نسخه Pdf
ایران عصر
موزه‌ای بتنی در آب‌های مدیترانه
فرشته فرمانی
پژوهشگر و نقاش
به‌تازگی موزه‌ای زیر آب در دریای مدیترانه در شهر کن فرانسه توسط جیسن دی کایر هنرمند بریتانیایی ایجاد و افتتاح شده است. این هنرمند شش مجسمه بزرگ از چهره‌های انسانی را به نمایش گذارده است. «موزه آبی کن» موزه‌ای با چیدمانی دائمی از آثار هنری است. این آثار در آب‌های مدیترانه در نزدیکی جزیره سن مرگوریت قرار دارد. هدف ساخت این مجسمه‌های سیمانی عظیم ارتباط بیشتر مردم با زندگی دریایی و طبیعت زیر دریاست.
غواصان و شناگران به‌راحتی می‌توانند از این آثار دیدن کنند چرا که مجسمه‌ها تنها در دو سه متری از سطح آب قرار گرفته‌اند. هدف دیگر این نمایشگاه جلب توجه مخاطبان به حمایت و حفاظت محیط زیست و توجه به ارزش و اهمیت آن در موقعیتی است که اقیانوس‌ها در تهدید جدی تخریب محیط زیستی توسط فعالیت‌های انسانی هستند. دی کایر معتقد است هدف اصلی این چیدمان توجه به این موضوع است که اقیانوس‌ها در خطر جدی هستند و به کمک ما نیاز دارند. اکوسیستم دریایی در طی دهه‌های پیشین تا به حال در حال تخریب و فرسایش بوده و آینده‌ای نامعلوم دارد.
هر کدام از این چهره‌های سیمانی بزرگ بر‌اساس چهره یکی از افراد محلی ساخته شده است؛ مثلاً چهره یک پیرمرد صیاد هشتاد ساله و یک دختربچه 9 ساله. هر یک از مجسمه‌ها طولی حدود دو متر و وزنی بیش از 10 تن دارند. مواد به‌کار رفته در ساخت این مجسمه‌ها، بتن و مصالح با PH بسیار پایین است و بافتی مناسب طبیعت دارد به‌طوری که موجودات دریایی خصوصاً مرجان‌ها را به خود جذب می‌کند و باعث رشد و نمو آنها روی مجسمه می‌شود که این خود چیدمانی همواره در حال تغییر و مناسب اکوسیستم دریاست.
دو مجسمه از این مجموعه، هر یک تصویری از دو چهره را نشان می‌دهد که یکی بزرگ‌تر و دیگری کوچک‌تر است. به گفته هنرمند، این دو نیم چهره نمایانگر چهره حقیقی اقیانوس است که ماسکی بر چهره دارد؛ در ظاهر قوی و نیرومند به نظر می‌رسد اما در اصل شکننده، حساس و نیازمند مراقبت است.
این نخستین نمایشگاه این هنرمند در دریای مدیترانه است و روند ساخت آن چهار سال به طول انجامیده است. پیش از این آثار منحصر به فرد دیگری از او در دریای کشورهای اسپانیا، استرالیا، مکزیک، باهاماس، مالدیو و نقاط دیگر دنیا نصب شده است.
در نمایشگاهی از آثار این هنرمند بریتانیایی در مکزیک اثری به نام «شام آخر» مشاهده می‌کنیم. این اثر که از سنگ تراشیده شده یک میز را نشان می‌دهد با کاسه بزرگی در وسط و دو بشقاب حاوی ماهی نیم خورده. کاسه بزرگ محتوی تعدادی میوه و نارنجک است! این اثر هشداری به صید بی‌رویه آبزیان و ماهیان در اقیانوس‌ها است؛ آنچه به گفته سازمان جهانی یونسکو تا پنجاه سال دیگر موجب انقراض انواع مختلفی از آبزیان خواهد شد. تأسفی که فایده‌ای در آینده ندارد!
