اولین سفر یک ایرانی به فضا
انوشه فضایی
27 شهریور سال 1385 در تاریخ روز مهمی برای ایران است، زیرا سفر نخستین ایرانی به فضا محقق شد و انوشه انصاری نام خود را بهعنوان نخستین فضانورد ایرانی و نخستین فضاگرد زن در جهان ثبت کرد. او در بیست و یکم شهریورماه ۱۳۴۵ در مشهد به دنیا آمد . 18 ساله بود که به همراه خانوادهاش به امریکا مهاجرت کرد. او مدرک کارشناسی خود را در رشته مهندسی الکترونیک و علوم رایانه (EECS) از دانشگاه جورج میسیون دریافت کرد و در دانشگاه جورج واشینگتن در رشته مهندسی الکترونیک کارشناسی ارشد گرفت. انصاری در حوزه فناوری مشغول به کار بوده و رئیس انجمن گردانندگان شرکت فناوری ارتباط از راه دور (TTI) است. انصاری علاقه بسیار زیادی به ایران و زادگاهش مشهد دارد تاجایی که وقتی در سال 2017 بهعنوان نماینده اصغر فرهادی قرار شد در مراسم اسکار شرکت کند روی لباس خود، نقشهای از شهر مشهد را چاپ کرده بود.۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۵ (۸ مه ۲۰۰۶)، سازمان فضایی روسیه بهطور رسمی اعلام کرد که انوشه انصاری بهعنوان اولین زن گردشگر فضایی در یکی از پروازهای فضاپیمای سایوز، به مدار زمین سفر خواهد کرد.
سفر او پس از رد صلاحیت دایسوکه انوموتو، داوطلب ژاپنی به دلایل پزشکی، جلو افتاد. فضاپیمای سایوز حامل انوشه انصاری، فرمانده روسی میخاییل تیورین و مهندس پرواز اسپانیایی- امریکایی، مایکل لوپز الگریا صبح روز دوشنبه ۲۷ شهریور سال 1385 (6 روز بعد از تولد 40 سالگی اش) از پایگاه فضایی بایکونور در قزاقستان به فضا پرتاب شد. 2 روز پس از قرار گرفتن در مدار زمین، فضاپیمای سایوز ۲۹ شهریور (۲۰ سپتامبر ۲۰۰۶) به ایستگاه بینالمللی فضایی ملحق شد. انوشه انصاری 9 روز در ایستگاه فضایی حضور داشت و در طول این مدت تلاش کرد با نوشتن خاطرات و روزنوشتهها، دیگران را در تجربه منحصر به فردش سهیم کند. او 9 روز در ایستگاه فضایی اقامت داشت و در این مدت در تحقیقات و آزمایشهایی همچون پژوهش درمورد علل کم خونی و تأثیر تغییرات ماهیچهای بر کمردرد فضانوردان، تأثیر تشعشعات فضایی روی فضانوردان ساکن در ایستگاه بینالمللی فضایی و گونههای میکروبی که در آن ایستگاه پرورش داده شدهاند، شرکت کرد. مایکل لوپز آلگریا، فضانورد همراه او در گفتوگویی با شبکه تلویزیونی سیانان از انوشه انصاری بهعنوان فردی فعال نام برده که در طول سفرش در آزمونهای علمی متفاوتی با دیگر فضانوردان همراهی و همکاری کرده است. سازمان فضایی ایران در سال 1385 از سفر انصاری به فضا استقبال کرد و در بیانیهای نوشت: «این زن دانشمند و علاقهمند ایرانی با اراده بزرگ و بلند، تلاشی را آغاز کرده است که افقهای جدیدی به روی بشریت خواهد گشود. پرواز ایشان به ایستگاه بینالمللی بهعنوان تنها جایگاه استقرار انسان در فضا، افتخاری بس غرورآمیز برای تمام ایرانیان خواهد بود اما نباید تأثیر شگرف خدمات و فعالیتهای ایشان در رونق فعالیتهای فضایی در مقیاس عمومی و در سطح بینالمللی را فراموش کرد.»البته انوشه انصاری بهعنوان گردشگر و با پرداخت 20 میلیون دلار به مدار زمین و ایستگاه فضایی رفت. خود او درباره پرداخت این پول و سؤالات بسیار زیادی که پرسیده بودند این مبلغ را از کجا آورده است، نوشت: «پول من از کجا آمده؟ به شما میگویم. از کار سخت، از ریسکهایی غیرقابل باور و فداکردن خیلی از چیزها که من و خانوادهام برای بهدست آوردن هدف مشترکمان از دست دادیم. آیا ما حق داریم با پولی که به سختی بهدست آوردیم چنین کنیم؟ من فکر کنم این اجازه را داشته باشیم! آیا این به معنی آن است که من نسبت به آنچه در جهان اطرافم میگذرد بیتفاوتم و به آنها اهمیت نمیدهم؟ خب اگر اینطور فکر میکنید، بد نیست بیشتر من را بشناسید و خودتان تصمیم بگیرید.»انوشه انصاری بههمراه برادر همسرش در سال ۲۰۰۳ جایزه ۱۰میلیون دلاری سالانه «انصاری اکس-پرایز» (Ansari X-prize) را بنیان نهاد. هدف از این جایزه تشویق بخش خصوصی برای سرمایهگذاری و ورود به بازار سفرهای فضایی است. او پیش از سفرش به فضا نوشت: «شما حاضرید چقدر برای تحقق رؤیاهای خودتان بپردازید؟ آیا رؤیای شما ارزش حقوق یک ماه یا شاید یک سال شما را دارد؟ از دست دادن عضوی از بدنتان چطور؟ آیا ارزش آن را دارد که برای آن بمیرید؟ قیمت واقعی یک رؤیا چقدر است؟ من جوابی برای این ندارم اما فکر میکنم پاسخ این پرسش برای هر کسی متفاوت باشد. خود من، همیشه آماده بودهام و هنوز هم هستم که زندگی خودم را برای تحقق رؤیاهایم فدا کنم... حتی اگر میدانستم که این سفر هیچ بازگشتی ندارد و یک بلیت یک طرفه خواهد بود، لحظهای در سفرم تردید نمیکردم.»
