دنیا را با تجربه دیگری نگاه می‌کنیم

کیوان ساکت
آهنگسازو نوازنده پیشکسوت تار و سه تار
بیــــــــــــــــش از یک ســـــــــــال ازحضورمیهمـــــان ناخوانده‌ای به‌نام «کرونــــــــــا» می‌گذرد، ویروسی که توانست طی این برهه زمانی تغییرات بسیاری درسبک زندگی و سلیقه مردم ایجاد کند و دنیا با تجربه دیگری ازنگریستن به زندگی آشنا شد و چه بسا دراین مدت زمان به این نوع نگاه کردن هم عادت کرده باشیم. اما آنچه که در این دوران دل نگرانی و اضطراب جوامع را در پی داشت تعطیلی‌های پی درپی، بیکاری و فشارهای اقتصادی است که حتی موجب صدمات مالی جبران‌ناپذیری بوده وحوزه فرهنگ و هنر را هم در بر گرفت مانند تعطیلی سالن‌های سینما، تئاتر و موسیقی و... و به‌دنبال آن توقف برنامه‌های آموزشی. البته دراین مدت زمان متولیان ودر کنار آنها هنرمندان سعی‌شان بر این بود با برنامه‌ریزی‌های اصولی دیدار مردم با هنر و هنرمندان با رعایت پروتکل‌های بهداشتی شکل بگیرد و تا حدودی هم میسر شد اما دراین بین، بخش موسیقی متفاوت با طرح‌های برنامه‌ریزی شده بود چرا که طبق اعلام ستاد ملی مقابله با کرونا می‌بایست 50 درصد ظرفیت سالن‌های موسیقی بلیت فروشی شود اما این تعداد حجم سالن درمقایسه با سالن‌های سینما و تئاتر تفاوت بسیاری داشته و این مسأله یعنی ضرر مالی برای برگزار کنندگان. درواقع این امکان وجود داشت سالن‌های سینما و تئاتر با یک ماه اکران و اجرا بازگشت مالی خود را جبران کنند اما کنسرت موسیقی یک هنرمند نهایت یک یا دوشب برگزار می‌شود با این تفاسیرهزینه‌های سالن و هزینه‌های جانبی آن چگونه جایگزین و جبران خواهد شد؟
اما درخصوص بخش آنلاین هم باید بگویم دراجرای یک برنامه آنلاین و زنده آنچه که بسیار مورد اهمیت بوده بخش صدابرداری است که متأسفانه دراین مدت زمان این مشکل هرگزمرتفع نشد ودرواقع زیرساخت‌های درست واصولی برای این موضوع وجود ندارد. نکته دیگر اینکه کسانی که برگزار کننده چنین کنسرت‌هایی هستند می‌بایست علاوه بر تأمین زیرساخت‌های لازم از هنرمندان دعوت به‌عمل آورند و بودجه اختصاص بدهند چرا که شرایط امروزبه گونه‌ای نیست که یک هنرمند بتواند به‌صورت خصوصی برنامه‌ای برگزار کرده و به‌همین سبب نیاز است سازمان‌ها وارگان‌های ذی ربط حمایت‌های خود را داشته باشند و اما کرونا در کنار تمامی تلخی‌ها و بدی‌هایش خوبی‌هایی هم داشته است. به‌طورمثال مبحث آموزش آنلاین در این دوران بسیار مورد توجه و استقبال قرار گرفت و می‌بایست این موضوع را به فال نیک گرفت چرا که کسانی که امکان حضوری در پایتخت و یا شهرهای بزرگ را نداشتند و درکنار آن مشکلات آموزشی در شهرهای کوچک و دور افتاده موجب شده بود این عزیزان نتوانند از آموزش خوب موسیقی که به آن علاقه‌مند هستند بهره مند شوند و براین اساس آموزش آنلاین موجب شد گستره بسیاری از هنرجویان حتی در نقاط دور دست را در بر بگیرد و این مسأله‌ای بود که خود من هم تجربه کردم و هنرجویان و علاقه‌مندان و استعدادهای بسیار خوبی را کشف کردم و یک سال تلاش و انگیزه این عزیزان سبب شد مجوز تدریس را نیز دریافت کنند و این جای خرسندی است که موسیقی ایرانی و سازهای ایرانی به روش درست و علمی توسط این دوستان در شهرستان‌های دور و نزدیک تدریس می‌شود و رواج پیدا می‌کند و این موضوع از نکات مثبت و روشن کرونا است. البته ناگفته نماند در بخش آموزش آنلاین مشکلاتی هم وجود دارد مانند برقراری ارتباط حسی استاد با هنرجو که در آموزش غیرحضوری اینگونه نیست. نکته دیگر کیفیت تصویرو کندی اینترنت است که مشکل ساز بوده و همه این مسائل قطعاً زمان بر خواهد بود اما اکنون این مسأله در بین هنرجویان جا افتاده است و توانسته‌اند خود را با شرایط موجود وفق بدهند.‌