نسخه Pdf
ایران عصر
«سلوک» در موسیقی ایرانی
رضا مهدوی
نوازنده و منتقدهنری
درروزگاری به سر می‌بریم که چندان اقبالی به موسیقی قدیم ایران از سوی ناشران، رسانه‌ها و دیگر مراکز و افراد ذیربط نمی‌بینیم! اما هستند هنرجویان، دانشجویان و دیگر علاقه‌مندانی که به‌هر دلیلی به‌دنبال فضاهای شنیداری اصیل هستند و تمام کوشش آنها مبتنی بر‌حفظ، احیا و اشاعه این نوع از موسیقی است که می‌خوانندش «موسیقی دستگاهی یا موسیقی ملی یا موسیقی سنتی یا موسیقی اصیل ایرانی....» خوشبختانه ضرورت حفظ و ترویج موسیقی براساس فنون اجرا وآهنگسازی موسیقی به سبک و فرهنگ خانواده ایرانی از سوی تنی چند از استادان موسیقی در دانشگاه تهران و خارج از مراکزرسمی آموزش عالی به هنرجویان و دانشجویانی که احساس می‌کنند دغدغه فرهنگ مداری دارند دراین بلبشوی مسموم رسانه – شنیداری- تأکید و هدایت دارند تا دست به خلق آثاری بزنند با کلام و بی‌کلام و تجربیات تازه خود را به سمع و نظر مردمانی که احساس می‌کنند مدت‌هاست در تغذیه شنیداری فقیر شده‌اند و تا به‌کی می‌بایست صرفاً از موسیقی‌های دهه 30 تا 70 را شنوا باشند اینگونه بهره‌مند گردند. نفیسه غلامپور کارشناس مهندسی برق و ارشد مهندسی عمران- نقشه‌برداری از دانشگاه تهران- وکارشناس ارشد موسیقی ایرانی متولد دی 1361؛بابل، با ذهنیت و نگاهی مهندس مآبانه توانسته است خروجی پایان نامه خود چنین آلبوم نفیسی را درهمه ابعاد تکنوازی، همنوازی و گروه نوازی(آنسامبل)که برگرفته از گرته برداری‌هایی از دوره تیموری و نه تقلید درصدا دهی ومسیر ملودی آوری، که سال‌هاست گوش علاقه‌مندان به یک موسیقی آشناست، درتکنوازی‌ها، چند نوازی‌ها، تصانیف و نوآوری و به اصطلاح مرسوم آهنگسازی و رعایت دقیق برمتر و ریتم و تمپو مبتنی بر ادوار ایقاع، فلسفه چند صدایی مختص فرهنگ شنیداری ایرانی را چنان لطیف و پرمحتوا رهنمون کند که گویی یک استاد موسیقی با آگاهی تمام می‌خواهد نه فقط به فراگیرانش بلکه مردمان روزگار بعد از خود را هم یادآور باشد که این نغمه‌ها و آواها و فرم‌های دلنشین موسیقی‌سازی و آوازی ایران روایتگر تاریخ گذشته و حال و آینده است و باید چندین باره شنیدش... ترکیب دلنشین سازهای عود، سنتور، کمانچه وکوبه ای‌ها و همخوانان والبته خواننده خوش خوان، فرکانسی شالیزار وار، در بُعدی وسیع، سبز و گرم و درنهایت پخته باشد همچون برنج ناب شمال ایران که عطرش تا دنیا شنفتنی رایحه‌ای است از نوع ایرانی...!
ترکیب‌بندی اتمسفر آواز بیات ترک و آواز دشتی از متعلقات دستگاه شوردر نوبت بندی‌های مرتب با بهره‌گیری ازچینش بانگاه مغربی سوئیت وار از لحاظ انطباق مبانی نظری موسیقایی غرب و شرق در آلبوم «سلوک» شنونده هوشیار را به محدوده شنیداری با تکنیک‌های رایج در سازها و خوانش خوانندگی بسط و گسترش می‌یابد و نقش آفرینی رنگارنگی دربافت چند صدایی ویژه موسیقی ایرانی از ابتدا تا انتهای آثارموّاج است. بیایید با هم در حمایت از موسیقی‌های خوب گوش نواز فرزندان سرزمینمان بیش از پیش کوشا باشیم.
