدود 2 هزار کیلومتر مربع وسعت دارد و علاوه بر سراب بیشه 12 آبشار زیبا در آن واقع شده و منطقه مستعد گردشگری به شمار می رود . او می افزاید: پس از شیوع کرونا راه بر روی گردشگران بسته شده و حتی فعالیت ریلی متوقف شده است. خوشبختانه خیرین در ایام کرونا روستاها را تنها نگذاشته اند و در یک نمونه در هفته جاری خیری 15 هزار لیتر ماده ضدعفونی کننده به بخشداری هدیه کرد. در مورد دیگر خیری مقدار زیادی پارچه و مواد اولیه تهیه ماسک آورده  که خانم‌های روستایی که چرخ خیاطی داشته اند در مکان‌هایی که ضدعفونی شده اند اقدام به دوخت ماسک می کنند و این ماسک ها به شهر خرم آباد فرستاده می شود تا با دستگاه‌های مخصوص استریلیزه شده و در اختیار مردم قرار بگیرد. بخش پاپی هیچ کمبودی در ماسک ندارد. ‌از جاهد در مورد اینکه چرا برای روستای نوده پلی ساخته نمی شود. پرسیدیم  او پاسخ داد: در بخش ما شش روستا هستند که راه ارتباطی شان ازطریق گرگر است و می توان مشکل را با ساخت دو پل حل کرد .   برای ساخت این پل‌ها حداقل سه میلیارد تومان اعتبار لازم است که متأسفانه پیگیری‌های من تا کنون به جایی نرسیده است . ازسوی دیگر «مجید آذربختی» مدیرکل روستایی و شوراهای استانداری لرستان در گفت و گو با «ایران» تصریح می کند  : ما در استان در مجموع 2 هزارو 985 روستا داریم که جمعیت آنها 623 هزار و 896 نفر است . البته هنوز مشکلاتی در زیرساخت های این روستاها داریم ولی خوشبختانه در حال حاضر 98.5 درصد این روستاها از آب لوله کشی بهره‌مند هستند که از لحاظ بهداشتی برایمان بسیار اهمیت دارد . وی افزاید : بعد از شیوع کرونا در کشور علاوه بر دستورالعمل های وزارت کشور که به دهیاری ها ابلاغ می شود در هر روستایی که دهیار دارد  یک کمیته سلامت با ریاست دهیار و با عضویت اعضای شورا، بهورز روستا ، معلم روستا و معتمدین  تشکیل شده که بسیار کارگشا بوده  است. وی با اشاره به اینکه 2 هزار و 700 روستای لرستان به اینترنت دسترسی دارند می گوید: این مسأله اطلاع رسانی را آسان‌تر کرده تا جایی که هر 256 روستا که سقف تشکیل گروه در واتساپ است یک گروه تشکیل داده‌اند و روستا ها خودشان نیز یک گروه واتساپ دارند و این اطلاع رسانی و هشدارها مانع گسترس ویروس در روستاها شد. وی خاطر نشان می کند : دستگاه تب سنج در اختیار همه روستاها قرار گرفته  و روستاها به صورت هفتگی ضدعفونی و گند زدایی می شوند . به گفته وی تاکنون 4 دهیار نیز به بیماری کرونا مبتلا شده اند.