سفر او پس از رد صلاحیت دایسوکه انوموتو، داوطلب ژاپنی به دلایل پزشکی، جلو افتاد. فضاپیمای سایوز حامل انوشه انصاری، فرمانده روسی میخاییل تیورین و مهندس پرواز اسپانیایی- امریکایی، مایکل لوپز الگریا صبح روز دوشنبه ۲۷ شهریور سال 1385 (6 روز بعد از تولد 40 سالگی اش) از پایگاه فضایی بایکونور در قزاقستان به فضا پرتاب شد. 2 روز پس از قرار گرفتن در مدار زمین، فضاپیمای سایوز ۲۹ شهریور (۲۰ سپتامبر ۲۰۰۶) به ایستگاه بینالمللی فضایی ملحق شد. انوشه انصاری 9 روز در ایستگاه فضایی حضور داشت و در طول این مدت تلاش کرد با نوشتن خاطرات و روزنوشتهها، دیگران را در تجربه منحصر به فردش سهیم کند. او 9 روز در ایستگاه فضایی اقامت داشت و در این مدت در تحقیقات و آزمایشهایی همچون پژوهش درمورد علل کم خونی و تأثیر تغییرات ماهیچهای بر کمردرد فضانوردان، تأثیر تشعشعات فضایی روی فضانوردان ساکن در ایستگاه بینالمللی فضایی و گونههای میکروبی که در آن ایستگاه پرورش داده شدهاند، شرکت کرد. مایکل لوپز آلگریا، فضانورد همراه او در گفتوگویی با شبکه تلویزیونی سیانان از انوشه انصاری بهعنوان فردی فعال نام برده که در طول سفرش در آزمونهای علمی متفاوتی با دیگر فضانوردان همراهی و همکاری کرده است. سازمان فضایی ایران در سال 1385 از سفر انصاری به فضا استقبال کرد و در بیانیهای نوشت: «این زن دانشمند و علاقهمند ایرانی با اراده بزرگ و بلند، تلاشی را آغاز کرده است که افقهای جدیدی به روی بشریت خواهد گشود. پرواز ایشان به ایستگاه بینالمللی بهعنوان تنها جایگاه استقرار انسان در فضا، افتخاری بس غرورآمیز برای تمام ایرانیان خواهد بود اما نباید تأثیر شگرف خدمات و فعالیتهای ایشان در رونق فعالیتهای فضایی در مقیاس عمومی و در سطح بینالمللی را فراموش کرد.»البته انوشه انصاری بهعنوان گردشگر و با پرداخت 20 میلیون دلار به مدار زمین و ایستگاه فضایی رفت. خود او درباره پرداخت این پول و سؤالات بسیار زیادی که پرسیده بودند این مبلغ را از کجا آورده است، نوشت: «پول من از کجا آمده؟ به شما میگویم. از کار سخت، از ریسکهایی غیرقابل باور و فداکردن خیلی از چیزها که من و خانوادهام برای بهدست آوردن هدف مشترکمان از دست دادیم. آیا ما حق داریم با پولی که به سختی بهدست آوردیم چنین کنیم؟ من فکر کنم این اجازه را داشته باشیم! آیا این به معنی آن است که من نسبت به آنچه در جهان اطرافم میگذرد بیتفاوتم و به آنها اهمیت نمیدهم؟ خب اگر اینطور فکر میکنید، بد نیست بیشتر من را بشناسید و خودتان تصمیم بگیرید.»انوشه انصاری بههمراه برادر همسرش در سال ۲۰۰۳ جایزه ۱۰میلیون دلاری سالانه «انصاری اکس-پرایز» (Ansari X-prize) را بنیان نهاد. هدف از این جایزه تشویق بخش خصوصی برای سرمایهگذاری و ورود به بازار سفرهای فضایی است. او پیش از سفرش به فضا نوشت: «شما حاضرید چقدر برای تحقق رؤیاهای خودتان بپردازید؟ آیا رؤیای شما ارزش حقوق یک ماه یا شاید یک سال شما را دارد؟ از دست دادن عضوی از بدنتان چطور؟ آیا ارزش آن را دارد که برای آن بمیرید؟ قیمت واقعی یک رؤیا چقدر است؟ من جوابی برای این ندارم اما فکر میکنم پاسخ این پرسش برای هر کسی متفاوت باشد. خود من، همیشه آماده بودهام و هنوز هم هستم که زندگی خودم را برای تحقق رؤیاهایم فدا کنم... حتی اگر میدانستم که این سفر هیچ بازگشتی ندارد و یک بلیت یک طرفه خواهد بود، لحظهای در سفرم تردید نمیکردم.»
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه