سیاستگذار موسیقی

محمدرضا درویشی
آهنگساز و پژوهشگر موسیقی
از سال‌ها قبل علی مرادخانی را می‌شناسم، مدیری مدبر که 14 سال ریاست دفتر موسیقی را برعهده داشت و از همان ابتدای کار این ارتباط و دوستی ما شکل گرفت. زمانی که آقای مرادخانی عهده‌دار این مسئولیت شدند از ایشان خواستم به دلیل اهمیت موسیقی نواحی ایران این بخش را از جشنواره موسیقی فجر جدا کنند و علت دیگر این بود از دیدگاه من جشنواره موسیقی فجر یک جشنواره سیاسی است و نمی‌خواستم موسیقی نواحی ایران رنگ و بوی سیاسی به خود بگیرد و خوشبختانه آقای مرادخانی این پیشنهاد را پذیرفتند و من را به عنوان دبیر جشنواره موسیقی نواحی انتخاب کردند وسه دوره (اول- دوم و سوم) عهده دار این مسئولیت بودم تا آنکه به دلیل برخی مسائل پیش آمده انصراف دادم و به مدت سه سال دوستان دیگری بر سرکار آمدند تا در دوران مدیریت آقای همافر بر مرکز موسیقی و بار دیگر به مدت یک‌سال، ششمین دوره جشنواره موسیقی نواحی ایران را دبیری کردم که از نظر من درخشان‌ترین دوره این جشنواره بود و بعد آن به‌طور کلی کناره‌گیری کردم، البته ارتباط من با آقای مرادخانی همچنان ادامه داشت و مسئولیت تهیه بخش عمده‌ای از سازهای موزه موسیقی ایران را بر عهده من گذاشتند و افتتاح موزه موسیقی با همکاری آقای مرادخانی و من انجام شد. کتابی هم به زبان فارسی و انگلیسی در این‌باره نوشته‌ام که مربوط به سازهایی است که به موزه موسیقی داده‌ام و هنوز به چاپ نرسیده و دست پسر ایشان - محمد مرادخانی - است. زنده‌یاد علی مرادخانی در کنار خدمات ماندگاری که در عرصه فرهنگ و هنر انجام داد همکاری خوبی هم با جامعه هنری بخصوص موسیقی داشت و سیاستگذار خوبی در جامعه موسیقی بود. درگذشت ایشان را به اهالی فرهنگ و هنر تسلیت می‌گویم.