جشنواره امسال حاصل همفکری است نه داوری!

مجتبی قیطاقی
عضو هیأت انتخاب چهاردهمین جشنواره موسیقی ایران
به زعم بنده این دوره از جشنواره به لحاظ نگاهی که برآن حاکم بود شاید دوره متفاوتی باشد چرا که جشنواره امسال تأکید زیادی بر حفظ هویت و اصالت اقوام ایران دارد که باعث شد چهره‌های متفاوت و جدیدتری در رویداد امسال حاضر شوند و در زمان بررسی آثارشاهد حضور چهره‌های مختلف از همه اقوام ایران بودیم که از اتفاقات خوب جشنواره امسال است البته در برخی مناطق هم شاهد رشد کمی و کیفی آثار رسیده به دبیرخانه بودیم. این در حالی است که تقریباً نیمی از آثار رسیده به جشنواره مربوط به شرق ایران و بویژه استان خراسان بود و باید بگویم استان خراسان سهم بسیاری در جشنواره چهاردهم خواهد داشت و یکی از دلایلش اطلاع‌رسانی گسترده در سطح استان بود و شاید هم نگاه موضوعی جشنواره امسال تأثیر زیادی در میزان استقبال هنرمندان خراسانی داشت. خراسان استان پهناوری است و هر قسمتی از استان موسیقی خاص خودش را با رنگ آمیزی منحصر به فرد دارد و هر منطقه برای خودش دارای مکتب دوتارنوازی و آوازخوانی است. از طرف دیگر مردم این استان بشدت فرهنگ اصیل خود را حفظ کرده‌اند و موسیقی در زندگی روزمره آنها جاری است.
اما در خصوص نحوه انتخاب آثار جشنواره باید بگویم آثاری که امسال روی صحنه خواهند رفت حاصل همفکری و تحلیل‌های موشکافانه است ودر جلسات هیأت انتخاب، آثار رسیده به دبیرخانه بررسی و آنالیز رقیقی صورت گرفت تا ما بتوانیم به انتخاب برتر برسیم. منظور از انتخاب برتر رتبه‌بندی و انتخاب نفر اول تا سوم نیست بلکه سعی شد در هر منطقه به یک الگوی درست برسیم؛ الگویی که گویای این است که یک هنرمند در مسیر خودش قدم درستی برداشته است.
در واقع جلسات انتخاب آثار، فضایی برای یک بررسی زیرساختی و جدی در بحث تحلیل آثار بود. شاید اگر بحث صرفاً داوری بود، ما یک نمره‌ای می‌دادیم و تمام می‌شد اما درباره آثار هر منطقه‌ای با اعضای هیأت انتخاب همفکری کردیم. معتقدم این زمانی که برای بررسی و تحلیل آثار امسال گذاشته شد، منحصر بفرد بود و این خودش از نکات مثبت جشنواره امسال است. تمام اعضای هیأت انتخاب دانسته‌های خود را یکی کردند و دلیل و برهان آوردند تا ببینند کدام هنرمند در مسیر فرهنگ و اصالت قدم برداشته است؛ در صورتی که اگر صرفاً حرف از داوری بود روند بررسی آنقدر زمان بر نمی‌شد. ما نمی‌توانیم میان استادان موسیقی اول و دوم انتخاب کنیم؛ چرا که هر کدام فضای ذهنی و کاری خودشان را دارند و من فکر می‌کنم جشنواره چهاردهم شروع مبارکی است برای رخ دادن اتفاقات فرهنگی بزرگ و همچنین دلگرمی استادان و جوانانی که در این مسیر قدم می‌گذارند.