آنها هم روزی جوان بودند

در موسیقی ایران بزرگانی متولد شده‌اند که نام وهنرشان درتاریخ موسیقی ثبت وماندگار شده است، بزرگانی که هر کدام حافظ و میراثدار فرهنگ و هنر اصیل ایران زمین هستند. اغلب موسیقی درخانواده این هنرمندان موروثی بوده و نسل به نسل منتقل شده است و همین امر سبب شده ازهمان دوران کودکی و نوجوانی آشنا و آگاه به نواهای موسیقی باشند، اگرچه هر کدام دراین مسیر مشقت‌های بسیاری متحمل شده‌اند اما راه را از بیراه تشخیص دادند و آلبوم‌های نخست هر کدام گواه بر دانش و آگاهی و خلاقیت و نوآوری دراین عرصه است.
کلنل علینقی وزیری از موسیقیدانان  بزرگ ایرانی است. وزیری سال ۱۳۰۵ در تهران به دنیا آمد. پدرش موسی‌خان وزیری معروف به موسی‌خان میرپنج، سرتیپ قزاق‌خانه بود و زمانی که چهارده سال سن داشت به همراه پدرش به استرآباد (گرگان) رفت و از شیپورچی‌های آن قشون نواختن شیپور را فراگرفت. در پانزده سالگی نزد دایی‌اش حسین‌علی‌خان فراگیری تار را شروع کرد و بعد از آن مراتب آموختن را ادامه داد و امروز نام او به‌عنوان یکی از پیشگامان آهنگسازی برای اجرای ارکستری موسیقی ایرانی شناخته شده است.
ابوالحسن صبا سال ۱۲۸۱ درتهران متولد شد. صبا از آهنگسازان و نوازندگان شناخته شده و از برجسته‌ترین چهره‌های موسیقی معاصر ایران است. او موسیقی و نواختن سه تار را ابتدا از پدر آموخت و بعدها درمدرسه عالی موسیقی که علینقی وزیری بنیان گذاشته بود، مشغول به تحصیل شد. صبا در ۲۲ سالگی دانشجوی ممتاز و تک‌نواز برنامه‌های مدرسه عالی موسیقی شد. نخستین اثر ضبط‌ شده صبا قطعه زرد ملیجه با ویولن بود که سال ۱۳۰۶ در قالب صفحه تولید شد.
حسین دهلوی موسیقیدان، آهنگساز و رهبر ارکستر  سال ۱۳۰۶ در تهران متولد شد. او آموزش موسیقی را از پنج سالگی نزد پدرش، معزالدین دهلوی که از شاگردان علی اکبر شهنازی بود، آغاز کرد و در ۹ سالگی با تشویق مادرش به ساز ویولن علاقه‌مند شد و بعد آن آموختن ویولن را نزد ابوالحسن صبا آموزش دید. نخستین اثر ارکستری دهلوی به‌ نام «سبک بال» در سال ۱۳۳۲ (در سن 26 سالگی) در دستگاه شور ساخته شد.
جلال ذوالفنون سال ۱۳۱۶ در آباده متولد شد. موسیقیدان، ردیف‌دان و نوازنده برجسته سه‌تار. او در کودکی به همراه خانواده‌اش به تهران آمد و فراگیری موسیقی را در ده سالگی در خانواده‌ای اهل موسیقی آغاز کرد و بعد آن برای ادامه تحصیل به هنرستان موسیقی ملی رفت و در آنجا با سازهای دیگر چون تار و ویولن آشنا شد. ذوالفنون درسال‌های جوانی به تحقیق و پژوهش در زمینه موسیقی پرداخت و طی این سال‌ها آلبوم‌های موفق و جاودانه‌ای منتشر کرده است.
محمدرضا لطفی سال ۱۳۲۵ در گرگان متولد شد. لطفی ردیف‌دان، موسیقیدان، آهنگساز، نوازنده برجسته تار و سه‌تار و کمانچه است و در زمینه موسیقی پژوهش‌های بسیاری داشته است. به گفته او،  پدر و مادرش عاشق و دوستدار موسیقی بودند. پدرش خواننده و نوازنده تار بود و آشنا به موسیقی. لطفی بعد از گذراندن تحصیلات عمومی‌ در گرگان برای فراگیری ساز تار به تهران آمد و در همان نوجوانی در کلاس‌های شبانه هنرستان موسیقی شروع به آموختن کرد. لطفی در 30 سالگی آلبوم «جان جانان» را با صدای محمدرضا شجریان منتشر کرد.
پرویزمشکاتیان سال ۱۳۳۴ در نیشابور متولد شد. آهنگساز، موسیقیدان و نوازنده سنتور. مشکاتیان به نواختن سه‌ تار نیز آشنایی داشت. او مقدمات موسیقی را از شش سالگی نزد پدرش، حسن مشکاتیان، که استاد سنتورنوازی و آشنا با ویولن و سه‌تار بود، آموخت و تا پایان دوره متوسطه همچنان در پیشگاه پدر به فراگیری و تمرین مشغول بود و بعد آن سال ۱۳۵۳ وارد دانشکده هنرهای زیبا در دانشگاه تهران شد. مشکاتیان اولین آلبوم خود را با نام چاووش 4 در همکاری با لطفی در سن 23 سالگی منتشرکرد.
حسین علیزاده ازآهنگسازان و نوازندگان شناخته شده موسیقی ایران است.علیزاده سال 1330 در تهران متولد شد و موسیقی را حدوداً از13 سالگی آغازکرد و سال 1343 به هنرستان موسیقی رفت و بعد آن به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران رفت و همزمان درمرکزحفظ واشاعهٔ موسیقی به یادگیری و اجرای کنسرت پرداخت. او از همان دوران موسیقی را به‌صورت جدی و حرفه‌ای در محضر استادان بزرگ ادامه داد و توانست در 26 سالگی (سال 1356) آلبوم موفق «سواران دشت امید» را منتشر کند و درهمان سال قطعه معروف «حصار» را به بازار موسیقی ارائه کرد.