روز چهاردهم ماه رمضان
ای یاور آنهایی که یاوری ندارند!
عبدالرحیم سعیدی راد
شاعر و پژوهشگر
تو بیاندازه بزرگ هستی و من بیاندازه کوچک.
تو با آن همه بزرگی و سروری، هوای مرا داری و فراموشم نمیکنی و من با این همه ناچیزی، بجز در وقت گرفتاری، تو را از یاد میبرم.
اما چه باید کرد، من انسانم، همانگونه که تو مرا آفریدی؛ با همه اشتباه های بیحد و حصر، با همه گناهان بزرگ و کوچک. من جزو فرشتگان و ملائک نیستم که گناه نکنم. گاهی فریب می خورم و کاری را که نباید؛ انجام میدهم. ولی همیشه به آغوش محبت و توبهپذیر تو بر میگردم.
در ایستگاه چهاردهم میهمانی رمضان، ملتمسانه درخواست میکنم که دستم را رها نکنی! همین.
شاعر و پژوهشگر
تو بیاندازه بزرگ هستی و من بیاندازه کوچک.
تو با آن همه بزرگی و سروری، هوای مرا داری و فراموشم نمیکنی و من با این همه ناچیزی، بجز در وقت گرفتاری، تو را از یاد میبرم.
اما چه باید کرد، من انسانم، همانگونه که تو مرا آفریدی؛ با همه اشتباه های بیحد و حصر، با همه گناهان بزرگ و کوچک. من جزو فرشتگان و ملائک نیستم که گناه نکنم. گاهی فریب می خورم و کاری را که نباید؛ انجام میدهم. ولی همیشه به آغوش محبت و توبهپذیر تو بر میگردم.
در ایستگاه چهاردهم میهمانی رمضان، ملتمسانه درخواست میکنم که دستم را رها نکنی! همین.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه