شاید با دیدن این فیلم مسیر زندگی‌شان عوض شد

 افشین هاشمی
بازیگر و کارگردان
فیلمِ «خط باریک قرمز» به بخشی از اجتماع پرداخته که در دیگر آثار کمتر به آن توجه شده است. «شهر زیبا»ی اصغر فرهادی یا کارهای ابوالفضل جلیلی از معدود آثار سینمای ایران در این حوزه است.
اجرای تئاتر با زندانیان یا بچه‌های کانون اصلاح و تربیت اما پیش از این توسط بزرگانی همچون محمود استادمحمد تجربه شده و صد افسوس که ثبت نشده است.
در «خط باریک قرمز» فرزاد خوشدست کارگردان و توماج دانش‌بهزادی به عنوان بازیگر تلاش بسیاری کردند تا این اتفاق بار دیگر تجربه و ثبت شود و روی پرده بیاید.  سختیِ این کار در همه مراحل مشهود است. از تحقیق و آغازِ فیلمبرداری تا تدوین که با حوصله‌ تمام، نماها و تکه‌ها با موچین درآمده و کنار هم چیده شده است. محصول نهایی اثری دلچسب است که همچنین می‌تواند منبعی باشد برای نویسندگان سینما و تئاتر و تمام کسانی که در حوزه‌ مسائل اجتماعی فعالیت می‌کنند و البته برای همه.  به صورت ویژه پیشنهاد می‌کنم مؤسسات اجتماعی که در مناطق پرخطر شهری به لحاظ ظرفیت بالای بزهکاری فعالیت دارند، گروهی از همین بچه‌ها را به تماشای «خط باریک قرمز» دعوت کنند، شاید با دیدن این فیلم مسیر زندگی‌شان عوض شد همان طور که مسیر زندگی برخی از بچه‌های «خط باریک قرمز» عوض شد و به انتخاب‌های بهتری در زندگی رسیدند.