رنجنامه دیپلماسی

- هیهات از این همه بی تقوایی عزت سوز و دروغ های شاخدار - همه مذاکرات قدم به قدم به اطلاع کلیه مراجع ذیربط رسانده شده و زیر نظر مقام‌های عالی کشور جلو رفته است - همراه با یادداشت هایی از رضا نصری ، محمد عطریانفر، محمد جواد حق‌شناس و مجید فراهانی

گروه سیاسی/ «به خدا سوگند! غم و اندوه انسان را فرا می‌گیرد که آنها در مسیر باطل خود، چنین متّحدند و شما، در طریق حقّتان، اینگونه پراکنده.» بیراه نیست اگر محور مهم رنجنامه وزارت خارجه علیه مخالفان داخلی را همین فرمایش امام علی (ع) بدانیم که اشاره دارد به تداوم و اصرار جبهه خارجی مخالفان مردم ایران برای استمرار تحریم‌ها و فشارهای علیه معیشت مردم و البته همنوایی برخی جریان‌های داخلی با اهداف سیاسی- انتخاباتی با آنها.
موج جدید و البته پر فشار هجمه‌های داخلی علیه تیم مذاکره کننده هسته‌ای که بعد از شروع مذاکرات ایران با نمایندگان کشورهای 1+4 در وین آغاز شد و در روزهای اخیر و بعد از ارسال پالس‌های مثبت مبنی بر احتمال توافق برای احیای برجام شدت بیشتری گرفته است، حالا با یک نگرانی جناحی – انتخاباتی همراه شده است. مدعیان پر سر و صدای اقتصاد و معیشت مردم از هر چه در توان دارند برای مانع‌تراشی در مسیر مذاکرات دریغ نمی‌کنند؛ از جعل اخبار و تحریف واقعیات به اسم منابع مطلع گرفته تا ساخت سریال‌های یکطرفه و بی اساس علیه دستگاه دیپلماسی و یادداشت‌ها و گزارش‌های یأس آفرین در رسانه‌های مکتوب و خبرگزاری‌ها و فضای مجازی.
وزارت خارجه در واکنش به همین موج خبری و تحلیلی مبتنی بر جعل و تحریف، پنجشنبه در بیانیه‌ای مبسوط هم خط بطلان بر ادعاهای نادرست و خبرسازی به نام منابع مطلع کشید، هم از همراهی جریان‌های داخلی با دشمنان خارجی در تضعیف و تخریب فرزندان ایران زمین که در مصاف با رقیبان خارجی هستند گلایه کرد و هم وعده داد بزودی بخش‌هایی از جزئیات مذاکرات منتهی به برجام را منتشر خواهد کرد تا ادعاهای ساختگی مخالفان بر آفتاب افتد و سیه روی شود هر که در او غش باشد.
در فراز ابتدایی این بیانیه با عنوان «آنها چنین متحد و ما اینگونه پراکنده» آمده است: «این روزها و درحالی که فرزندان این آب و خاک سخت در تلاشند تا از فرصتی که به یمن مقاومت همه جانبه ملت بزرگ ایران به دست آمده، برای رفع تحریم‌های ظالمانه علیه ملت ایران بهره گیرند، اقلیتی کوچک ولی پرهیاهو، غافل از اینکه در یک بزنگاه تاریخی علیه خواست و منافع ملت قدم برمی‌دارند، هرآنچه در توان دارند را برای هدف قرار دادن نمایندگان ایران در رویارویی دیپلماتیک وین، به میدان آورده‌اند؛ از پخش مستندنماهای سریالی و نمایش نخ‌نمای رسانه‌ای «درز» اطلاعات تحریف‌ شده و غلط گرفته تا توهین، تخریب و بهتان به اعضای تیمی که رهبر معظم و فرزانه انقلاب آنان را «صادق»، «امین» و «بچه‌های انقلاب» خوانده‌اند.»
این بیانیه افزوده: «جریانی که در هفته‌های گذشته و همزمان با گفت‌وگوها در وین، هر شب نمایندگان این مرز و بوم را هدف حمله‌های بی‌امان و ناجوانمردانه قرار داده، با «گاندو» تیم مذاکره‌کننده را جمعی نفوذی و ساده‌لوح می‌خواند، با «فروشنده» آنان را انشابنویس اندیشکده‌ای خارجی به تصویر می‌کشد و در «قرارداد 1919» آنان را با دولتمردان خائن قاجار مقایسه می‌کند و همه با هزینه‌های میلیاردی از جیب ملت تحت فشار و نجیب ایران.»
بر اساس این بیانیه «همزمان، شبکه‌ انگلیسی‌زبان صدا و سیما که ماهیتاً می‌بایست سخنگو و صدای وحدت‌بخش جمهوری اسلامی ایران در فضای رسانه‌ای بین‌المللی باشد، بی‌توجه به همه همکاری‌ها و دسترسی‌هایی که به تیم مذاکره کننده داشته و دارد و همچنین نصایح، توصیه‌ها و نهایتاً بیانیه‌های مکرر وزارت امور خارجه در رد استناد به «منابع مطلع» بی‌نام و نشان، نه تنها  با اهداف کاملاً سیاسی داخلی- که در پخش انبوه خبر به زبان فارسی از سوی مدیرکلش برای ارباب جراید داخلی و درخواست انتشار وسیع کاملاً هویداست- با انتشار اخبار تحریف‌شده و مجعول درخصوص محتوای گفت‌‌وگوها به زبان انگلیسی مذاکره کنندگان را در برابر حریف تخریب کرده و به تلاش‌های دیپلماتیک لطمه می‌زند که در بدعتی حیرت‌انگیز به جدل با مذاکره‌کنندگان جمهوری اسلامی ایران می‌پردازد.»
 جریان دچار شده به خودکم‌بینی و تحقیر
این بیانیه می‌افزاید: «این جریان سیاسی بر خلاف خط مشی مقام‌معظم رهبری و توصیه‌های همیشگی ایشان، با رانت آشکار رسانه‌ای، و ظاهراً به واسطه بغض و کینه‌ای نابجا، چنان از واقعیات دور شده است که هنگام وصف تاریخ پرافتخار چهار دهه‌ای جمهوری اسلامی در روابط خارجی به خودکم‌بینی ملی و تحقیرآمیزی دچار است که بواقع حیرت انگیز است و اما در مقابل، صهیونیست‌ها و امریکایی‌ها را در قامت موجوداتی قدر قدرت با قدرت خارق‌العاده، زیرک و زبردست به تصویر می‌کشند که بارها و بارها از ابتدای انقلاب اسلامی، از اولین روزهای جنگ و قطعنامه 598 گرفته تا توافقات منطقه‌ای و بین‌المللی و علی‌الخصوص توافقات هسته‌ای، از توافق سعدآباد تا برجام، به جمهوری اسلامی ایران رودست زده‌اند.

دردناک است که برخلاف ادعاهای بیشمار، این جریان فراموش کرده است که تنها قدر قدرت عالم، ذات لایزال باریتعالی است و بس، که به مدد همین قدرت بی‌انتها، جمهوری اسلامی ایران توفیقات بی‌نظیری را در مقابل استکبار جهانی داشته و از این‌پس نیز خواهد داشت، ان‌شاءالله.»
بر اساس این بیانیه « روایتگران این جریان، مذاکرات منتهی به برجام را چنان تصویر می‌کنند که گویی ماه‌ها مذاکره شبانه‌روزی،‌ بشدت چالشی و سخت ایران و گروه 1+5، صرفاً صحنه‌سازی برای انشاءنویسی از روی متنی از پیش‌نوشته‌شده، بوده است و از بالاترین مذاکره‌کننده تا کوچک‌ترین فرد تصمیم‌گیر و مؤثر در این مذاکرات همه در حال نمایش و خیانت به ملت بوده‌اند. حیرت‌انگیزتر اینکه این جریان اقلیت ولی پر سر و صدا، تغافل می‌کنند که همه مذاکرات قدم به قدم به اطلاع کلیه مراجع ذیربط رسانده شده و زیر نظر مقام‌های عالی کشور جلو رفته است.»
 هیهات از بی تقوایی عزت‌سوز
در این بیانیه تأکید شده است: «جالب‌تر اینکه این کشفیات خیالی را در حالی در بوق و کرنا می‌کنند که هیچ کدام از اعضای حاضر در برجام از چین و روسیه گرفته تا اروپایی و امریکایی، در هیچ جایی از اظهارات بی‌شمار و اسناد منتشره خود، جز از مذاکرات فشرده، چالشی و پر از دعواهای دیپلماتیک همراه با سرسختی هیأت مذاکره کننده ایرانی، و ماه‌ها رفت و برگشت میان‌پایتخت‌ها صحبتی نکرده‌اند. حتی در خاطرات امریکایی‌ها—که همین جریان «مستندساز» با وسواس بیمارگونه‌ای نوشته‌های آنان را زیر و رو کرده به امید آنکه در آنها نکاتی برای دستاویز قراردادن و حمله به مذاکره‌ کنندگان جمهوری اسلامی ایران شکار کنند—نیز هیچ دیده نمی‌شود مگر شکایت از ماه‌ها جدال طولانی دیپلماتیک و پافشاری مذاکره کنندگان ایرانی بر منافع ملت ایران،‌ تا جایی که به روایت خود آنها چندین بار مذاکرات تا شکست کامل پیش رفته است.
هیهات از این‌همه بی تقوایی عزت سوز و در خوشبینانه‌ترین حالت، کم اطلاعی و ساده‌دلی بیش از حد این جریان که از پول بیت‌المال ارتزاق می‌کند و از رانت‌های وسیع رسانه‌ای برای  انتشار دروغ‌های شاخدار خود در جهت رسیدن به گندم خیالی ری استفاده کرده، و از آبرو و عزت ملت بزرگ ایران خرج می‌کند.
 وعده انتشار اسناد مذاکرات برجام
در این بیانیه یادآوری شده است: «به یاری خدا بزودی و پس از انتشار بخشی از اسناد غیرمحرمانه مذاکرات برجام عیان خواهد شد که آنچه اکنون با نام برجام شناخته می‌شود، نه نوشته یک گروه مطالعاتی و نه حتی نوشته هیأت‌های غربی، بلکه تا حد قابل توجهی حاصل ابتکارات و متونی است که نمایندگان ایران در جلسات متعدد، از 13 اکتبر 2013/21 مهر 1392 –یعنی اولین دور مذاکرات و پیش از توافق موقت ژنو—گرفته  تا 11 فوریه 2014/22 بهمن 92 و 3 مارس 2014/12 اسفند 92، یعنی ماه‌ها قبل از گزارش کذایی گروه بین المللی بحران—که این جریان تخریب برای تحقیر دستاوردهای مذاکراتی برجام به آن استناد می‌کند— روی میز گذاشته‌اند؛ متونی که تماماً در سابقه سازمانی نهادهای ذیربط کشور نیز قابل دسترسی است و ان‌شاءالله بزودی همه مردم به آن دسترسی خواهند یافت.
این اسناد نشان خواهد داد تا چه میزان برجام و چارچوب آن ماحصل ابتکار و قدرت تیم ایرانی است که البته باعث افتخار تاریخی ملت بزرگ ایران است که چنین فرزندان شجاع و کاردانی در دامن خود پرورانده است و سیه روی شود آن که در او غش باشد.»
همنوایی  تأسف‌آور برخی داخلی‌ها با دشمنان خارجی
در ادامه با اشاره به اذعان نتانیاهو و ترامپ به اینکه برجام بدترین توافق تاریح برای اسرائیل و امریکا است، آمده: «امروز نیز همزمان با نمایان شدن  فرصت رفع تحریم‌های ظالمانه امریکا و احیای این توافق، بار دیگر رژیم صهیونیستی، منافقین و ورشکستگان سیاسی چون پمپئوی جنایتکار در تلاش برای تخریب گفت‌وگوهای وین همپیمان شده‌اند، تا از تکرار تجربه بهبود فضای اقتصادی و بین‌المللی ایران که تا پیش از خروج امریکا از برجام در همه بخش‌های جامعه ایران مشهود بود، جلوگیری کنند.
وا اسفا که برخی در داخل، دانسته یا ندانسته، با این تلاش‌ها همنوایی می‌کنند.
بدیهی است که در چنین فضایی، تلاش برای بی‌اعتبار کردن مذاکره‌کنندگان جمهوری اسلامی در داخل و خارج از کشور، جز دامن زدن به ادعای بدخواهان ایران مبنی بر حاکمیت دوگانه و خدشه‌دار کردن حیثیت جمهوری اسلامی و در نتیجه دشوارتر کردن مسیر رفع تحریم‌هایی که نه یک جریان و حزب، که عموم جامعه را هدف قرار داده، ثمر دیگری نخواهد داشت.»
این بیانیه با بیان اینکه درسناریویی خوش‌بینانه دو سوء برداشت عامل این همه تخریب تیم مذاکره کننده است، عامل اول را انتخاباتی دانستن مذاکرات احیای برجام خوانده و با تکذیب آن نوشته: «ضمن اینکه رفع تحریم‌های مردم، صاف کردن جاده برای دولتمردانی است که ان‌شاءالله در چند هفته آینده با رأی قاطع و با حضور گسترده ملت آگاه و تاریخ‌ساز انتخاب خواهند شد.»
عامل سوء برداشت دیگر به زعم وزارت خارجه این تصور است که «احیای برجام به معنای دوستی ایران و ایالات متحده است حال آنکه متن برجام همان طور که همواره تأکید شده چیزی بیش از توافق برای حل یک تنش پرهزینه در پرونده هسته‌ای و رفع تحریم‌ها نیست و در بهترین حالت، مدیریت تخاصم در یک‌ موضوع خاص است، و نه معاهده اخوت میان ایران و امریکا.»
اعتبار کشور را به بازی نگیرید
در ادامه با بیان اینکه «بدخواهان تمامیت ایران را هدف قرار داده‌اند» آمده: « خصومت و درگیری‌های داخلی، جز بازی در زمین بیگانه نخواهد بود؛ که به فرموده
امیر المومنین (ع): به خدا سوگند! غم و اندوه انسان را فرا می‌گیرد که آنها در مسیر باطل خود، چنین متّحدند و شما، در طریق حقّتان، اینگونه پراکنده »
این بیانیه با این توصیه به مخالفان که سیاست خارجی و امنیت ملی را دستمایه رقابت سیاسی قرار نداده و اعتبار کشور را به بازی نگیرند، هشدار داده: وزارت خارجه در سال‌های گذشته همواره بر طریق صبر و سکوت حرکت نموده و تلاش نموده در چارچوب مأموریت‌ها و اختیارات، فارغ از فشار جریانات و گرایش‌های سیاسی، اهداف والای مردم و کشور را در این دنیای بشدت متلاطم و متغیر محافظت کرده و تأمین‌ نماید.
اما اکنون برای محافظت و تأمین همین منافع لازم ‌می‌داند به جریان تخریبی که با هیاهوی فراوان در پی تضعیف دستگاه دیپلماسی و فرزندان این‌ملت است، هشدار دهد. اعضای تیم مذاکره‌ کننده هسته‌ای، همه فرزندان همین آب و خاک هستند که مظلومانه در حال تحقق منافع عالیه مردم‌ و کشور هستند، و نه برای نفع شخصی  یا این‌ جناح و آن ‌جناح، که صادقانه و صرفاً به امید رفع بخشی از دشواری‌های ملت غیور ایران در میدان مذاکرات پای گذاشته‌اند و در این مسیر بهتان‌ها، تهمت‌ها و تخریب‌ها را به جان می‌خرند، اما از پیگیری منافع ملی ذره‌ای کوتاه نمی‌آیند تا به فرموده رهبر معظم انقلاب، ضمن دوری از مذاکرات فرسایشی و در جهت رفع تحریم‌ها، «با چشم باز و دل محکم و با توکل به خدا به پیش بروند و به توفیق الهی ملت را خرسند و خوشحال کنند.»

پرهیز از منافع جناحی در مسیر منافع ملی

محمدجواد حق‌شناس
عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی
در تمام دنیا حوزه سیاست خارجی، حوزه‌ای است که در آن مذاکره‌کنندگان به‌عنوان فردی معرفی می‌شوند که پیگیر منافع ملی کشور بوده و اقداماتشان آثار و ابعاد سیاسی، امنیتی و اجتماعی در پی خواهد داشت. از همین‌رو، لازم است که یک صدای واحد به طرف‌های مذاکره‌کننده منتقل شود تا آنچه از اهداف اولیه تلاش‌های تیم آنان است، محقق شود.
در گفت‌و‌گوهایی که این روزها در شهر وین در حال انجام است، این مهم را باید همواره به خود یادآور شویم که هم دولت به نمایندگی از نظام جمهوری اسلامی در حال مذاکره است و هم اینکه این مذاکرات بدون اجازه رهبری انقلاب عملاً اتفاق نمی‌افتد.
حتی اظهارات صریح ایشان و دعا برای توفیق تیم مذاکره‌کننده، نشان از حمایتشان از این روند دارد. در مقابل چنین نشانه‌هایی، متأسفانه شاهد اقداماتی هستیم که از سوی تلویزیون جمهوری اسلامی در حال انجام است. رسانه ملی با پخش مطالبی در قالب یک مستند، اساس برجام و توافقاتی را که مصوبه مجلس وقت و تأییدیه رهبری نظام را به همراه داشته مورد تهاجم قرار می‌دهد و عملاً موجبات تضعیف و تزلزل در فضای مذاکراتی را دامن می‌زند و به نظر می‌رسد که هدف این مستند هم چیزی جز ایجاد اختلال در نتیجه‌گیری مذاکرات نباشد.
ممکن است که این بحث شکل بگیرد که اگر در کشور دیدگاهی مخالف این رویکرد باشد، آیا حق آزادی بیان وجود ندارد؟ نگارنده مشکلی در بیان مطالب نمی‌بیند. گاهی مطالبی در قالب یک روزنامه یا خبرگزاری و یا سایتی که وابستگی به جریان خاص سیاسی دارد بیان می‌شود که قابل قبول بوده و جای گله ندارد. اما وقتی این کار در رسانه‌ای با وصف ملی انجام می‌شود، جای دفاع از خود باقی نمی‌گذارد. چرا که به دلیل انحصار رسانه‌ای، رادیو و تلویزیون در اختیار یک جریان سیاسی تعریف نمی‌شود، بلکه نماد حاکمیتی است.
نماینده رسمی جمهوری اسلامی ایران در حال مذاکره است و هیچ موردی هم بدون کسب نظر از مقام عالی کشور اتفاق نیفتاده است. از یک‌ سو دولت و رئیس جمهور پیگیر ماجرا بوده و رهبری هم برای آنان دعای خیر می‌کنند اما از سوی دیگر صداو سیمای جمهوری اسلامی کار متفاوتی انجام می‌دهد.
این پرسش برای طرف مذاکره پیش می‌آید که چه کسی در این میان درست می‌گوید؟ پیام اصلی حاکمیت از کدام سمت است؛ آنکه در مذاکرات، نمایندگی جمهوری اسلامی را رسماً برعهده دارد، یا مستندی که در شبکه سه سیما آن هم در زمان پربیننده خود پخش می‌شود؟ هرچند هنوز نمی‌توان از اهداف این کارها سخن گفت و دید آیا نزدیک شدن به انتخابات آنان را به این روز انداخته یا واقعاً نمی‌خواهند این تیم مذاکره به نتیجه برسند، اما باید از تبعات کار آنان گفت.
جدای از اختلافات داخلی که در امتداد همین مسیر رخ می‌دهد، طرف‌هایی که در حال گفت‌و‌گو هستند، دچار تردید می‌شوند که در گفت‌و‌گویی که با مقام مسئول یک کشور انجام می‌دهیم آیا او حاوی و حامل تمام اختیارات است یا قابلیت گفت‌و‌گو را ندارد. دور از ذهن نیست که در این راه دچار مشکل در تصمیم‌سازی شده و عملاً تمام این تلاش‌ها دچار نقصان شود.
در فضای سیاست خارجی و بخصوص در برهه‌ای که کشور به دلیل فشارهای زیادی که بر آن وارد شده با بحران‌های عجیب و غریبی سر و کار دارد و از آنها مهمتر در آستانه انتخابات با وجود شیوع کرونا، باید پرسید که با این کارها به دنبال چه می‌گردید؟
آیا چیزی مهمتر از منافع ملت ایران برای ما و شما وجود دارد که دنباله منفعت جناحی خود را گرفته‌اید؟

جفا به انقلاب و نظام

محمد عطریانفر
عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی
در هر نظامی دو حوزه فعالیت وجود دارد که فارغ از مناسبات سیاسی بین کارگزاران آن نظام، نقش این دو حوزه اساساً یک نقش ملی و به یک مفهوم بیش از بقیه حوزه‌ها، اجماعی است؛ یکی حوزه دفاعی و دیگری دیپلماسی که در واقع دو روی یک سکه در تأمین منافع ملی کشورها در قبال مسائل خارجی و فرامرزی هستند. به عبارتی این دو حوزه تکمیل کننده و تقویت کننده یکدیگر هستند. چه می‌شود که ما چه در زمان جنگ و چه صلح، به درستی به هیچ کس حق تعرض و توهین به نیرو و توان نظامی خودمان را نمی‌دهیم و هر صدایی که با منویات این حوزه زاویه دارد را یک صدای ضدملی می‌دانیم اما در حوزه دیپلماسی کاملا عکس این عمل می‌کنیم؟ تا کنون صدها بار این سؤال پرسیده شده و اهمیت موضوع به قدری است که باز هم باید تکرار کرد که چه توجیهی برای ایراد انواع تهمت‌ها و طرح موضوعات منحوس و کذب متعدد علیه دستگاه دیپلماسی کشور در رسانه ملی وجود دارد؟
نکته دیگر این است که صدا و سیمای ما در واقع یک ارگان حاکمیتی است و از این نظر نباید خود را با رسانه‌های مرسوم غیر دولتی در دنیا مقایسه کند. از این رو حملات سخیف به دستگاه دیپلماسی کشور از تریبون این رسانه به عنوان بخشی از حاکمیت در واقع از منظر بیرونی چیزی جز از بین بردن دیسیپلین و شخصیت نظام نیست. با این دست رفتارها بسیاری از ناظران بیرونی می‌پرسند این چگونه ساختار حاکمیتی است که بخش تبلیغاتی و رسانه‌ای آن در یک بزنگاه حساس بخش دیپلماتیک آن را این گونه متهم به خیانت می‌کند؟ آیا این سیستم در درون خود سازوکار کنترل این دست مسائل را ندارد؟ افراد دلسوز بخوبی می‌دانند که زمینه‌سازی برای طرح این دست ابهامات در ذهن ناظران بیرونی تا چه اندازه شخصیت نظام ما را خدشه‌دار می‌کند. کما اینکه در همین برنامه‌های اخیر به دروغ و جفا، متن برجام را به یک مؤسسه غیردولتی در امریکا نسبت دادند و بلافاصله در خارج از کشور برخی این سؤال را پرسیدند که مگر در حکومت ایران چه فرایندی برقرار است که با ادعای این سطح از اقتدار، به اعتراف رسانه رسمی‌اش چنین توافق مهمی را یک مؤسسه کوچک غیر دولتی خارجی به سیستم تحمیل می‌کند؟ شکی نیست کسانی که با طرح برخی اکاذیب موهوم زمینه‌ساز طرح این دست مسائل شده‌اند، برخلاف همه شعارهایی که امروز می‌دهند مشغول  روا داشتن بیشتر جفا در حق نظام و انقلاب و منافع ملی هستند. نکته برجسته و روشن هم این است که همین گروهی که اکنون دولت را متهم به بهره‌برداری سیاسی و انتخاباتی از مسأله دیپلماسی می‌کنند، خود بیشترین تحرک را در چنین سوء استفاده‌ای دارند و به شکلی واضح نهادهای ملی را نیز از جایگاه خود به زیر کشیده و مشغول بهره‌برداری و سوء استفاده جناحی از آن هستند.

از میراث ترامپ دفاع نکنید

مجید فراهانی
رئیس شورای مرکزی حزب ندای ایرانیان
مذاکرات وین بعد از مدت‌های طولانی پس از خروج امریکا از برجام و وضع تحریم‌هایی که مانع از بهره‌گیری ایران از مزایای برجام شدند، در حال انجام است. در شرایطی که به واسطه وجود تحریم‌ها کشور ما در سه سال گذشته با مشکلات اقتصادی بسیاری دست به گریبان بوده، مذاکره کنندگان ایرانی در وین تلاش می‌کنند تا با مجاب کردن دولت جدید امریکا به لغو تحریم‌ها، زمینه را برای بازگشت کشور به شرایط عادی و بهبود وضعیت وخیم اقتصادی فراهم کنند؛ شاهد آن هستیم که متأسفانه جریاناتی در کشور موفقیت این مذاکرات را به ضرر خودشان تلقی می‌کنند و به خبرسازی درباره محتوای مذاکرات و انتشار محتواهای سخیف علیه تیم مذاکره کننده می‌پردازند. اگر نخواهیم بگوییم چنین رویه‌ای خیانت یا نفوذ است، باید به این قائل باشیم که چنین رویه‌ای حاصل کج فهمی و ترجیح دادن نگاه جناحی و سیاسی خود بر منافع ملی است.
در شرایطی که مردم از آثار تحریم بر زندگی‌شان خسته‌اند و منتظرند در کوتاه مدت با آزادسازی پول‌های بلوکه شده کشور شرایط بهتری را تجربه کنند، عده‌ای برای به شکست کشاندن مذاکراتی که نتیجه‌اش رفع تحریم‌ها خواهد بود تلاش می‌کنند و به دفاع از میراث ترامپ برخاسته‌اند. زیرا تصور می‌کنند که بهبود وضعیت اقتصادی در ماه‌های پیش رو تصورات ایشان برای انتخابات ریاست جمهوری را نقش بر آب خواهد کرد و به همین دلیل گویا ترجیح می‌دهند مردم در شرایط سخت اقتصادی و در فشار افزایش تورم باقی بمانند. فارغ از اینکه چنین نگاه جناحی و منفعت گرایانه‌ای تا چه حد مذموم است، این دوستان به این نکته توجه ندارند که در صورت شکست این مذاکرات، آغاز مذاکرات در آینده فارغ از اینکه چه کسی در ایران رئیس جمهوری باشد، بسیار مشکل‌تر خواهد بود و بی اعتمادی طرفین نسبت به یکدیگر بسیار بیشتر خواهد شد.
وجه دیگر مسأله این است که طرف مقابل مذاکرات آنچه را در ایران علیه مذاکرات مطرح می‌شود را صرفاً یک ناهماهنگی نمی‌بیند بلکه ممکن است این برداشت را داشته باشد که ایران در مذاکره جدیت لازم را ندارد یا دچار از هم‌پاشیدگی درونی است که هر دو این تصور‌ها برای به ثمر رساندن مطلوب مذاکرات بسیار مخرب است.
به شخصه از این جریان‌ها دعوت می‌کنم که از میراث ترامپ دفاع نکنند و بگذارند شرایطی فراهم شود که مذاکره کنندگان ایران را به منافع حقه خودش از برجام برسانند.
در غیر این صورت  بدانند که رقابت سیاسی به این قیمت اسمش را هر چه بگذاریم، خدمت به کشور ‌و منافع ملی آن نیست.