نسل امروز را به شناخت فردوسی و حفاظت از میراث او دعوت می‌کنم

گروه فرهنگی/ وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به مناسبت روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و پاسداشت زبان پارسی، شامگاه شنبه پیامی منتشر کرد. او در این پیام فردوسی را با شاهکار بی‌بدیلش شاهنامه ناجی حکمت، خرد و بینش ناب ایرانی- اسلامی خوانده است.
سیدعباس صالحی با اشاره به مناسبت‌های فرهنگی شنبه گذشته گفته:«شنبه، بیست و پنجم اردیبهشت‌ماه مصادف با دو مناسبت مهم فرهنگی تقویم رسمی‌مان بود، بزرگداشت حکیم حماسه‌سرای ایران، ابوالقاسم فردوسی توسی و نیز روز پاسداشت زبان پارسی است. دو مناسبت که بزرگداشت و پاسداشت آن دو، تجلیل و تکریم هویت و موجودیت ملی ما ایرانیان است؛ چراکه با اتکا به این داشته‌های غنی فرهنگی و هویت‌بخش است که در طول تاریخ نزد جهانیان به‌عنوان ملتی مستقل و صاحب اندیشه و فرهنگ شناخته‌شده و می‌شویم.»
وی از فردوسی به‌عنوان فردی یادکرده که با آفرینش شاهکار بی‌بدیلش، شاهنامه، از سویی حکمت و خرد و بینش و منش ناب ایرانی و اسلامی را زنده کرده و از سوی دیگر به زبان پارسی پایندگی و پویایی بخشیده و این هردو داده ایزدی به ملت ایران را با جان‌ودل از دستبرد یورش زمانه و بیگانه در امان نگاه داشته است.
وزیر ارشاد درباره تأثیر فردوسی ادامه داده:«او با سرایش یکی از بزرگ‌ترین حماسه‌های بشری به زبان پارسی، وجوه گوناگون قدرت و ثروت مادی و معنوی ایران را چنان ماهرانه به زیور شعر آراست که در این پیوند شگرف، تشخیص ظرف از مظروف و آب از آبگینه حتی برای دیده‌های موشکاف و ریزبین دشوار و ناممکن است.»
او گفته:«فردوسی به شایستگی «پدر زبان پارسی» نام‌گرفته و آوازه یافته است. او توانایی‌ها و ظرفیت‌های این زبان را در ابیات شاهکار باشکوهش به کار بسته و با تاروپود احساس و آرمان قوم و ملت ایرانی گره‌زده است که هنوز از پس قرون و اعصار متمادی، زبان شاهنامه، زبان دانش و خرد و عقل و عاطفه ماست و آموزه‌های ژرف این اثر مانا، از یکتاپرستی و انسان‌دوستی تا داد و دهش و رادی و جوانمردی و نیک پنداری سرلوحه رفتار، گفتار و پندار ماست.»
به گفته سیدعباس صالحی ما در برابر این سرمایه‌های گران‌قدر وظیفه سترگ و سنگینی بر عهده‌داریم؛ وزیر ارشاد ادامه داده: «شناخت و شناساندن شخصیت حکیم حماسه‌سرای توس و اثر ماندگار او و غبارزدایی و رونمایی مستمر از آموزه‌های بنیادین انسانی و اخلاقی مندرج در آن، نخستین گام در راه ادای دین به ساحت فردوسی‌ بزرگ است که تنها از عهده شیفتگان و دل دادگان به تاریخ و فرهنگ و ادب حکمت ایرانی و اسلامی برمی‌آید.» او در بخش پایانی پیام خود تأکید کرده:«پاسداری از زبان فارسی و شناخت ظرفیت‌ها و توانایی‌های ذاتی آن و تلاش در جهت پایندگی و زایش این زبان شیرین و شکرین در تعامل با نیازها و شرایط و مقتضیات نوین علمی و اجتماعی و ارتباطی جامعه جهانی دیگر وظیفه‌ای است که بر دوش نخبگان جامعه، بویژه اصحاب علم و فرهنگ و ادب و مجامع و مراکز علمی و دانشگاهی سنگینی می‌کند.نسل امروز را به شناخت فردوسی بزرگ و پاسداری و نگاهبانی از میراث گران‌بهای وی، بویژه زبان پارسی که شالوده هویت و شیرازه همبستگی تمام اقوام ایرانی‌ است، فرامی‌خوانم و از همه تلاشگران و کوشندگان در این راه صمیمانه سپاسگزارم.»