منع جذب خارجیها؛ چرا فقط سرخابیها؟
سیدمصطفی هاشمیطبا
رئیس سابق سازمان تربیت بدنی
براساس اعلام وزارت ورزش و جوانان، به خدمت گرفتن بازیکن و مربی خارجی جدید برای باشگاههای استقلال و پرسپولیس تا اطلاع ثانوی ممنوع است. تصمیمی که بهنظر میرسد بهدلیل بدهی انباشته شده سرخابیها و دهها پرونده مفتوح در فیفا، گرفته شده است. اما چرا اینقدر دیر؟! زمانی که کشور ما با تحریمهای ظالمانه امریکا مواجه شد باید این تصمیم گرفته میشد چرا که جذب بازیکنان و مربیان خارجی در شرایط اقتصادی فعلی نه تنها هیچ ضرورتی ندارد، بلکه نتیجه آن انباشت و افزایش بدهی سرخابیها میشود. بالاخره این تصمیم گرفته شد اما با میلیونها دلار ضرر بر اقتصاد کشور و فوتبالی که متأسفانه اصلاً هم درآمدزا نیست. مسئولان ورزش تلاش کردند تا همه چیز را با وجود تحریمها عادی جلوه دهند و به این دلیل در آن مقطح حساس (تحریم ها) دروازهها را نبستند و اجازه دادند تیمها بدون هیچ پشتوانه مالی، مربیان و بازیکنان خارجی را با استفاده از دلالها وارد کنند. از سویی مربیان و بازیکنانی به ایران آمدند و رفتند و در مواردی ما برای بازگشت آنها همه چیزمان را زیرپا گذاشتیم و متأسفانه بازگشتی هم درکار نبود. نمونه این موارد در یکی، دو سال اخیر آندرهآ استراماچونی، سرمربی استقلال بود که دیدیم چقدر هزینه صرف شد تا با این مربی مذاکره کنیم و سرانجام هم به ایران نیامد. نمونه دیگر آن آنتونی استوکس، بازیکن کنونی پرسپولیس که با بیانضباطی زیاد کماکان از مسئولان باشگاه پرسپولیس پول میگیرد. علاوه بر این مسائل، با ورود بازیکنان بیکیفیت در طول این سالها اعتماد به نفس جوانانمان را گرفتیم و تنها پروندههایمان را در مجامع بینالمللی انباشته کردیم. بدهیهایی که نه تنها صاف نمیشود بلکه به مدیریت بعدی به ارث میرسد. دلالها آدمهای شناخته شدهای هستند و متأسفانه در طول این مدت به خواستههای خود رسیدند و از آب گل آلود ماهی گرفتند. معتقدم قانون ممنوعیت بازیکنان و مربیان خارجی به لیگ برتر باید زودتر اعمال میشد اما سؤال این است که چرا تنها برای سرخابی ها؟ این همه بازیکن خارجی در تیمهای دیگر حضور دارند و باعث میشوند تا استعدادهای ناب ایرانی در فوتبال ما بسوزند. بدهیهای انباشته شده تنها مختص سرخابیها نیست و تیمهای دیگر هم با چنین مشکلی مواجه هستند. گرچه نباید از این نکته غافل شد که قطعاً منع ورود بازیکنان خارجی به کشور بر کیفیت لیگ تأثیر منفی خواهد گذاشت چرا که بعضاً بازیکنان یا مربیان باکیفیتی هم وارد فوتبالمان شدند که اثرگذار بودند. نکته دیگراین است که چرا ما نتوانستیم با این همه هزینه بازیکنان باکیفیتی در سطح علی دایی، کریم باقری، مهدی مهدوی کیا و... را وارد فوتبالمان کنیم و اغلب بازیکنان درجه چندم را به کشور آوردیم، پولشان را ندادیم و آنها به فیفا شکایت کردند و نه تنها اصل پول، بلکه چند هزار دلار هم بیشتر از اصل پول را بهعنوان غرامت به آنها پرداخت کردیم. تنها در مقطع فعلی شاهد این گونه تصمیمات نبودهایم و حدود یک دهه پیش، جذب دروازه بان خارجی برای تیمهای لیگ برتر ممنوع شد اما بعدها دروازه بانهای خارجی به ایران آمدند و دوباره روز از نو و روزی از نو.
