داستان
مهدی اعتصامیفرد متولد سال 1330 است و بازنشسته تأمین اجتماعی و البته یکی از مخاطبان همیشگی روزنامه ایران و صفحات فرهنگیاش. او در روزگاری که کمتر کسی دست به نوشتن نامهای با خودکار و کاغذ میبرد، برای ما با خط خوشی چند خطی نوشته و در نامهاش خطاب به ما خواسته این داستانک را که حدود 50 سال پیش یعنی سال 1347 نوشته و در سال 50 در بخش تجربههای جوان چاپ شده منتشر کنیم تا تقدیم کند به نوهاش پرهام عباسی 12 ساله که علاقه زیادی به ادبیات دارد. پس این داستانک را بخوانید به امید اینکه همه فرزندان این سرزمین، هیچ روزی را بیفرهنگ و ادبیات و هنر نگذرانند.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه