اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

تحریم‌های غیر مؤثر

من 14 ژانویه اعضای کمیته مدیران شورای امنیت ملی را در اتاق وضعیت جمع کردم تا گزینه‌هایی را برای تحریم حکومت مادورو و بویژه تحریم بخش نفت و گاز ونزوئلا بررسی کنیم. فکر کردم اکنون وقت آن است که درباره موضوع تحریم‌ها اعمال فشار کنم، پرسیدم: «چرا برای پیروزی در این کشور آماده نشویم؟» معلوم شد که همه به‌جز استیو منوچین وزیر خزانه‌داری تمایل داشتند اقدامی فوری به‌کار بسته شود. منوچین، دلش نمی‌خواست اقدام یا دست‌کم اقدامی بزرگ انجام دهد و استدلالش این بود که اگر ما در زمینه تحریم نفتی ونزوئلا وارد عمل شویم این خطر وجود دارد که مادورو اندک سرمایه‌گذاری امریکا در بخش نفت ونزوئلا را نیز ملی اعلام کند و بهای جهانی نفت افزایش یابد. منوچین اساساً می‌خواست تضمین کنیم که با اعمال تحریم‌ها حکومت ونزوئلا سرنگون می‌شود و ما موفق می‌شویم. البته دادن چنین تضمینی غیرممکن بود. این یکی از خاطرات من از منوچین در دولت بود اما نسخه دیگری از آن
با مخالفت‌های او با اقدامات سختیگرانه دیگری بویژه در مقابل چین، تکرار شد.
چرا هیچ وقت تحریم‌های ما به اندازه کافی مؤثر و فراگیر نبود؟ بیشتر نخوانید. همان طوری که ویلبر راس وزیر بازرگانی در ماه آوریل به من گفت، «منوچین بیشتر از مأموریت ما، نگران تأثیرات ثانویه تحریم‌ها بر شرکت‌های امریکایی است.» این حرف او کاملاً درست بود (راس یک سرمایه‌گذار مشهور بود که از نظر سیاسی محافظه کارتر از منوچین بود هرچند که اساساً یک دموکرات محسوب می‌شد). استدلال منوچین درباره موضع انفعالی امریکا در قبال ونزوئلا دلایل اقتصادی داشت و از این‌رو بسیار مهم بود که لری کادلو مدیر شورای اقتصاد ملی امریکا در یک ارزیابی سریع، گفت «نظر جان، نظر من هم هست.» کیت کلوگ مشاور امنیت ملی مایک پنس معاون رئیس جمهوری گفت، پنس بر این باور است که درمقابل شرکت نفت دولتی ونزوئلا «باید با تمام توان خود اقدام کنیم.» این تأثیر فوق‌العاده‌ای داشت زیرا پنس بندرت در چنین مواقعی نظر خود را می‌گفت تا از ضربه زدن به رئیس جمهوری جلوگیری کند. پمپئو در سفر بود و جان سالیوان معاون وزیر خارجه استدلال‌هایش درباره تحریم‌ها را مطرح کرد هر چند که وارد جزئیات نشد. «ریک پری» وزیر انرژی قویاً علاقه‌مند به اعمال تحریم‌های شدید بود و نگرانی‌های منوچین را درباره دارایی‌های محدود نفت و گاز امریکا در ونزوئلا نادیده گرفت.
منوچین در اقلیت قرار داشت بنابراین گفتم که باید برای ترامپ یادداشتی را با رأی اکثریت ارسال کنیم؛ همه باید استدلال خود را بسرعت مطرح می‌کردند زیرا قرار بود فوراً اقدام کنیم. پنس پیشتر پیشنهاد داده بود با تماس با گوایدو حمایت خود را از او ابراز کنیم که بعد از شنیدن نظر منوچین فکر کردم که پیشنهاد خوبی است. تماس تلفنی خوبی بود و فوریت واکنش امریکا را به‌جای لفاظی‌های صرف در تقدیر از مجلس ملی ونزوئلا افزایش داد.