پایان مرد روزهای سخت

19 دی سال 1395؛ یکشنبه ساعت 7 و نیم عصر، دفتر خاطرات آیت‌الله اکبرهاشمی رفسنجانی برای همیشه بسته شد. رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در پی عارضه قلبی به بیمارستان شهدای تجریش تهران منتقل شد، اما تلاش تیم پزشکی برای احیا به جایی نرسید و آیت‌الله ساعتی بعد از بستری شدن، درگذشت. به‌گفته محمد حاجی آقاجانی معاون وقت درمان وزیر بهداشت، آیت‌الله هاشمی رفسنجانی ساعت 6 بعد از ظهر به‌طور ناگهانی دچار ایست قلبی شده و بعد از انتقال به بیمارستان یک ساعت و نیم عملیات احیا انجام شده و البته بی‌نتیجه می‌ماند.حسن قاضی‌زاده هاشمی وزیر بهداشت نیز گفت که آیت‌الله هاشمی رفسنجانی دچارعارضه قلبی و تنفسی شده بود.
ساعتی بعد‌از درگذشت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در 82 سالگی، پیکر او به حسینیه جماران منتقل شد و مسئولان ارشد اعم از وزیران و معاونین رئیس جمهوری، سیدحسن خمینی، رئیس دولت اصلاحات و چهره‌های سیاسی بر پیکر او حاضر شده و با وی وداع کردند. همچنین در پی درگذشت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی خانواده او در اطلاعیه‌ای اعلام کردند:«هاشمی در حالی به همرزمانش؛ بهشتی، مطهری و باهنر پیوست که مأموریت خود را در دفاع از انقلاب و حراست از آینده ایران به بهترین نحو برآورده ساخت و در این راه چه پیش از انقلاب و چه در چهار دهه سپری شده از انقلاب آماج تیرهای زهرآگین بود... جمهوری اسلامی و رهبری انقلاب اگرچه یاوری دیرینه و رکنی رکین را از دست داد اما راه هاشمی ادامه خواهد داشت...»
اما راه و مسیر هاشمی چه بود؟ او 27 سال پیش از درگذشتش در مراسم تحلیف پنجمین دوره ریاست جمهوری گفته بود: «من قسم خوردم که وقف خدمت به مردم و اعتلای کشور باشم و ترویج دین و اخلاق و پشتیبانی از حق و گسترش عدالت کنم...»
آیت‌الله خامنه‌ای رهبرمعظم انقلاب در پیام خود به مناسبت درگذشت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی «فقدان رفیق دیرین و همسنگر دوران مبارزات را جانکاه دانستند.... فقدان همرزم و همگامی که سابقه همکاری و آغاز همدلی و همکاری با وی به پنجاه و نه سال تمام می‌رسد، سخت و جانکاه است. چه دشواری ها و تنگناها که در این ده ها سال بر ما گذشت و چه همفکری ها و همدلی‌ها که در برهه‌های زیادی ما را با یکدیگر در راهی مشترک به تلاش و تحمل و خطرپذیری کشانید. هوش وافر و صمیمیت کم‌نظیر او در آن سال‌ها، تکیه‌گاه مطمئنی برای همه کسانی که با وی همکار بودند بویژه برای اینجانب به‌شمار می‌آمد. اختلاف نظرها و اجتهادهای متفاوت در برهه‌هایی از این دوران طولانی هرگز نتوانست پیوند رفاقتی را که سرآغاز آن در بین‌الحرمین کربلای معلّی بود به کلی بگسلد و وسوسه خناسانی که در سال‌های اخیر با شدت و جدیت در پی بهره‌برداری از این تفاوت‌های نظری بودند، نتوانست در محبت شخصی عمیق او نسبت به این حقیر خلل وارد آورد....»
خبرنگار روزنامه ایران در گزارشی بعد از فوت آیت‌الله اکبر هاشمی رفسنجانی می نویسد: «تازه اول یک اتفاق بزرگ اســت؛ مردم ساعت‌ها روبه‌روی بیمارســتان شــهدای تجریش بهت‌زده جمع شده بودند تا ببینند خبر درســت اســت یا نــه.قرار نبود حسینیه جماران روز  19دی را معمولی سپری کند. پیکر یکــی از معروف‌ترین سیاســتمداران دوران معاصــر ایران، چند دقیقه بعد از ساعت  ۲۰ شب در ضلع جنوب شرقی حسینیه جماران قرار داشت و تنها با یک پارچه پوشــیده شده و در آغوش فرزند بزرگش فاطمه جای گرفته بود و همســر آیت‌الله با قرآنی در دست از ســختی‌های زندگی او مرثیه می‌ساخت.
ساعت قدری از  20 و 30 دقیقه گذشته بود که نفر به نفر، مسئولان و شخصیت‌ها از راه رســیدند. صدای قرائت قرآن و روضه‌خوانی در فضا پیچیده بود. بیــرون اما حــالا لبریز از جمعیــت بود. جمعیتی کــه تراکم حضورشــان از حســینیه جماران تا خیابان نیاوران حرکت را بشدت سخت می‌کرد.
پیکر آیت‌الله را در دقایق پایانی مراســم از حسینیه خارج کردند اما جمعیت بیرون خبر انتقال پیکر را باور نداشت و بر حجم آن لحظه به لحظه افزوده می‌شد. خیلی از حاضران در حسینیه جماران تقریباً تا دقایقی بعد از ساعت  24نتوانستند محل را به دلیل تراکــم جمعیت ترک کنند. حالا دیگر تاریخ روز 20دی را نشــان مــی‌داد. روزی که 165ســال قبل از آن ایران امیرکبیرش را از دســت داد و حالا در نخستین دقایقش داشت نخستین روز بدون یکی از مشهورترین شیفتگان او یعنی آیت‌الله هاشمی رفسنجانی را تجربه می‌کرد...»
هیأت دولت در بیانیه ای سه روز عزای عمومی و روز سه شنبه 21 دی ماه 1395 را تعطیل عمومی اعلام کرد. مراسم تشییع روز 21 دی برگزار و بنا به اعلام استانداری تهران حداقل دو و نیم میلیون نفر برای مراسم در دانشگاه تهران و اطراف آن حضور داشتند. مردم با در دست داشتن پلاکاردهایی با مضمون «بدرود امیرکبیر»، «خداحافظ پیر اعتدال»، «در سوگ استوانه محکم خردورزی»، «هاشمی زنده است تا نهضت زنده است»، «سفر به‌خیر رفیق دیرین» و «به خدا می‌سپارمت» شعار سر دادند.