طلسم سیاه مدافعان عنوان قهرمانی

گروه ورزشی/ ماجراجویی الجزایر در جام ملت‌های آفریقا خیلی زود و بعد از سه بازی به پایان رسید، یک امتیاز و یک گل حاصل عملکرد تیمی بود که به عنوان مدافع عنوان قهرمانی وارد کامرون شد اما بعد از شکست 3-1 مقابل ساحل عاج در بازی آخر، سرافکنده از جام بیرون رفت.
روباه‌های صحرا به عنوان مدعی اصلی کسب مجدد جامی که سال 2019 در مصر برده بودند، شناخته می‌‌شدند بویژه که درپی موفقیت در تورنمنت عرب کاپ در اواخر سال 2021 پا به این رقابت‌ها گذاشته بودند و روند موفقیت‌آمیز 35 بازی بدون شکست را تا پیش از این جام ثبت کرده بودند.
اگر نتایج را در نظر نگیریم، عملکرد آنها در کامرون فاجعه‌بار نبود. الجزایر در حالی پا به بازی آخر مقابل ساحل عاج گذاشت که بیشترین میزان مالکیت توپ و بیشترین خلق موقعیت و ضربه در چهارچوب را نسبت به همه تیم‌های این تورنمنت ثبت کرده بود.بزرگترین مشکل الجزایر، تمام کنندگی و عدم اعتماد به نفس مقابل دروازه حریفان بود. ضمن اینکه پیش بینی‌های قبل از تورنمنت در مورد اینکه بازیکنان پا به سن گذاشته این تیم در شرایط آب و هوایی کامرون به مشکل می‌‌خورند هم به واقعیت تبدیل شد.
تساوی اول آنها مقابل سیرالئون ضربه سنگینی به اهداف آنها در راه دفاع از عنوان قهرمانی تلقی نمی‌شد اما شک و تردیدها را نسبت به تیم الجزایر بیشتر کرد، این تردیدها درون خود تیم هم شکل گرفته بود. توجیهات جمال بلماضی سرمربی تیم در مورد شرایط زمین، هوا، گرما و... هم کمکی به بهتر شدن اوضاع نمی‌کرد.سپس شکست مقابل گینه استوایی، دیداری که باز الجزایر صاحب توپ و میدان بود اما نتوانست گل بزند و در ضد حمله هم زمینگیر شد و شکست خورد. شاید دست کم گرفتن حریف و از خود راضی بودن، باعث شد این نتیجه در بازی دوم رقم بخورد.با این وضعیت، آنها اعتماد به نفس لازم  را برای برنده شدن در بازی سوم مقابل ساحل عاج قدرتمند نداشتند و به راحتی شکست را مقابل این تیم پذیرفتند.ناکامی الجزایر البته ادامه طلسمی است که گویا گریبانگیر قهرمانان جام ملت‌های آفریقا می‌‌شود، تیم‌هایی که همواره در تورنمنت بعد از قهرمانی‌شان عملکردی ناامیدکننده از خود ارائه می‌‌دهند.مصر آخرین تیمی بود که توانست از عنوان قهرمانی خود در این رقابت‌ها دفاع کند و سه دوره متوالی جام را از آن خود کرد. اما نسل طلایی مصر هم علائم افول خود را در سال 2013 نشان داد، زمانی که این تیم حتی نتوانست مجوز حضور در جام ملت‌های آفریقا را به دست بیاورد. حتی با ظهور پدیده‌ای به نام محمد صلاح هم مصر هیچ وقت مثل قبل نشد.زامبیا در سال 2012 جام را به دست آورد اما در سال 2013 در مرحله گروهی حذف شد. البته در مورد این تیم منصفانه این است که بگوییم آنها در گروه بسیار سختی قرار گرفتد، نیجریه و بورکینافاسو به عنوان دو همگروهی زامبیا در نهایت به فینال رسیدند، اما ناتوانی آنها در برنده شدن مقابل اتیوپی باعث از بین رفتن شانس این تیم در دفاع از عنوان قهرمانی‌اش شد.عقاب‌های سیاه نیجریه در سال 2013 با قهرمانی در جام ملت‌ها نوید شکل‌گیری یک نسل طلایی را زیر نظر استفن کشی دادند و به جام جهانی 2014 هم رسیدند. اما همین تیم هم در انتخابی جام ملت‌های 2015 با حاشیه‌های فراوانی روبه‌رو شد و در نهایت مجوز حضور در این رقابت‌ها را نیز به دست نیاورد.
سال 2015 با قهرمانی ساحل عاج و درخشش دوباره «اروه رنار» سرمربی موفقی که با زامبیا هم به قهرمانی رسیده بود، همراه شد. اما جدایی او از ساحل عاج در اواخر همان سال باعث افت فوتبال این کشور شد و در سال 2017 ساحل عاج با هدایت میشل دوسویه، به هیچ بردی دست نیافت و با دو امتیاز در گروه خود سوم شد.
در مورد الجزایر هم بسیاری بر این باور بودند که دوره‌ای طلایی پیش روی این تیم است اما بار دیگر طلسم قهرمانان جام ملت‌های آفریقا بار دیگر خودش را نشان داد و الجزایر جدیدترین مورد از تیم‌هایی بود که به دنبال کسب مجدد جام وارد تورنمنت شدند اما ناکام ماندند.