اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

نگرانی اروپا از تحرکات ترکیه در سوریه

ترامپ در ادامه مدعی شد که او دوست ندارد اتفاق بدی برای اردوغان و ترکیه بیفتد و به همین دلیل به طور جدی روی این مسأله کار خواهد کرد. اردوغان نیز درباره حضور نیروهای کرد در سوریه گلایه کرد (موضوعی که ترامپ هیچ اشاره‌ای به آن نداشت) و در ادامه موضوع فتح‌الله گولن را پیش کشید و یک بار دیگر خواستار استرداد وی به ترکیه شد. ترامپ گفت تصور من این است که اگر روزی گولن به ترکیه مسترد شود، فقط یک روز زنده خواهد بود. اعضای هیأت ترکیه خندیدند و گفتند که گولن نباید نگران باشد چرا که ترکیه مجازات اعدام را برچیده است. خوشبختانه مدت کوتاهی پس از این سخنان، دیدار دوجانبه با اردوغان پایان یافت. اصلاً بوی خوبی از این تجدید روابط دوستانه ترامپ با یکی دیگر از رهبران دیکتاتور خارجی به مشام نمی‌رسید.
در واقع از مدت‌ها قبل توجه اروپایی‌ها از خطر حمله احتمالی رژیم اسد به استان ادلب به سمت حمله ترکیه به شمال شرق سوریه چرخیده بود و آنها نگران اقدامات ترکیه در منطقه‌ای مثلث شکل در شرق رودخانه فرات، جنوب ترکیه و غرب عراق بودند. این منطقه عمدتاً تحت کنترل مخالفان سوری بود که جنگجویان کرد در میان آنها اکثریت داشتند. همچنین چند هزار نیروی امریکا و متحدانش در این منطقه مستقر شده بودند تا به حملات مستمر علیه سرزمین‌های تحت کنترل خلافت داعش کمک کنند. استقرار نیروهای امریکایی و غربی در این منطقه از زمان ریاست جمهوری اوباما شروع شد؛ دوره‌ای که سیاست‌های اشتباه امریکا در عراق تأثیر زیادی در ظهور داعش و خلافت آن داشت و اکنون حملات علیه این گروه به مراحل پایانی و حصول موفقیت نزدیک شده بود. در واقع ما به آزاد‌سازی سرزمین‌هایی که داعش در غرب عراق و شرق سوریه اشغال کرده بود، نزدیک می‌شدیم هرچند که هنوز با حذف و نابودی کامل خود داعش فاصله داشتیم. داعش هنوز هزاران تروریست و جنگجوی وفادار را در سوریه و عراق تحت فرمان خود داشت که بین این دو کشور در تردد بودند ولی دیگر سرزمین مشخصی را در کنترل کامل خود نداشتند.
اردوغان در ظاهر علاقه‌مند بود که خلافت داعش نابود شود ولی دشمن واقعی او کردها بودند که او با برخی توجیهات معتقد بود آنها متحدان حزب کارگران کردستان (پ. ک. ک) در ترکیه محسوب می‌شوند. امریکا از مدت‌ها قبل «پ. ک.ک» را یک گروه تروریستی قلمداد می‌کرد. در این فکر بودم که چرا ما باید با یک گروه تروریستی علیه یک گروه تروریستی دیگر همدست شویم، گروهی که در واقع به‌دلیل ناکامی سیاست‌های امریکا در قبال ایران بروز و ظهور یافته است. اوباما درک نمی‌کرد که ایران در حال و آینده تهدید بسیار جدی تری برای ما است. بسیاری از طرف‌های درگیر در این منازعه از جمله ایران، حزب الله، گروه تروریستی نیابتی‌اش و سوریه متحد نزدیکش، با داعش مخالف بودند اما تهران برخلاف اوباما روی جنگ بعدی هم متمرکز بود؛ جنگی که قرار بود بعد از شکست داعش شروع شود.