گزارش

گزارش «ایران» از  اولین روز برگزاری آزمون سراسری سال 99 در شرایط  کرونایی
استرس خانواده‌ها بیشتر از داوطلبان  کنکور

هدی هاشمی / «این کنکور چرا حذف نمی‌شود؟» «یک سال و نیم می‌شود که کل خانواده‌ام  استرس کنکور مرا داشتند.» «ای کاش کنکورى نبود و بچه‌ها برای رفتن به دانشگاه فقط سوابق‌شان سنجش می‌شد؟». «کرونا با کنکور چه وضعیت زیبایی امروز داریم؟»، «دخترم ٢سال سخت را گذراند باورم نمی‌شود که این همه سختی برای ورود به دانشگاه است؟» «الان 10 سالی هست که می‌خواهند کنکور را حذف کنند چرا کسی برای این بچه‌ها کاری نمی‌کند؟» «از صبح تمام وجودم یخ کرده مهم نیست که دانشگاه قبول شود فقط می‌خوام صحیح و سالم از جلسه کنکور بیرون بیاد.»
اینها فقط بخشی از حرف‌های پدران و مادرانی است که این روزها فرزندان‌شان در یکی از مهم‌ترین و سرنوشت‌سازترین آزمون‌های علمی کشور  شرکت کرده‌اند. پدران و مادرانی که پشت درهای بسته محل برگزاری آزمون ایستاده‌اند دو نگرانی بزرگ دارند؛ اول اینکه سلامت فرزندان‌شان در آزمون به خطر نیفتد بعد از آن دل‌شان می‌خواهد فرزندان‌شان در بهترین دانشگاه‌های ایران قبول شوند. آنها بی توجه به پروتکل‌های بهداشتی کنار هم ایستاده‌اند. با اینکه در پروتکل‌های وزارت بهداشت تأکید شده که خانواده‌ها از آمدن به محل برگزاری کنکور خودداری کنند اما دیروز تعداد کثیری پشت درهای بسته دانشگاه الزهرا (یکی از حوزه‌های امتحانی )حضور داشتند. پدر و مادرانی مضطرب با رفتارهای یکسان. عده‌ای کتاب دعا به دست داشتند و دعا می‌خواندند برخی هم   تسبیح به دست زیر لب ذکر زمزمه می‌کردند؛ مادران استرس‌شان بیشتر  از پدران بود؛ کمتر مادری به چشم ‌می‌خورد که قرآن، کتاب دعا و تسبیح در دستش نباشد. از آنها پرسیدم مگر کرونا نیست چرا به خانه برنگشتند همه‌شان بر یک موضوع تأکید می‌کنند: «طاقت نداشتیم به خانه برگردیم.» یکی از این مادران می‌گوید: «والله استرس من بیشتر از دخترم بود. اصلاً نمی‌توانستم خانه را تحمل کنم.» این خانواده‌ها پشت درهای بسته دانشگاه منتظرند، منتظرند تا دختران‌شان از حوزه امتحانی بیرون بیایند و از روی  رفتارهایشان بفهمند که امتحان خوب بوده یا نه.  خانواده‌ها از روزهای کنکوری فرزندان‌شان با کرونا می‌گویند از استرس‌هایی که به خاطر کنکور در این ماه‌ها کشیدند: «امسال به اندازه 10 سال پیر و خسته شدم. هیچ کاری نمی‌توانستیم انجام دهیم. از قبل از کرونا به خاطر کنکور دخترم مسافرت و میهمانی رفتن را تعطیل کردیم اگر هم جایی دعوت می‌شدیم، مجبور بودیم دعوت را رد کنیم چون دخترم کنکور داشت. در دوران درس و مدرسه افسرده شده بود. بسیار استرس داشت و هر روز با ترس و اضطراب درس را شروع می‌کرد تا اینکه کرونا آمد، باورتان نمی‌شد وقتی کلاس و مدرسه تعطیل شد گریه می‌کرد و می‌گفت کنکور را چکار کنم او را پیش مشاور تحصیلی بردم و کلی هزینه روح و روانش  کردم تا امروز امتحان دهد و دانشگاه برود.»
یکی دیگر از مادرها هم می‌گوید: «این موضوع کنکور معضل بزرگ بچه‌ها و خانواده‌هاست البته من نگران کرونا بودم تا کنکور. شما نمی‌دانید چه وضعیتی در خانه داشتیم هر بار که خبر لغو کنکور می‌آمد، دخترم ساعت‌ها گریه می‌کرد. باورتان نمی‌شود به خاطر استرس ریزش موی شدید گرفته است. فکر کنید دو سال تمام ما پول کلاس کنکور، کتاب و معلم خصوصی دادیم تا بتوانند از پس این امتحان برآیند و  وارد دانشگاه شوند.»
پدر یک داوطلب دیگر هم به روزهای پر استرس دخترش اشاره می‌کند و می‌گوید: «حدود ٣٠ میلیون تومان هزینه کردم تا دخترم بتواند در کنکور قبول شود من یک کارمند هستم و دخترم هم باهوش و درسخوان است وقتی وارد پایه دوازدهم شد درخواست کرد تا مدرسه بهتری ثبت نامش کنم تا بتواند در دانشگاهی که می‌خواهد قبول شود باور کنید که با قسط و قرض این پول را پرداخت کردم دو سال دیگر هم پسرم کنکور دارد. مگر قرار نبود کنکور حذف شود.»چند نفر از مادرها هم دور هم جمع شده‌اند و از سختی‌هایی که خودشان و فرزندان‌شان در طول این یک سال کشیده‌اند صحبت می‌کنند. مادری می‌گوید: با وجود کرونا خیلی سخت بود که فضا را در خانه آرام نگه دارم. بچه‌ها از این مریضی می‌ترسیدند و کلاس‌هایشان هم مجازی شد واقعاً روزهای پراسترسی گذشت از دیشب تا صبح هم دخترم نخوابید و  استرس داشته است. بچه‌ها فکر می‌کنند دانشگاه تمام امید و آرزویشان است؛ نمی‌دانند که بعدش باید برای پیداکردن کار کلی دوندگی کنند. ای کاش خود مسئولان فکری به حال کنکور کنند.


