نمایش مانایی
دی ماه 99 بود که 49 آجر لعاب دار ۲۸۰۰ ساله متعلق به «مانا»ها از سوئیس به ایران آمد. این محموله هفتمین استرداد آثار تاریخی در زمان دولت گذشته بود که کارشناسان از آن بهعنوان مهمترین پرونده حقوقی ایران در مجامع بینالمللی بعد از دادگاه اشیای جیرفت یاد میکنند. آجرهای مانایی که در سکوت خبری وارد ایران شد، متعلق به محوطه عصرآهن سه در سایت ماناها در قلایچی بوکان است. این محوطه در سده ۷۰۰ تا۸۰۰ پیش از میلاد محل پادشاهی ماناها بود. جغرافیای حکومتی ماناها از شمال به دریاچه ارومیه میرسید و در جنوب به دریاچه زریوار. گستره آن در غرب در مرز ایران و عراق به پایان میرسد یعنی مرز ماناها و آشورها در عصر آهن. مرز شرقی حکومت ماناها هنوز برای باستانشناسان مشخص نیست. احتمال میرود جایی بین کردستان و زنجان باشد. تپه زیویه سقز، محوطه ربط در سردشت، زندان سلیمان در تکاب و گورستان کول تاریکه در سقز از آثار شاخص به جامانده از ماناهاست.آجرهای لعابدار سال ۱۹۹۱ از ایران قاچاق و در بندری در سوئیس توقیف میشود. ۱۵سال بعد دادستان منطقه تصمیم میگیرد تا پرونده را تعیین تکلیف کند. کارشناسان با استناد به مقالات و مستندات منتشر شده، تعلق آجرها را به ایران و منطقه عصرآهنی قلایچی بوکان اثبات میکنند. دادگاه در سال ۲۰۱۶ رأی به استرداد اشیا به ایران میدهد. تحریم و تحولات سیاسی بازگشت آجرها را ۴ سال عقب میاندازد. این آجرها در روزهای پایانی اسفند ماه با حضور سفیر سوئیس و مسئولان موزه ملی به نمایش درآمد.
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه