بازگشت فرهاد به قصه

«ز پوچ جهان هیچ اگر دوست دارم
تو را ای کهن بوم بر دوست دارم
 تو را ای کهن پیر جاوید برنا
تو را ای گران مایه دیرین ایران
 تو ای شور بوم غمین
 پر از خوندل و مهربان چه
 تو ای دخت شرمگین امید
تو را دوست دارم اگر دوست دارم
تو را دوست دارم اگر دوست دارم»
برای بسیاری از طرفداران موسیقی شنیدن این شعر مهدی اخوان ثالث با صدای فرهاد مهراد در سال 1372 یک اتفاق بی‌نظیر بود؛ یک لحظه دوست داشتنی که می‌توانست نویدی باشد از کاهش سختگیری‌ها و امیدهای جدید برای صدور مجوزهای موسیقی.
«خواب در بیداری» نخستین آلبوم فرهاد مهراد پس‌از انقلاب است که در سال 1372 در قالب نوار کاست مجوز گرفت و منتشر شد. فرهاد تا زمان انتشار این آلبوم ممنوع ‌الفعالیت بود و به آثار او مجوز داده نمی‌شد. البته خواب در بیداری هم با ممیزی‌هایی رو‌به‌رو شد که یکی از آنها تصویر روی نوار کاست بود. عکسی که اعلام شد «تلخ و غمگین» و مناسب انتشار نیست. فرهاد در پاسخ به نامه وزارت ارشاد در این باره به معاون وزیر نوشت: «با عرض تشکر از همکاری و مساعدت‌های شما، در مورد عکس که مورد قبول واقع نشده، عکس دیگری همراه این نامه هست که به گمان مخلص، از تصویر قبلی تلخ‌تر است اما علی ایحال امیدوارم رد نشود. نکته‌ای را لازم می‌دانم به عرض برسانم و آن روح و هویت نوع موسیقی و علی‌الخصوص صدای بنده است که کاملاً نماینده خلقیات و روحیه صاحب صدا است و البته بد یا خوب هیچگونه شباهتی با دیگران ندارد و به ناچار اگر به فرض محال تصویر خوش و خرمی هم مخلص در اختیار داشت، نماینده واقعی بیست‌و‌هشت و نه سال جنس کار من نبود و اگر قبول کنیم که سکه بی‌اعتبار زندگی دو روی تلخ و شیرین دارد (چه بخواهیم و چه نخواهیم) و هرکدام دارای مظاهر بی‌شمار، این بنده هم یکی از مصادیق بارز روی تلخ سکه عرض دیگری نیست.»
چند روز پس از این نامه، آلبوم «خواب در بیداری» با همان عکس اول فرهاد مجوز انتشار گرفت. این آلبوم چند ترانه فارسی و چند ترانه انگلیسی دارد و در آن فرهاد علاوه بر آهنگ‌سازی و خوانندگی، پیانو هم می‌زند. «تو را دوست دارم»، «خواب در بیداری»، «گنجشگک اشی‌مشی»، «مرد تنها» و «کوچ بنفشه‌ها» از مهم‌ترین ترانه‌های این آلبوم است.
انتشار آلبوم فرهاد مهراد با واکنش‌های بسیار زیاد طرفداران او و اهالی رسانه مواجه شد؛ از یک سو روزنامه کیهان در یادداشتی به وزارت ارشاد که مسئولیتش در آن زمان با علی لاریجانی بود انتقاد کرد و از سوی دیگر روزنامه سلام به دفاع از این موضوع پرداخت. بعد از استقبال گسترده از خرید نوار کاست خواب در بیداری مؤسسه فرهنگی باران به مدیریت فریبرز محرابی در ۱۳۷۲ به فرهاد مهراد پیشنهاد داد برای نخستین بار پس از انقلاب در تهران کنسرت برگزار کند. فرهاد از این موضوع بشدت استقبال کرد اما صدور مجوز حدود یک سال طول کشید. خبرگزاری ایرنا در گزارشی نوشته است که صدور مجوز کنسرت فرهاد مشروط به نبود تبلیغات و نخواندن آهنگ گنجشگک اشی مشی می‌شود. نخستین کنسرت فرهاد مهراد بعد از انقلاب در سالن سینما سپیده روز 10 دی 1373 برگزار شد و تمام 720 بلیت این اجرا در چند ساعت به فروش رفت؛ شبی که باوجود محدودیت ها، فرهاد برای طرفدارانش از قصه گنجشگک خواند:
«گنجشگک اشی‌مشی لب بوم ما مشین
 بارون میاد خیس میشی برف میاد گوله میشی
 میفتی تو حوض نقاشی...»