پژوهشگر و نقاش
به‌تازگی موزه‌ای زیر آب در دریای مدیترانه در شهر کن فرانسه توسط جیسن دی کایر هنرمند بریتانیایی ایجاد و افتتاح شده است. این هنرمند شش مجسمه بزرگ از چهره‌های انسانی را به نمایش گذارده است. «موزه آبی کن» موزه‌ای با چیدمانی دائمی از آثار هنری است. این آثار در آب‌های مدیترانه در نزدیکی جزیره سن مرگوریت قرار دارد. هدف ساخت این مجسمه‌های سیمانی عظیم ارتباط بیشتر مردم با زندگی دریایی و طبیعت زیر دریاست.
غواصان و شناگران به‌راحتی می‌توانند از این آثار دیدن کنند چرا که مجسمه‌ها تنها در دو سه متری از سطح آب قرار گرفته‌اند. هدف دیگر این نمایشگاه جلب توجه مخاطبان به حمایت و حفاظت محیط زیست و توجه به ارزش و اهمیت آن در موقعیتی است که اقیانوس‌ها در تهدید جدی تخریب محیط زیستی توسط فعالیت‌های انسانی هستند. دی کایر معتقد است هدف اصلی این چیدمان توجه به این موضوع است که اقیانوس‌ها در خطر جدی هستند و به کمک ما نیاز دارند. اکوسیستم دریایی در طی دهه‌های پیشین تا به حال در حال تخریب و فرسایش بوده و آینده‌ای نامعلوم دارد.
هر کدام از این چهره‌های سیمانی بزرگ بر‌اساس چهره یکی از افراد محلی ساخته شده است؛ مثلاً چهره یک پیرمرد صیاد هشتاد ساله و یک دختربچه 9 ساله. هر یک از مجسمه‌ها طولی حدود دو متر و وزنی بیش از 10 تن دارند. مواد به‌کار رفته در ساخت این مجسمه‌ها، بتن و مصالح با PH بسیار پایین است و بافتی مناسب طبیعت دارد به‌طوری که موجودات دریایی خصوصاً مرجان‌ها را به خود جذب می‌کند و باعث رشد و نمو آنها روی مجسمه می‌شود که این خود چیدمانی همواره در حال تغییر و مناسب اکوسیستم دریاست.
دو مجسمه از این مجموعه، هر یک تصویری از دو چهره را نشان می‌دهد که یکی بزرگ‌تر و دیگری کوچک‌تر است. به گفته هنرمند، این دو نیم چهره نمایانگر چهره حقیقی اقیانوس است که ماسکی بر چهره دارد؛ در ظاهر قوی و نیرومند به نظر می‌رسد اما در اصل شکننده، حساس و نیازمند مراقبت است.
این نخستین نمایشگاه این هنرمند در دریای مدیترانه است و روند ساخت آن چهار سال به طول انجامیده است. پیش از این آثار منحصر به فرد دیگری از او در دریای کشورهای اسپانیا، استرالیا، مکزیک، باهاماس، مالدیو و نقاط دیگر دنیا نصب شده است.
در نمایشگاهی از آثار این هنرمند بریتانیایی در مکزیک اثری به نام «شام آخر» مشاهده می‌کنیم. این اثر که از سنگ تراشیده شده یک میز را نشان می‌دهد با کاسه بزرگی در وسط و دو بشقاب حاوی ماهی نیم خورده. کاسه بزرگ محتوی تعدادی میوه و نارنجک است! این اثر هشداری به صید بی‌رویه آبزیان و ماهیان در اقیانوس‌ها است؛ آنچه به گفته سازمان جهانی یونسکو تا پنجاه سال دیگر موجب انقراض انواع مختلفی از آبزیان خواهد شد. تأسفی که فایده‌ای در آینده ندارد!
آدرس مطلب
http://old.irannewspaper.ir/newspaper/page/7642/15/578552/0
ارسال دیدگاه
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه
ویژه نامه ها
.jpg)