«سلوک»
آهنگساز نفیسه غلام پور
خواننده امیر اثنی عشری
ناشر ماهور
نوازنده و منتقدهنری
درروزگاری به سر می‌بریم که چندان اقبالی به موسیقی قدیم ایران از سوی ناشران، رسانه‌ها و دیگر مراکز و افراد ذیربط نمی‌بینیم! اما هستند هنرجویان، دانشجویان و دیگر علاقه‌مندانی که به‌هر دلیلی به‌دنبال فضاهای شنیداری اصیل هستند و تمام کوشش آنها مبتنی بر‌حفظ، احیا و اشاعه این نوع از موسیقی است که می‌خوانندش «موسیقی دستگاهی یا موسیقی ملی یا موسیقی سنتی یا موسیقی اصیل ایرانی....» خوشبختانه ضرورت حفظ و ترویج موسیقی براساس فنون اجرا وآهنگسازی موسیقی به سبک و فرهنگ خانواده ایرانی از سوی تنی چند از استادان موسیقی در دانشگاه تهران و خارج از مراکزرسمی آموزش عالی به هنرجویان و دانشجویانی که احساس می‌کنند دغدغه فرهنگ مداری دارند دراین بلبشوی مسموم رسانه – شنیداری- تأکید و هدایت دارند تا دست به خلق آثاری بزنند با کلام و بی‌کلام و تجربیات تازه خود را به سمع و نظر مردمانی که احساس می‌کنند مدت‌هاست در تغذیه شنیداری فقیر شده‌اند و تا به‌کی می‌بایست صرفاً از موسیقی‌های دهه 30 تا 70 را شنوا باشند اینگونه بهره‌مند گردند. نفیسه غلامپور کارشناس مهندسی برق و ارشد مهندسی عمران- نقشه‌برداری از دانشگاه تهران- وکارشناس ارشد موسیقی ایرانی متولد دی 1361؛بابل، با ذهنیت و نگاهی مهندس مآبانه توانسته است خروجی پایان نامه خود چنین آلبوم نفیسی را درهمه ابعاد تکنوازی، همنوازی و گروه نوازی(آنسامبل)که برگرفته از گرته برداری‌هایی از دوره تیموری و نه تقلید درصدا دهی ومسیر ملودی آوری، که سال‌هاست گوش علاقه‌مندان به یک موسیقی آشناست، درتکنوازی‌ها، چند نوازی‌ها، تصانیف و نوآوری و به اصطلاح مرسوم آهنگسازی و رعایت دقیق برمتر و ریتم و تمپو مبتنی بر ادوار ایقاع، فلسفه چند صدایی مختص فرهنگ شنیداری ایرانی را چنان لطیف و پرمحتوا رهنمون کند که گویی یک استاد موسیقی با آگاهی تمام می‌خواهد نه فقط به فراگیرانش بلکه مردمان روزگار بعد از خود را هم یادآور باشد که این نغمه‌ها و آواها و فرم‌های دلنشین موسیقی‌سازی و آوازی ایران روایتگر تاریخ گذشته و حال و آینده است و باید چندین باره شنیدش... ترکیب دلنشین سازهای عود، سنتور، کمانچه وکوبه ای‌ها و همخوانان والبته خواننده خوش خوان، فرکانسی شالیزار وار، در بُعدی وسیع، سبز و گرم و درنهایت پخته باشد همچون برنج ناب شمال ایران که عطرش تا دنیا شنفتنی رایحه‌ای است از نوع ایرانی...!
ترکیب‌بندی اتمسفر آواز بیات ترک و آواز دشتی از متعلقات دستگاه شوردر نوبت بندی‌های مرتب با بهره‌گیری ازچینش بانگاه مغربی سوئیت وار از لحاظ انطباق مبانی نظری موسیقایی غرب و شرق در آلبوم «سلوک» شنونده هوشیار را به محدوده شنیداری با تکنیک‌های رایج در سازها و خوانش خوانندگی بسط و گسترش می‌یابد و نقش آفرینی رنگارنگی دربافت چند صدایی ویژه موسیقی ایرانی از ابتدا تا انتهای آثارموّاج است. بیایید با هم در حمایت از موسیقی‌های خوب گوش نواز فرزندان سرزمینمان بیش از پیش کوشا باشیم.
«سلوک»
آهنگساز نفیسه غلام پور
خواننده امیر اثنی عشری
ناشر ماهور
آدرس مطلب
http://old.irannewspaper.ir/newspaper/page/7640/16/578341/0
ارسال دیدگاه
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه
ویژه نامه ها
.jpg)
