نسخه Pdf
ایران عصر
کارتن‌سازی صنعتی با حاشیه سود اندک و نرخ بازده پایین در بورس
محسن عرب
تحلیلگر بازارهای مالی
صنعت بسته‌بندی در تمام حوزه‌های تولید حائز اهمیت ویژه‌ای بوده از جمله، حوزه‌هایی چون کشاورزی، لوازم خانگی و دارویی بشدت به این صنعت وابسته هستند.درحال حاضر حدود 167 واحد کارتن‌سازی (تولید، چاپ و تبدیل) در کشور فعال بوده و از این محل حدود 50 هزار نفر به‌طور مستقیم و غیر‌مستقیم در این زمینه مشغول فعالیت هستند. مواد اولیه مورد نیاز شرکت‌های کارتن‌سازی از چوب درختان جنگلی، واردات خمیر کاغذ و آخال (ضایعات تولیدی کارتن‌سازی‌ها) تأمین می‌شود.
مشکلات این صنعت چیست؟
واقعیت این است که بیشتر شرکت‌های کارتن‌سازی کشور در حال حاضر با 30 درصد ظرفیت خود مشغول به کارند. در واقع با توجه به تکنولوژی و تجهیزات موجود، میزان عرضه بیش از تقاضا است. به‌طوری که ظرفیت سالانه شرکت‌ها حدود یک میلیون و 200 هزار تن بوده اما تولید و عرضه 700 هزار تن در سال است. از مهمترین دلایل این امر، می‌توان به افزایش بی‌رویه و غیرمتعارف قیمت آخال و به تبع آن کاغذ(ماده اولیه اصلی کارتن‌سازی) اشاره کرد که موجب کاهش تقاضا در نوع بسته‌بندی با کارتن شده است.بنابراین در راستای کاهش بهای تمام شده، نوع بسته‌بندی از کاغذ به بسته‌بندی شیرینگ یا پلاستیک تغییر مسیر یافته ازجمله در زمینه محصولات کشاورزی. عدم امکان واردات آخال به دلایل عدم استاندارد‌سازی توسط سازمان حفاظت محیط زیست. قوانین دست‌وپاگیر حاکم (قوانین تأمین اجتماعی ودارایی) در شرکت‌های کارتن‌سازی بزرگ نسبت به کارگاه های کوچک. عدم نظارت وزارت صمت و صدور بی‌رویه مجوز برای تأسیس شرکت‌های تولیدی که موجب افزایش عرضه نسبت به تقاضا شده است. عدم الزام دولت و وزارتخانه‌های صمت و جهاد کشاورزی برای بسته‌بندی کارتنی محصولات برای جلوگیری از آسیب‌های زیست محیطی. افزایش قیمت حمل ونقل و درنهایت کمبود نیروی متخصص در تولید وفروش از جمله مشکلات این صنعت به شمار می‌روند.
ریسک‌های این صنعت چیست؟
ریسک نوسانات نرخ بهره، نوسانات نرخ ارز، ریسک نقدینگی، عدم ثبات قیمت در بازار و نوسانات قیمت و دست آخر ریسک کیفیت.با وجود این ریسک‌ها اما باید یاد آور شد که قطعی‌های مکرر برق هم تأثیرات منفی خود را بر این صنعت گذارد.در صنعت کارتن سازی، قطعی‌های مکرر برق باعث افت تولید، شوک الکتریکی به تجهیزات و افزایش استهلاک ماشین‌آلات تولیدی و هزینه‌های تعمیر و نگهداشت شد.از طرفی دیگر باعث افزایش هزینه سایر حامل‌های انرژی برای جایگزینی با برق برای جلوگیری از توقف تولید شده است. بالا رفتن قیمت کاغذ که 98 درصد مواد اولیه شرکت‌های کارتن‌سازی را تشکیل می‌دهد موجب افزایش بهای تمام‌شده می‌شود. بنابراین با توجه به بازار رقابتی و تنوع عرضه‌کنندگان در این صنعت، شرکت‌های کارتن‌سازی برای حفظ سهم بازار ناچارند که با حداقل سود نسبت به عرضه و فروش محصولات خود اقدام کنند که این امر موجب کاهش حاشیه سود شرکت‌ها شده است. در این بین، همواره این سؤال مطرح شده که چرا نرخ بازده دارایی در صنعت کارتن‌سازی بالا نیست.
عدم امکان تخصیص بهینه منابع (دارایی) در دسترس در راستای سود‌آوری باعث پایین آمدن نرخ بازده دارایی در این شرکت‌ها شده است.
دارایی‌های شرکت کارتن‌سازی عمدتاً ماشین آلات شرکت(دارایی ثابت) یا حساب‌های دریافتی و موجودی مواد اولیه بوده که برای تولید یا انجام پرداخت‌ها (اسناد پرداختی) صرف می‌شود و از این محل، سرمایه در گردش مازادی برای استفاده در راستای سود‌آوری بیشتر ایجاد نمی‌شود. یک نکته با اهمیت دیگر، استهلاک و قدیمی بودن تجهیزات و تأثیر آن در روند تولید است. عدم امکان آسان واردات قطعات یدکی اصلی ماشین‌آلات ناشی از شرایط تحریم و قیمت‌های بسیار بالا برای تأمین، موجب الزام به استفاده از قطعات غیر اصلی و ضعیف شده که این امر باعث توقف بیش از حد مجاز ماشین‌آلات و رساندن آسیب به آنها می‌شود که این امر تأثیر بسزایی در کاهش روند تولید وکاهش کیفیت محصولات خواهد داشت. در حال حاضر تنها شرکت بورسی صنعت کارتن‌سازی، شرکت کارتن ایران با نماد« چکارن» بوده که با توجه به قراردادهای مهمی که امسال به امضا رسانده و طرح‌های توسعه‌ای که برای ماشین آلات در نظر دارد و در گزارش تفسیری مدیریتی هم به آنها اشاره شده، پیش‌بینی می‌شود که در سال آتی سود‌آوری شرکت رشد چشمگیری داشته باشد و به تبع آن قیمت سهام شرکت هم رشد خوبی خواهد کرد.
تحلیلگر بازارهای مالی
صنعت بسته‌بندی در تمام حوزه‌های تولید حائز اهمیت ویژه‌ای بوده از جمله، حوزه‌هایی چون کشاورزی، لوازم خانگی و دارویی بشدت به این صنعت وابسته هستند.درحال حاضر حدود 167 واحد کارتن‌سازی (تولید، چاپ و تبدیل) در کشور فعال بوده و از این محل حدود 50 هزار نفر به‌طور مستقیم و غیر‌مستقیم در این زمینه مشغول فعالیت هستند. مواد اولیه مورد نیاز شرکت‌های کارتن‌سازی از چوب درختان جنگلی، واردات خمیر کاغذ و آخال (ضایعات تولیدی کارتن‌سازی‌ها) تأمین می‌شود.
مشکلات این صنعت چیست؟
واقعیت این است که بیشتر شرکت‌های کارتن‌سازی کشور در حال حاضر با 30 درصد ظرفیت خود مشغول به کارند. در واقع با توجه به تکنولوژی و تجهیزات موجود، میزان عرضه بیش از تقاضا است. به‌طوری که ظرفیت سالانه شرکت‌ها حدود یک میلیون و 200 هزار تن بوده اما تولید و عرضه 700 هزار تن در سال است. از مهمترین دلایل این امر، می‌توان به افزایش بی‌رویه و غیرمتعارف قیمت آخال و به تبع آن کاغذ(ماده اولیه اصلی کارتن‌سازی) اشاره کرد که موجب کاهش تقاضا در نوع بسته‌بندی با کارتن شده است.بنابراین در راستای کاهش بهای تمام شده، نوع بسته‌بندی از کاغذ به بسته‌بندی شیرینگ یا پلاستیک تغییر مسیر یافته ازجمله در زمینه محصولات کشاورزی. عدم امکان واردات آخال به دلایل عدم استاندارد‌سازی توسط سازمان حفاظت محیط زیست. قوانین دست‌وپاگیر حاکم (قوانین تأمین اجتماعی ودارایی) در شرکت‌های کارتن‌سازی بزرگ نسبت به کارگاه های کوچک. عدم نظارت وزارت صمت و صدور بی‌رویه مجوز برای تأسیس شرکت‌های تولیدی که موجب افزایش عرضه نسبت به تقاضا شده است. عدم الزام دولت و وزارتخانه‌های صمت و جهاد کشاورزی برای بسته‌بندی کارتنی محصولات برای جلوگیری از آسیب‌های زیست محیطی. افزایش قیمت حمل ونقل و درنهایت کمبود نیروی متخصص در تولید وفروش از جمله مشکلات این صنعت به شمار می‌روند.
ریسک‌های این صنعت چیست؟
ریسک نوسانات نرخ بهره، نوسانات نرخ ارز، ریسک نقدینگی، عدم ثبات قیمت در بازار و نوسانات قیمت و دست آخر ریسک کیفیت.با وجود این ریسک‌ها اما باید یاد آور شد که قطعی‌های مکرر برق هم تأثیرات منفی خود را بر این صنعت گذارد.در صنعت کارتن سازی، قطعی‌های مکرر برق باعث افت تولید، شوک الکتریکی به تجهیزات و افزایش استهلاک ماشین‌آلات تولیدی و هزینه‌های تعمیر و نگهداشت شد.از طرفی دیگر باعث افزایش هزینه سایر حامل‌های انرژی برای جایگزینی با برق برای جلوگیری از توقف تولید شده است. بالا رفتن قیمت کاغذ که 98 درصد مواد اولیه شرکت‌های کارتن‌سازی را تشکیل می‌دهد موجب افزایش بهای تمام‌شده می‌شود. بنابراین با توجه به بازار رقابتی و تنوع عرضه‌کنندگان در این صنعت، شرکت‌های کارتن‌سازی برای حفظ سهم بازار ناچارند که با حداقل سود نسبت به عرضه و فروش محصولات خود اقدام کنند که این امر موجب کاهش حاشیه سود شرکت‌ها شده است. در این بین، همواره این سؤال مطرح شده که چرا نرخ بازده دارایی در صنعت کارتن‌سازی بالا نیست.
عدم امکان تخصیص بهینه منابع (دارایی) در دسترس در راستای سود‌آوری باعث پایین آمدن نرخ بازده دارایی در این شرکت‌ها شده است.
دارایی‌های شرکت کارتن‌سازی عمدتاً ماشین آلات شرکت(دارایی ثابت) یا حساب‌های دریافتی و موجودی مواد اولیه بوده که برای تولید یا انجام پرداخت‌ها (اسناد پرداختی) صرف می‌شود و از این محل، سرمایه در گردش مازادی برای استفاده در راستای سود‌آوری بیشتر ایجاد نمی‌شود. یک نکته با اهمیت دیگر، استهلاک و قدیمی بودن تجهیزات و تأثیر آن در روند تولید است. عدم امکان آسان واردات قطعات یدکی اصلی ماشین‌آلات ناشی از شرایط تحریم و قیمت‌های بسیار بالا برای تأمین، موجب الزام به استفاده از قطعات غیر اصلی و ضعیف شده که این امر باعث توقف بیش از حد مجاز ماشین‌آلات و رساندن آسیب به آنها می‌شود که این امر تأثیر بسزایی در کاهش روند تولید وکاهش کیفیت محصولات خواهد داشت. در حال حاضر تنها شرکت بورسی صنعت کارتن‌سازی، شرکت کارتن ایران با نماد« چکارن» بوده که با توجه به قراردادهای مهمی که امسال به امضا رسانده و طرح‌های توسعه‌ای که برای ماشین آلات در نظر دارد و در گزارش تفسیری مدیریتی هم به آنها اشاره شده، پیش‌بینی می‌شود که در سال آتی سود‌آوری شرکت رشد چشمگیری داشته باشد و به تبع آن قیمت سهام شرکت هم رشد خوبی خواهد کرد.
آدرس مطلب
http://old.irannewspaper.ir/newspaper/page/7871/10/606662/0
ارسال دیدگاه
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه
ویژه نامه ها
.jpg)
