از رنگ درمانی تا کاربرد در تصویر (10)
آرام مرتضوی
پژوهشگر و رواندرمانگر تحلیلی
همواره تلاش گردیده که مطالب قابل درک، پیوسته و مضمونی ساده داشته باشد اما در برخی موارد گریزی نیست و میبایست مطالب را کمی پیچیدهتر بیان کرد تا بابی برای مطالعات عمیقتر باز گردد، در شماره های گذشته به کاربرد هنر در درمان پرداخته شد و تلاش شد تا ساز و کاری فراهم گردد که اثر هنر بر سیستم شناختی انسان توضیح داده شود، پس از آنکه به صورتی کاملاً اجمالی اثر هنرهای مختلف بر این سیستم توضیح داده شد سعی بر این شد تا یک به یک هنرهای مختلف را بررسی کنیم و نحوه کارکرد هنرهای مختلف را مورد تحلیل قرار دهیم، اکنون در اولین گام به کاربرد نور و رنگ در درمان یا کاهش نشانگان بیماری میپردازیم و بعد آهسته آهسته به سراغ سایر هنرها ،ابزارها و کارکردهایشان میرویم. در ادامه مطلب قبل بیایید بیشتر پیرامون رنگ قرمز صحبت کنیم، رنگ قرمز خصوصیات هیجان انگیز و تحریککننده دارد، پائولین ویلز در کتاب رنگها و تأثیرات درمانیشان توضیح میدهد که این رنگ علاوه بر خصوصیات فوق از قدرت انقباض هم برخوردار است.
این رنگ به قلب و خون مربوط است، درنتیجه به عشق، زندگی و تمایلات بقای نسل نیز مربوط میشود. ابزاری در تشخیصهای روان شناختی وجود دارد که به آن نقاشیهای فرافکن گویند، وقتی درمانگر تصمیم میگیرد برای هدفهای مختلف از این ابزار استفاده کند از درمانجو در خواست میشود با وسایلی مثل مداد رنگی رنگ تمایلات، احساسات یا نیازهای خود را به جای بیان کردن نقاشی کند، در این وضعیت استفاده از رنگ قرمز میتواند این استنباط را ایجاد کند که فرد میخواهد این دست تمایلات سرکوب شده را که در بالا به آنها اشاره شد ابراز کند البته برای تشخیص درست عوامل بیشتری در طراحی فرد باید تحلیل گردد عواملی مثل قدرت فشار رنگ روی سطح، شکلی که طراحی شده ،میزان انحنا یا تیزی و نرمی خطوط و عواملی بیشمار دیگر.
فضایی در نظر گرفته شود که در این فضا به درمانجو گفته میشود که این فرصت را دارد با استفاده از هر وسیله طراحی و با رنگهای متنوع احساسات خود را بیان کند و فرد بیدرنگ مداد قرمز را بر میدارد و شروع به کشیدن خطوط قرمز با فشار روی کاغذ میکند و این خطوط در ادامه تبدیل به دوایر متحدالمرکز میشود او همزمان دندانهای خود را به روی هم فشار میدهد و آنقدر این کار را تکرار میکند تا اشک از چشمانش سرازیر میگردد و بعد رفته رفته از فشار دست کاسته میشود تا خطوط قرمز به نارنجی پررنگ تبدیل میشود. یا فرض کنید با تصویری از یک نقاشی مدرن روبهرو هستید که هنرمند در میان صفحهای سفید یک لکه رنگ قرمز را به آرامی و بدون قلم و با دست از سمت راست به چپ کشیده و رها کرده است.
در هر دو اثر از رنگ قرمز استفاده شده است ولی کارکرد و تحلیل این دو با هم متفاوت است. پژوهشهای حوزه رنگ شناسی نشان داده است که قرار گرفتن در معرض نور قرمز ضربان قلب را تندتر میکند، گردش خون را افزایش میدهد و ترشح آدرنالین را تسریع میکند. به زبان ساده آدرنالین هورمون هیجان است. با در کنار هم قرار دادن مطالب فوق میتوان کاربردهای جذاب رنگ را در هنرهای بصری بهتر درک کرد.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه