شهروند مجـــازی

یگانه خدامی

#محمدرضا_شجریان

خبر بستری شدن محمدرضا شجریان در بیمارستان و اینکه حالش خوب نیست باعث شد موجی درباره استاد آواز ایران در شبکه‌های اجتماعی شکل بگیرد. بسیاری از چهره‌های سیاسی و فرهنگی با انتشار تصاویری از شجریان برای بهبودی‌اش دعا می‌کردند. اخبار مربوط به بیمارستان و شرایط شجریان مرتب در شبکه‌های اجتماعی بازنشر می‌شد و خیلی‌ها از نگرانی‌شان برای او می‌نوشتند: «‏دعای امروز: خدایا محمدرضا شجریان رو برامون حفظ کن»، «‏جالب و حیرت‌انگیزه که در بدترین اوضاع ممکن هم، جمعیت خیلی خیلی زیادی از ما مردم، نگران سلامتی محمدرضا شجریان هستیم»، «‏بچه بودم و شاکی از اینکه چرا همه‌ موزیک‌های ماشین بابا سبکش اصیلِ ایرانیه، با خودم می‌گفتم شاید یه روزی از همه‌شون خوشم بیاد ولی هیچوقتِ هیچوقت «شجریانِ پدر» رو گوش نخواهم کرد! من اما بزرگ شدم و بیشتر از بابا؛ دلبسته‌ صدای بی‌همتای شما شدم، من بزرگ شدم و حسرت حضور تو کنسرت ‏شما شده جزو بزرگ‌ترین حسرت‌های زندگیم، من بزرگ شدم و «پاسبانِ حرمِ دل» تو سخت‌ترین شرایط زندگی آرامش تزریق کرد به رگ‌هام، من بزرگ شدم و با «بارون»  باریدم، من بزرگ شدم و با «بهارِ دلکش» به استقبال بهار رفتم، من بزرگ شدم و با «مرغِ سحر» شام تاریکمو سحر کردم.»، «‏یه چیزی در مورد استاد شجریان بگم. استاد اون کاری که باید رو انجام داد و در تاریخ ایران ثبت شد. به نظرم خدمتی که استاد به فرهنگ و هنر و ادبیات و موسیقی ایران انجام داد تکرار نخواهد شد»، «‏یهو تو پاساژ با صدای بلند «ایران ای سرای امید» رو پخش کردن. همه اومدن بیرون. لبخند زنون نگاه می‌کردیم اطراف رو. نمی‌دونم یهو چی شد انگار برای چند ثانیه همه چیز فراموش شد. همه مشکلات و سختی‌ها. جناب ‎شجریان امیدوارم به حق همین چند ثانیه لبخند این آدما سلامت بمونی»، «قرار به عمر جاودان نیست. این احترام است. این اعجوبه موسیقی دیگه تکرار نمی‌شه. ما شاهد یک افسانه زنده هستیم اگر از موسیقی اطلاع داشته باشید»، «‏قصه از اونجایی شروع شد که استاد ‎بدیع‌زاده سراسیمه وارد اتاق ‎هوشنگ ابتهاج شد و با حیرت گفت: «امروز جوانی آواز می‌خواند؛ صدایش از اینجا تا اینجای پیانوست»‎ استاد شجریان بخشی از تاریخِ فرهنگ و هنر ایران است؛ او ‎بیداد و ‎فریاد ِ نسلِ ماست»، «‌‎شجریان هم هنرش ناب است. هم انسان وطن پرستی است. قطعاً نامش خواهد ماند»، «‌‌‎استاد شجریان فقط یک صدای ناب و القابی که بهشون میدن نیستند، شجریان یک مکتب فکری و یک سرمشق آزادگی برای همه ماست، جوری بزرگ بوده و بزرگ زندگی کرده که هیچ کس حتی قدرتمندترین دشمنانش نتونستند خدشه‌ای به بزرگی این مرد وارد کنند»، «‏آرزوی سلامتی برای استاد شجریان رو دارم. بعضی‌ها حضورشون همه جوره دلگرمیه»، «‏بهترین آهنگ جهان برای من مرغ سحر استاد شجریان با شعر  بهار و ساخته مرتضی نی داوود است. به نظرم از این ترکیب بهتر نداریم»، «‏صدای تو صدایی‌است که از عمق جان برمی‌آید پس لاجرم بر دل نشیند»، «‌‏هر وقت خواستید به عظمت استاد ‎شجریان پی ببرید، برید و آلبوم شب، سکوت، کویر رو بشنوید.»

تغییر نام خیابان‌ها

هفته پیش حجت نظری ، عضو شورای شهر تهران در توئیتر نوشت که پیشنهاد کرده دو معبر در تهران به نام‌های سهیل گوهری و روح‌الله رجایی - روزنامه‌نگارانی که بر اثر کرونا درگذشتند - نامگذاری شود. همان زمان خیلی‌ها به این پیشنهاد اعتراض کردند اما دیروز اعلام شد این پیشنهاد تصویب شده و قرار است خیابان مهرداد جنوبی به نام سهیل گوهری و کوچه قائم مقام فراهانی به نام روح‌الله رجایی نامگذاری شود. این مسأله دوباره انتقادها را مطرح کرد. بسیاری از دوستان این دو روزنامه‌نگار از این می‌نوشتند که آنها خودشان علاقه‌ای به این کارها نداشتند و از طرفی کاربران زیادی می‌گفتند اکنون باید خیابان‌ها به نام شهدای سلامت و کادر درمان نامگذاری شود: «‏خدا رو شکر شورای شهر تهران در یک گام بلند برای احقاق مردم و با فشار کاری فراوان، نام دو خیابان دیگر را هم تغییر داد. باشد که این تلاش‌های فشرده برای مردم توئیتری ایران، پایدار باشد!»، « مشکل نام خیابان قائم مقام چه بود که به روح‌الله رجایی تغییر نام دادید؟ واقعاً مشکلات ما در شهر تهران و محلات پر از مشکلش این تغییر نام‌هاست؟»، «‏یک گروه اسم و فامیل بازی تشکیل بدین تا شورای شهر تهران خیالش از این وظیفه کمرشکن راحت شه بپردازه به امور شهر»، «‌کوچه‌ای که به نام قائم مقام بود به نام روح‌الله رجایی کردند. البته در مورد ضرورت این کار خیلی جای تردید است. هر روز در این کشور شخصیت‌های ارزشمندی فوت می‌کنند که هیچ معبری به نام آنها نمی‌شود»، «‏به عنوان یکی از دوستان ‎سهیل گوهری عرض می‌کنم، با شناختی که من از سهیل دارم خود او هم از اینکه خیابانی را به نامش کنند خشنود نخواهد بود و اگر بود اولین مخالف این اقدام بود.»، «‌‎روح این دو عزیز درگذشته شاد و جاشون خالی و دست مریزاد به جوگیری شما که براساس توئیتر تصمیم‌گیری‌ می‌کنید. این همه استاد روزنامه‌نگاری و ارتباطات (درگذشته یا در قید حیات) داریم. ملاکتون چیه دقیقاً؟»، «‌‎این تغییر نام‌های خیابان‌ها بر اثر جو اخبار روز، بدون کمترین نظرخواهی از خواست ساکنین محله، خنثی‌ترین و بی‌اثرترین و بی‌فایده‌ترین اقدام شورای شهر است که گویا تبدیل شده به فعالیت اصلی مورد علاقه شما در این چند سال. کم‌هزینه، بی‌دردسر، بدون پیگیری یک مشکل واقعی تا رسیدن به نتیجه»، «‌‎فریبرز رئیس‌دانا از همه محق‌تره، ایشون هم از کرونا فوت کرد. این چه تصمیم‌های بدون فکر و جوگیر شده است؟ همین واکنش‌های منفی زیر همین خبر باعث ناراحتی خانواده‌هاشون میشه. عجیبه از این همه درک نکردن فضای کلی جامعه»، «‌‎یاد این دو عزیز گرامی باد اما فکر نمی‌کنید اگر بنا به نامگذاری معابر باشد، کادر درمان و خدمات بیمارستان و کارکنان بهشت‌زهرا باید در اولویت قرار بگیرند. این دو گروه یعنی شاغلین در بیمارستان و بهشت ‌زهرا از روز اول آغاز بحران کرونا در کشور درگیر خدمت‌رسانی به شهروندان هستند»، « اصول شهرداری در جوامع مدرن اینه که یک نماد یادبود برای کلیه افرادی که در یک فاجعه نابود می‌شن ایجاد کنن نه اینکه کوچه و خیابان و معابر رو به نام افراد نام گذاری کنن.»