اتاقی که در آنجا اتفاق افتاد

جان بولتون / مشاورامنیت ملی سابق ترامپ / مترجمان: مسعود میرزایی و بهجت عباسی

تحقق نیافتن پیش‌بینی‌ها
ما امیدوار بودیم کلیسا نقش فعال خود را به‌صورت علنی‌تری ایفا کند و اکنون به‌نظر می‌رسید این اتفاق در حال رخ دادن است. با رسیدن روز 23 فوریه، شایعاتی داغ شد که نشان می‌داد «خسوس سوارز کوریو» مقام عالی‌رتبه نظامی ونزوئلا احتمالاً اعلام خواهد کرد که دیگر از مادورو حمایت نمی‌کند. قبلاً هم شایعات مشابهی درباره این مقام ارشد نظامی مطرح بود اما طرح کمک‌های انسان دوستانه مرزی عامل مهمی بود که نشان می‌داد چرا ممکن است این بار این شایعه درست باشد. همزمان، سناتور مارکو روبیو بویژه از کوریو، پادرینو وزیر دفاع و چهار نفر دیگر به‌عنوان مقام‌های نظامی نام برد که اگر به مخالفان ملحق شوند، مشمول عفو خواهند شد. همچنین احساس می‌شد که فرار این مقام ارشد نظامی باعث خواهد شد شمار زیادی از سربازان نیز به او ملحق شوند بویژه با توجه به این که یگان‌های نظامی ظاهراً به سمت مرزها حرکت می‌کردند اما سپس از مسیر خود به عقب بازگشتند تا کاخ سفید ونزوئلا موسوم به «کاخ میرافلورس» را محاصره کنند. اما این پیش‌بینی‌های خوشبینانه محقق نشد. ما به تلاش خود ادامه می‌دادیم. ترامپ 18 فوریه در دانشگاه بین‌المللی فلوریدا در میامی سخنرانی کرد که بیشتر شبیه یک گردهمایی تبلیغاتی بود و جمعیت حاضر نیز بسیار پر شور و مشتاق بودند. برنامه‌ریزی برای روز بیست و سوم، با وجود مشکلات به طرز رضایت بخشی انجام شد. ایوان دوکه رئیس جمهوری کلمبیا اعلام کرد با رؤسای جمهوری پاناما، شیلی و پاراگوئه و «لوئیس آلماگرو» دبیرکل سازمان کشورهای امریکایی در شهر کوکوتا به کاروان کمک‌های انسان دوستانه ملحق خواهد شد. این اتفاق به شکل قانع کننده‌ای ثابت می‌کرد که «انقلاب ونزوئلا در واشنگتن شکل نگرفته است.» کمک‌های انسان دوستانه در مرزها افزایش یافت و شواهدی وجود داشت که نشان می‌داد نیروهای امنیتی مادورو ارعاب سازمان‌های غیردولتی در داخل این کشور را تشدید کرده‌اند. گوایدو روز چهارشنبه با لباس مبدل از کاراکاس خارج و طبق برنامه قبلی به‌سمت مرز کلمبیا حرکت کرد. وی قرار بود در مرز ونزوئلا منتظر بماند تا کمک‌ها با عبور از «پل بین‌المللی تیندیتاس» در کلمبیا وارد ونزوئلا شوند. البته ما شنیدیم گوایدو همچنین به فکر عبور از مرز است تا جمعه شب در کنسرتی که با حمایت «ریچارد برانسون» میلیاردر بریتانیایی در شهر کوکوتا برگزار می‌شد، شرکت کند و بعد هدایت کمک‌ها به ونزوئلا را برعهده گرفته و روز بعد کمک‌ها را به مرز ونزوئلا برساند و در صورت بروز رویارویی مستقیمی از سوی نیروهای مادورو، شخصاً با آنها مواجه شود. این ایده به دلایل چندی مطلوب نبود. چنین پیشنهادی بسیار مهم و قابل توجه اما در عین حال خطرناک بود و چنین خطری فقط فیزیکی نبود، بلکه از نظر سیاسی هم مخاطره‌آمیز قلمداد می‌شد. به محض این که گوایدو از مرز ونزوئلا خارج می‌شد، احتمال بازگشت او کاهش می‌یافت. اگر گوایدو در خارج از کشور منزوی می‌شد، چه اتفاقی برای کارایی و توان او جهت کنترل و هدایت مستقیم سیاست‌ها و برنامه‌های مخالفان دولت پیش می‌آمد و آیا در معرض تبلیغات مادورو درباره این که او از ترس فرار کرده است، قرار نمی‌گرفت؟‌‌