بیانیه اعضای هیأت علمی دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی:
در نکوهش هجوم به ساحت علم و اخلاق در حوزه ارتباطات

جمعی از اعضای هیأت علمی دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی در نکوهش هجوم به ساحت علم و اخلاق در حوزه ارتباطات بیانیه‌ای صادر کردند.
در این بیانیه تأکید شده است: «پس از پیروزی انقلاب اسلامی، همانطور که بسیاری از دانش‌های مغفول در عرصه علوم انسانی و اجتماعی وارد آکادمی‌های ایرانی شد و محیط فکری و دانشگاهی را دگرگون ساخت، علوم ارتباطات و مطالعات علمی در حوزه رسانه، روزنامه‌نگاری و روابط عمومی نیز با مساعی ماندگار دکتر کاظم معتمدنژاد و همراهان و همفکران علمی ایشان شکل گرفت و به تدریج به صورت رشته‌هایی مستقل، بخش‌های آموزشی و حوزه‌های پژوهشی کارآمد درآمد و حتی به تأسیس و گسترش مراکز آموزشی و تحقیقاتی حرفه‌ای و کاربردی در بخش‌های اجرایی و عمومی انجامید و هزاران دانش آموخته فرهیخته و توانمند که بخشی از جریان مبارک رسانه‌ای و نیز مطالعات علمی ارتباطات کشورند را به جامعه ایرانی اسلامی تحویل داد. با تأسف باید گفت جریان‌هایی غوغایی و سوداگر که می‌خواست علم ارتباطات را محدود به دنیای کوچک منافع شخصی و سیاسی خود کند، نمی‌خواست این دانش رو به توسعه و روزآمد، زلال کننده آب‌های گل آلود فضای رسانه‌ای شود.
در این بیانیه آمده است: «دانشگاه علامه طباطبایی که پیشگام تأسیس و گسترش علوم ارتباطات و مطالعات علمی و حرفه‌ای رسانه‌ای بوده است و هم اکنون دارای تنها دانشکده تخصصی ارتباطات در بین دانشگاه‌های دولتی تحت مدیریت وزارت علوم تحقیقات و فناوری است، از یک سو مرکز آموزش و پژوهش و مطالعه علمی و ترویج رویکرد اخلاق‌گرا در این زمینه بوده و از دیگر سو هدف هجوم و تخطئه غوغائیان قرار گرفته است. همان‌ها اکنون یکی از چهره‌های ماندگار علمی و اخلاقی دانش ارتباطات را به دلایلی واهی که بر هیچ یک از استادان اصیل و پژوهشگران دقیق و اهالی منصف رسانه‌ای پوشیده نیست، مورد هجوم و تاخت و تاز قرار داده‌اند. به همین دلیل لازم است که یک بار دیگر به آگاهی جامعه فعالان دانشگاهی و حرفه‌ای عرصه رسانه برسانیم که این هجوم، هجوم علیه یک فرد نیست. بلکه هجوم به توسعه دانشی اصیل و رویکردی اخلاقی در حوزه ارتباطات است که آرام و پیگیر به تقویت بنیان‌های علمی کشور پرداخته است. ادبیاتی که این روزها علیه استاد فرهیخته جناب آقای دکتر محمدمهدی فرقانی به کار رفته است آنقدر سرشار از بی انصافی، دروغ و تهمت‌های ناروا است که فقط رسیدگی قضایی و حقوقی می‌تواند پاسخگوی آن باشد. اما این ادبیات و شیوه گفتاری، خود گویای عدم حقانیت پیامی است که انتقال می‌دهد و نشانگر تلاش برای احیای رویکرد غیر اخلاقی مبتنی بر تهمت، دروغ و تهدید برای پنجه کشیدن بر چهره پاک و بی آلایش این استاد بزرگمنش و تمامی استادان و محققان همراه اوست.»
در پایان این بیانیه تأکید شده است: بر این مبنا اعلام می‌داریم که راهی را که پایه گذاران دانش ارتباطات از معتمدنژاد گرفته تا فرقانی آغاز کرده‌اند ادامه می‌دهیم و در خانواده بزرگ ارتباطات که قاطبه استادان، محققان، دانش‌آموختگان، دانشجویان و فعالان حرفه‌ای رسانه‌های کشور را فرا می‌گیرد، نخواهیم گذاشت که مسیر درستی که علم و اخلاق در پیش پای اهل رسانه می‌گذارد با هیاهوی غیر‌اخلاقی و اغراض هتاکان مخدوش و مسدود شود و دوگانه‌های موهوم اعتقادی و سیاسی به وجود آید.