رطب خورده منع رطب کى کند

دکترمنصور پهلوان
استاد دانشگاه تهران
یکى از دلایلى که  امر به معروف و نهى از منکر در بعضى جوامع صورت نمى‌گیرد، ظهور و غلبه فساد در آن جوامع است. در واقع اگر گروه اندکى در جامعه خلافکار باشند، مى‌توان امید داشت که آمران به معروف و ناهیان از منکر در کار خود موفق باشند و جامعه را به صلاح آورند، اما اگر اکثر جامعه یا تمامى‌آحاد آن، خود از تارکان معروف و عاملان به منکر باشند، هیچ امیدى به صلاح و رستگارى آن جامعه وجود نخواهد داشت.
حضرت على علیه السلام مردم چنین جامعه‌اى را مورد خطاب قرار داده  و مى‌فرماید شما به علت آنکه خود آغشته به گناه و خلاف هستید نمى‌توانید گناه و خطاى دیگران را یادآور شوید، زیرا مى‌هراسید اگر چنین کنید همان خلافکارها مقابل شما بایستند و شما را رسوا کنند
در نهج البلاغه خطبه ١١٣ آمده است:
  : ما یَمنَعُ أحَدَکُم أن یَستَقبِلَ أخاهُ بِما یَخافُ مِن عَیبِهِ إلاّ مَخافَة أن یَستَقبِلَهُ بِمِثلِهِ .
یعنى: آنچه مانع هر یک از شما مى‌شود که عیب برادرش را پیش روى او بگوید، این است که مى‌ترسد او نیز عیبش را رو به رویش بگوید.
آرى زبان اختلاسگران و سارقان، اخرس و الکن است از آنکه در مقابل همتایان خود بایستند و آنان را از اعمال خلاف باز دارند. در تعالیم عیسى علیه السلام هم آمده است که گروهى در هیاهوى بسیار، زنى را به جرم زنا نزد حضرت عیسى آوردند تا او دستور رجم و سنگسارکردن آن زن را صادر کند. عیسى علیه السلام فرمود: اولین سنگ را کسى بزند که گناه نکرده باشد، آن جمع به یکدیگر نگریسته و هر کدام آهسته از گوشه‌اى به در رفتند و میدان را خالى کردند. (انجیل یوحنا فصل هشتم).آرى، رطب خورده منع رطب کى کند.