با نگاه به آینده امروز را ببینیم

محمد رحمانیان: در حال حاضر مشغول نوشتن «در سالِ بیستمِ کرونا ما هنوز امیدوار بودیم...» هستم. موضوع اینجاست که وقتی از نگاه آیندگان، زمان حالِ خود را می‌بینیم، زاویه دیدمان بهتر، واقع‌بینانه‌تر و بی‌عقده‌تر می‌‌شود. مثل شخصیت‌های نمایشنامه‌های چخوف که کنجکاو هستند بدانند مردمان ۱۰۰ یا ۲۰۰ سال بعد درباره آنان چگونه فکر می‌کنند، من هم دوست داشتم به این فکر کنم که مردمان ۲۰ سال بعد درباره ما و زندگی ما در عصر کرونا چگونه داوری می‌کنند. درباره این روزها هم می‌توانم بگویم که سال گذشته گروه ما و گروه امیررضا کوهستانی دو نمایش را در فضای باز اجرا کردیم و هر یک مخاطبان خود را هم داشتیم. یعنی اگر شرایط برای اجرا در فضای باز فراهم باشد، تماشاگران برای تماشای آثار مورد علاقه­ خود به تالارهای نمایش می‌آیند. می‌شد مکان‌هایی برای ضبط تئاتر در نظر گرفت و از طریق رایزنی با شبکه‌ نمایش خانگی، کارهای ضبط‌ شده را به تماشاگران ارائه داد. نتیجه اینکه حتی اگر فقط درصدِ کوچکی از گروه محدود تماشاگرانِ تئاتر از این آثار استقبال می‌کردند، باز هم هزینه‌های تولید نمایش در این بستر تأمین می‌شد.

بخشی از گفت‌وگوی این کارگردان تئاتر با خبرنگار ایسنا