رئیس سابق سازمان تربیت بدنی
براساس اعلام وزارت ورزش و جوانان، به خدمت گرفتن بازیکن و مربی خارجی جدید برای باشگاههای استقلال و پرسپولیس تا اطلاع ثانوی ممنوع است. تصمیمی که بهنظر میرسد بهدلیل بدهی انباشته شده سرخابیها و دهها پرونده مفتوح در فیفا، گرفته شده است. اما چرا اینقدر دیر؟! زمانی که کشور ما با تحریمهای ظالمانه امریکا مواجه شد باید این تصمیم گرفته میشد چرا که جذب بازیکنان و مربیان خارجی در شرایط اقتصادی فعلی نه تنها هیچ ضرورتی ندارد، بلکه نتیجه آن انباشت و افزایش بدهی سرخابیها میشود. بالاخره این تصمیم گرفته شد اما با میلیونها دلار ضرر بر اقتصاد کشور و فوتبالی که متأسفانه اصلاً هم درآمدزا نیست. مسئولان ورزش تلاش کردند تا همه چیز را با وجود تحریمها عادی جلوه دهند و به این دلیل در آن مقطح حساس (تحریم ها) دروازهها را نبستند و اجازه دادند تیمها بدون هیچ پشتوانه مالی، مربیان و بازیکنان خارجی را با استفاده از دلالها وارد کنند. از سویی مربیان و بازیکنانی به ایران آمدند و رفتند و در مواردی ما برای بازگشت آنها همه چیزمان را زیرپا گذاشتیم و متأسفانه بازگشتی هم درکار نبود. نمونه این موارد در یکی، دو سال اخیر آندرهآ استراماچونی، سرمربی استقلال بود که دیدیم چقدر هزینه صرف شد تا با این مربی مذاکره کنیم و سرانجام هم به ایران نیامد. نمونه دیگر آن آنتونی استوکس، بازیکن کنونی پرسپولیس که با بیانضباطی زیاد کماکان از مسئولان باشگاه پرسپولیس پول میگیرد. علاوه بر این مسائل، با ورود بازیکنان بیکیفیت در طول این سالها اعتماد به نفس جوانانمان را گرفتیم و تنها پروندههایمان را در مجامع بینالمللی انباشته کردیم. بدهیهایی که نه تنها صاف نمیشود بلکه به مدیریت بعدی به ارث میرسد. دلالها آدمهای شناخته شدهای هستند و متأسفانه در طول این مدت به خواستههای خود رسیدند و از آب گل آلود ماهی گرفتند. معتقدم قانون ممنوعیت بازیکنان و مربیان خارجی به لیگ برتر باید زودتر اعمال میشد اما سؤال این است که چرا تنها برای سرخابی ها؟ این همه بازیکن خارجی در تیمهای دیگر حضور دارند و باعث میشوند تا استعدادهای ناب ایرانی در فوتبال ما بسوزند. بدهیهای انباشته شده تنها مختص سرخابیها نیست و تیمهای دیگر هم با چنین مشکلی مواجه هستند. گرچه نباید از این نکته غافل شد که قطعاً منع ورود بازیکنان خارجی به کشور بر کیفیت لیگ تأثیر منفی خواهد گذاشت چرا که بعضاً بازیکنان یا مربیان باکیفیتی هم وارد فوتبالمان شدند که اثرگذار بودند. نکته دیگراین است که چرا ما نتوانستیم با این همه هزینه بازیکنان باکیفیتی در سطح علی دایی، کریم باقری، مهدی مهدوی کیا و... را وارد فوتبالمان کنیم و اغلب بازیکنان درجه چندم را به کشور آوردیم، پولشان را ندادیم و آنها به فیفا شکایت کردند و نه تنها اصل پول، بلکه چند هزار دلار هم بیشتر از اصل پول را بهعنوان غرامت به آنها پرداخت کردیم. تنها در مقطع فعلی شاهد این گونه تصمیمات نبودهایم و حدود یک دهه پیش، جذب دروازه بان خارجی برای تیمهای لیگ برتر ممنوع شد اما بعدها دروازه بانهای خارجی به ایران آمدند و دوباره روز از نو و روزی از نو.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه