روایت گمشده

فاروق الشرع / وزیر خارجه سابق سوریه
مترجم: حسین جابری انصاری

اظهارات جنجالی اسقف قدس
یک سال پس از ورود نیروهای سوری به لبنان، سوری‌ها و فلسطینی‌ها در یک سنگر قرار گرفته بودند، اما بهانه این همسنگری از دید رسانه‌های دشمن اعراب، به انگیزه توطئه مشترک با گروه تروریستی بریگاد سرخ بود، برای ربودن آلدو مورو و انتقال پنهانی او به سوریه و شاید لبنان، از راه برخی کشورهای اروپای شرقی مانند بلغارستان که بر اساس اطلاعات آنها قوی‌ترین نهادهای مخفی امنیتی را در اروپا داشت.
جنازه آلدو مورو در تاریخ 9مه ۱۹۷۸ در داخل صندوق عقب یک اتومبیل ایتالیایی کشف شد که به شکلی نمادین و پر از نشانه‌های سیاسی برای اکثریت شهروندان ایتالیایی، در خیابانی در مرکز رم در میانه راه مقر حزب دموکرات مسیحی و حزب کمونیست، پارک شده بود. این نتیجه مصیبت بار برای ما سوری‌ها و فلسطینی‌ها خالی از احساس گشایش و آرامش اعصاب نبود، زیرا از اتهام ربودن آلدو مورو و انتقال مخفیانه او به مشرق عربی رها می‌شدیم. تروریسم [در اروپا]، تنها منحصر به «بریگاد سرخ» نماند و سازمان تروریستی «بادرماینهوف» در آلمان غربی و تشکیلات «عمل مستقیم» در فرانسه نیز در عرصه ظاهر شدند، تا تأکیدی بر این امر باشد که غرب در صنعت تروریسم نیز ماهر است، در حالی که اعراب و مسلمانان را پیشتازان آن تلقی می‌کند.
اسقف قدس در تبعید
من چیز زیادی درباره هیلاریون کاپوچی اسقف قدس نمی‌دانستم تا اینکه حکومت اسرائیل او را در سال ۱۹۷۴ دستگیر و به اتهام جابه‌جایی اسلحه برای مقاومت فلسطین با اتومبیل خود، به ۱۲ سال زندان محکوم کرد، اما اطلاعات من درباره او پس از ورودم به‌عنوان سفیر به رم از طریق محافل وابسته به واتیکان بیشتر شد و پس از آن نیز شناختم از او افزون‌تر شد. با رسیدن پاپ یوحنا پولس دوم به کرسی رسولی در نیمه اکتبر ۱۹۷۸، توافق آزادی کاپوچی انجام شد که مشروط به عدم بازگشت او به فلسطین و قدس و بویژه کلیسایش و باقی ماندن در هر کشور در امریکای لاتین به انتخاب خودش بود. کاپوچی اسقف سوری الاصل و متولد حلب، در سال ۱۹۷۸ وارد قلب‌های سفرای عرب مقیم رم شد؛ بویژه آن هنگام که در پاسخ به خوشامدگویی آنها در فرودگاه، سخنانی برنامه‌ریزی نشده؛ اما گرم و سرشار از عاطفه به زبان آورد و تأکید کرد بر سر حقوق مردم فلسطین سازش نخواهد کرد، بی‌آنکه به رنج‌های شخصی خود در چهار سالی بپردازد که در زندان‌های اسرائیل سپری کرده بود. کاپوچی در این سخنان حتی پاپ سابق را که برای آزادی او کوتاهی کرده و با موضوع ماندن اسقف خود در قدس به مدت چهار سال در زندان با تساهل برخورد کرده بود، به آرامی مورد عتاب قرار داد. ظاهراً برخی اسقف‌ها بر او خرده گرفتند که به‌عنوان یک روحانی نمی‌باید با فرو افتادن در سیاست و پشتیبانی از مقاومت، واتیکان را گرفتار کند، اما برخی دیگر مانند ماکسیموس پنجم حکیم، سراسقف کلیسای روم کاتولیک در سایر مشرق و مسئول بالاتر کلیسای اسقف کاپوچی در قدس، نگاهی در مقابل این نگاه داشتند.