با مثبت‌اندیشی، کرونا را شکست دهیم

خاطرات نجات یافته
گروه جهان/ بسیاری از مبتلایان به کرونا، گرچه موفق به شکست این ویروس می شوند اما آسیب های روحی و روانی ناشی از بیماری شاید سال ها همراه آنها بماند. «سان جیهانگ»، زن 69 ساله چینی یکی از همین بیماران است که در هراس از مرگ، دوره درمان و نقاهت بیماری را مانند یک کابوس هولناک در میان اشک و آه سپری کرد. افکار منفی چنان در وجودش رخنه کرده که با وجود بهبودی و بازگشت به خانه، همچنان حقیقت شکست کرونا را باور نداشته و همچنان با ترسی مرگبار زندگی می کند: «بیماری من خیلی سریع و سخت آغاز شد. سرفه، اسهال و ... مرا ضعیف کرده بود. دخترم پزشک عمومی است و چون حدس می زدم کرونا گرفته باشم با او تماس گرفتم تا مرا برای اسکن ریه به بیمارستان برساند. نتیجه همان چیزی بود که تصور می کردم و باید در بیمارستان بستری می شدم اما با وجود هزاران مبتلا، هیچ جا تخت خالی نداشت. دست آخر از طریق آشنایان دخترم، در شرایط تقریباً نیمه هوش در یکی از بیمارستان ها پذیرش شدم. از روز اول چیزی یادم نمی آید اما روز دوم که روی تخت بیمارستان چشم باز کردم، به سختی با اکسیژن نفس می کشیدم و توان حرکت نداشتم. چند دستگاه به من وصل بود و چندین سرم و شیشه دارو بالای سرم قرار داشت. در آن وضعیت حتی نمی توانستم فکر زنده ماندن را بکنم و بی وقفه اشک می ریختم. کار را تمام شده می دانستم و نگرانی ندیدن نوه عزیزم و آینده همسر زمینگیر و ناتوانم مرا دیوانه می‌کرد. حتی در آن شرایط ناامید و هراسان از مرگ،  جای طلاها و رمز صندوق اماناتم را به دخترم دادم. البته او هر بار که از مرگ می گفتم وسط حرفم می آمد و نمی گذاشت ادامه بدهم.» شرایط «سان» همان چیزی است که «مک وینگ چیت»، رئیس بخش کمیته آگاهی بخشی عمومی دانشکده علوم پزشکی هنگ کنگ نیز درباره آن می گوید: «با مثبت شدن تست کرونا، ضربه روحی ناگهانی یا همان واکنش استرسی به فرد وارد می‌شود. بر خی از این استرس ها بعد از چند ماه رفع می شوند اما برخی حتی تا پایان عمر فرد را آزار خواهد داد. به طور کلی خود بیماری استرس زا نیست بلکه شرایط قرنطینه و نگهداری بیمار، برایش تنش ایجاد می کند. به عبارت دیگر این حس نگرانی افکار منفی را تقویت می کند و فرد دچار بحران روحی می شود. در این شرایط پزشکان باید شرایط بهتری برای بیماران فراهم کنند. به طور مثال ملاقات با خانواده ها را ترتیب دهند یا با آنها تماس تصویری برقرار کنند.» «سان» با همه سختی ها، کرونا را پشت سر گذاشت و پس از ترخیص از بیمارستان و 14 روز قرنطینه در یک هتل، با گذراندن لحظاتی سخت و نفسگیر به خانه رفت. دکتر «یو چنگبو» از پزشکان اعزامی به ووهان با تأکید بر نقش روحیه در بهبودی بیماری های سخت گفت: «یادم می آید در زمان شیوع سارس، مردی حدود 40 ساله در بیمارستان پذیرش شد اما با وجود قرنطینه نگران حال پدر و مادر پیرش بود و می خواست بیمارستان را ترک کند که شرایط مهیا نبود و او در روز پنجم تسلیم مرگ شد. بدون شک بیماری او را از پا درنیاورد بلکه شرایط قرنطینه و تنهایی قاتلش شد.»