اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

مذاکره با گوایدو
بعداز ظهر قرار بود در اتاق جلسات کاخ سفید از تحریم‌ها رونمایی کنیم اما من ابتدا سری به اتاق بیضی زدم. ترامپ بسیار از اینکه «مسأله ونزوئلا» در رسانه‌ها سوژه شده بود، خوشحال بود. او پرسید آیا لازم است در صورت لزوم،5000 نیرو به کلمبیا اعزام کنیم، که من بر حسب وظیفه، آن را در کاغذ زرد رنگی که در دست داشتم، یادداشت کردم و به او گفتم این موضوع را با پنتاگون بررسی خواهم کرد. ترامپ گفت: «برو و با رسانه‌ها سرگرم شو.» وقتی دوربین‌های خبرنگاران یادداشت مرا در مورد اعزام نیرو به کلمبیا شکار کردند، گمانه زنی‌های زیادی درباره لشکرکشی به کلمبیا مطرح شد و ما واقعاً سرگرم شدیم! («کارلوس تروخیلو» وزیر خارجه کلمبیا چند هفته بعد بسته‌ای کاغذ یادداشت زرد رنگ، شبیه همان که در جلسه توجیهی با رسانه‌ها در دست داشتم، برای من آورد و من دیگر کاغذ یادداشت کم نیاوردم). اساساً ما بر این باور بودیم که تحریم‌های نفتی بزرگترین ضربه را به حکومت مادورو وارد خواهد کرد و بسیاری تأکید داشتند که فقط به زمان نیاز هست تا او کاملاً سقوط کند. آنها بسیار خوشبین بودند و این احساس عمدتاً به این خاطر بود که آنها باور داشتند افراد وفادار به مادورو، از جمله «دیوسدادو کابلو» و دیگران، دارایی‌ها و خانواده‌های خود را برای حفظ امنیت‌شان به خارج می‌فرستند که این اقدام آنها را می‌توان نشانه‌ای از افزایش بی‌اعتمادی‌ها به رژیم محسوب کرد.  روز سی‌ام ژانویه، دفتر من با حضور افرادی همچون سارا سندرز سخنگوی مطبوعاتی، بیل شاین مدیر ارتباطات و «مرسدس اسلاپ» مدیر ارتباطات استراتژیک کاخ سفید پُر بود تا به تماس تلفنی ترامپ با گوایدو که حدود ساعت 9 صبح برقرار شد، گوش دهند. ترامپ در این تماس تلفنی برای گوایدو در تجمع اعتراضی بزرگی که قرار بود آن روز بعد از ظهر علیه مادورو برگزار شود آرزوی موفقیت کرد و آن را تاریخی توصیف کرد. وی به گوایدو اطمینان داد با وجود مشکلات فراوان، برای سرنگونی مادورو تلاش خواهد کرد و گفت مطمئن است که گوایدو در آینده این اتفاقات را از یاد نخواهد برد؛ این شیوه ترامپ در اشاره به میزان علاقه‌مندی او به میادین نفتی ونزوئلا بود.