بازگشت به دنیای کودکی


  زهرا نجفی
 روزنامه‌نگار
صبح  28 اکتبر سال 1892 میلادی (7 آبان سال 1271 شمسی) بود که «امیل ریناد» با هیجان زیاد و البته کمی استرس از خواب بیدار شد، هرچند که شب قبل هم به‌خوبی نتوانسته بود چشم بر هم بگذارد، چراکه او چند هفته قبل توانسته بود با موزه گروین پاریس قرارداد نمایش پانتومیم‌های لومینوس را امضا کند و بعدازظهر آن روز قرار بود نخستین نمایش اش را برای عموم برگزار کند. امیل ریناد همیشه دوست داشت وسیله‌ای برای سرگرمی کودکان درست کند. او قبلاً با بهبود فناکیستوسکوپ و زئوتروپ، دستگاه دیگری به نام «پراکسینوسکوپ» در سال 1877 ساخته و ثبت کرده بود، ولی این پایان راهش نبود. ریناد این راه را ادامه داد تا اینکه دستگاه «تئاتر نوری» را اختراع کرد، دستگاهی که هم‌ نظر ادیسون، مخترع بزرگ را جلب کرد و هم برادران لومیر را؛  برادرانی که در 28 دسامبر 1895 میلادی، اولین فیلم تاریخ سینما را به نمایش درآوردند و باعث پیدایش سینما شدند. ریناد موفق شد از سال 1892 تا سال 1900 بیش از 12 هزار نمایش را برای بیش از 500 هزار نفر در موزه گروین پاریس برگزار کند. بدین ترتیب بود که تاریخ انیمیشن آغاز شد و علاقه‌مندان جدی سینمای انیمیشن، 28 اکتبر را روز جهانی انیمیشن نامیدند.
بعد از گذشت 128 سال، امروز سینمای انیمیشن آن‌قدر از نظر تکنیکی و بصری گسترش یافته است که دیگر نمی‌توانیم آن را هنری صرفاً جهت سرگرمی کودکان بدانیم. تجربه‌ کشورهای پیشرو در این صنعت نشان داده است که مخاطبان انیمیشن، کودک یک‌ساله تا بزرگسالان 60 ساله هستند.  و آن‌طور که نظریه‌پردازان بزرگ روانشناسی می‌گویند، همه ما در درونمان کودکی داریم که تا آخرین لحظات عمر در کنار ما خواهد بود. شاید که تماشای انیمیشن راهی برای بازگشت به کودکی، تجربه احساسات خالصانه و البته توجه به کودک درونمان باشد، چرا که هنوز دنیای انیمیشن‌ها به‌ سادگی و با خلوص نیت با ما صحبت می‌کنند، مثلاً اگر انیمه «توکیو غول» را تماشا کنید، با قهرمانی روبه‌رو می‌شوید که می‌خواهد بین دنیای انسان‌ها و غول‌ها صلح ایجاد کند، اگر انیمه «آکادمی قهرمان من» را انتخاب کنید، قهرمانی را خواهید دید که به شما می‌گوید فقط کافی است مشتاق رسیدن به هدفی باشید،‌ آن‌وقت است که می‌توانید موانع را کنار بزنید و قهرمان زندگی‌تان شوید. اگر انیمه «وایولت اورگاردن» را نگاه کنید، متوجه می‌شوید که گاهی فقط شنیدن و بیان احساسات درونی چقدر می‌تواند انسان‌ها را به هم نزدیک کند، حتی اگر به تماشای انیمیشن سینمایی «توکا» بنشینید، درخواهید یافت که گذر از ترس‌های درونی‌مان ما را به سمت آینده بهتری می‌برد. بنابراین فرصتی بگذارید، به تماشای انیمیشنی زیبا بنشینید و کمی به دنیای کودکی بازگردید، دنیایی پر از احساسات صادقانه و خالصانه.



آدرس مطلب http://old.irannewspaper.ir/newspaper/page/7758/16/590292/0
ارسال دیدگاه
  • ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
  • دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
  • از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
  • دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
captcha
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
ویژه نامه ها