جنگ ادراکی- شناختی علیه دولت سیزدهم

ادامه از صفحه اول / در واقع بازی شناختی-روانی غرب، به دنبال کور کردن کلیه امیدهای کشور است و این کور کردن، هیچ سرمایه‌ای را برای ایران در هیچ زمانی باقی نخواهد گذارد.
این جنگ شناختی، نقطه قوت خود را در طرح و بحران‌سازی مسائل اجتماعی (جمعیت، خانواده، ازدواج و...) می‌یابد و تلاش دارد الگوهای زندگی لیبرالیستی را -با توجه به بستر روانی آماده برای پذیرش آن در کلانشهرها- به عنوان الگویی علمی و جهانشمول معرفی کند.
از این رو، اگر اصحاب گفتمان انقلاب تصور می‌کنند راه‌حل مشکلات، صرفاً توجه به برنامه‌ریزی‌های اقتصادی و سیاسی است و لابد رسانه منعکس کننده آن واقعیت‌ها و اگر راهبردهای پخته رسانه‌ای را در «محوریت عملکرد» خود نبینند، بزودی دچار بحرانی فراگیر به خاطر از دست دادن سرمایه‌های اجتماعی و اعتماد عمومی خواهند شد. با از دست رفتن سرمایه‌های اجتماعی، هیچ برنامه‌ای به موفقیت نخواهد رسید و فرصت‌های حل مشکل از بین خواهند رفت. همین غفلت است که سبب شده است برخی رسانه‌ها، همچنان و علی‌الدوام در حال تولید محتواهای ناامیدکننده اجتماعی و در عین حال از نظر اتقان، ضعیف و سست، هر چند عامه‌پسند باشند.